သူငယ္ခ်င္းမ်ား.. သို႔..

တုိ႔တစ္ေတြဟာ
ကုိယ္တုိက္ပြဲနဲ႔ကုိယ္
ရဲေဘာ္ေတြ

တုိ႔တစ္ေတြဟာ
ကုိယ့္စစ္မ်က္ႏွာကုိယ္
မဟာမိတ္ေတြ

တုိ႔တစ္ေတြဟာ
လူစံုတယ္ ေနရာစံုတယ္
သ႑ာန္စံုတယ္
`ပုိက္ဆံေတာ့ ငါလည္းျပတ္ေနတယ္
ထမင္းခ်ိဳင့္ တစ္၀က္စားသြားကြာ´
ဆုိတဲ့ေကာင္ပါတယ္
သူငယ္ခ်င္းအတြက္ဆုိ
ေရခဲကေန မီးေတာက္
ျဖစ္ေပးမယ့္ေကာင္ပါတယ္
ထုိးျပီးမွ သနားလုိ႔ဆုိျပီး
မ်က္ရည္၀ဲလို႔
အသည္းႏုတဲ့ေကာင္ပါတယ္
မူးရင္
သူငယ္ခ်င္းေတြတျပီး
ငုိတဲ့လူပါတယ္
မ်ိဳးစံု မ်ိဳးစံု မ်ိဳးစံု
မ်ိဳးစံုတယ္။

ဒါေတြဟာ
မဆြဲထားေပမယ့္လည္း
ျမဲသြားေတာ့မယ့္ ပံုရိပ္ေတြ။

ခြဲသြားေပမယ့္လည္း
ကြဲမသြားေတာ့မယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ။ ။

ထြန္းႏြယ္
(ေခတၱ-ေမာ္လျမိဳင္)
godequaltox.blogspot.com

လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားၾကပါ

တုိ႔တစ္ေတြ
ဥာဏ္ပညာေတြ
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ

(ရႈး.... တုိးတုိး)

လူအျဖစ္ဟာ
ဘာမွ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ
ဘုရားသခင္ မသိေစနဲ႔။ ။

ထြန္းႏြယ္
godequaltox.blogspot.com

ပိုးဖလံမ်ား

အလင္းနဲ႔ အေမွာင္ရဲ႕ လွည့္စားမႈေတြထဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေဆာ့ကစားၾက၊ အတၱကိုယ္စီနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာ့
မဟာစြမ္းအားရွင္ေတြေပါ့။ ေမြးဖြား- ႀကီးျပင္း
ေခ်ာက္နက္ထဲ ခုန္ဆင္းရင္ သူရဲေကာင္းလား။

ရာဇဝင္ႀကီးေတြ၊ သမိုင္းႀကီးေတြ၊ ဇာတ္လမ္းႀကီးေတြက
ပိတ္ဆီးကာရံထား။ ကင္းဗတ္စ္သားေပၚက အ႐ုပ္နဲ႔
အေရာင္ေတြ၊ သူတို႔ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံထားရသလိုလို
မဟုတ္ဘူး- အျမင္ကို အက်ဥ္းခ်မယ့္ ျပတင္းဝေတြပ။

သင္ၾကားပို႔ခ်သမွ် ေရႊေတာင္တက္ဒႆနတဲ့လား။
သိမႈေဗဒေတြ ခ်ဲ႕ထြင္ခဲ့ၾက။ ပင္မေရစီးေတြဟာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တန္ခိုးၾသဇာ၊ နတ္ဆိုးရဲ႕ က်ိန္စာမ်ား။
အသက္ဇီဝရွင္သန္ရပုံေတြ ပို႐ွဳပ္ေထြး ပိုခက္ခဲ ပိုနက္႐ွိဳင္း။

သီအိုရီေတြက မဆုံးႏိုင္ပါဘူး။ ဝါဒတရားေတြက
ဝါးပင္ပမာ၊ မိုးဦးေလဦးထဲ မိုးႀကိဳးမုန္တိုင္းထဲ
အတုံးအ႐ုံးၿပိဳလဲသမွ်၊ မွ်စ္စို႔မွ်စ္ႏုကေလးေတြလည္း
အလုအယက္ထြက္လာၾကဦးမွာ သဘာဝျဖစ္စဥ္။

ညဥ့္နက္နက္ေတြပါပဲ။ ေရွ႕ကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾက
မနက္လင္းရင္ ရြာေရာက္မယ္ ဘာေၾကာင့္ယုံၾကည္။
တည္ေဆာက္ထားတာေတြအားလုံးဟာ ထင္ေယာင္ထင္မွား
ျဖစ္မႈသက္သက္မွ်။ အႏိုင္ရသူေတြ စီးဆင္းသြားၾကရဲ႕။

ရာစုႏွစ္မ်ားတိုင္၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ား မရပ္တန္႔ခဲ့။
တစ္ကန္႔ခ်င္း တစ္လႊာခ်င္းစီမွာ ပညာသားအျဖာျဖာ။
အားထုတ္ၾက- ဆုေတာင္းၾက- လြတ္ေျမာက္ရပါေစသားတဲ့
နံရံရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္ဆီသို႔ အႏိၱမေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား။

မင္းထက္ေမာင္
၃၀၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၆
ကဗ်ာေျပာင္းျပန္/၂၀၀၆

ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့လည္း ဘာထူးလဲ ဒီအဝတ္အစားကိုပဲ ျပန္ျပန္ဝတ္ေနရ

မင္းအေရာင္းအဝယ္ ဘယ္ေလာက္ပါးဖူးသလဲ။ မင္း ေငြျပန္အမ္းတာ
မွားဖူးလား။ မင္းမွာ ရစရာ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ၊ မင္းမွာ ေပးစရာေရာ
ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ။ မင္းမွာ ခရီးစရိတ္ ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ၊ မင္းမွာ
သြားစရာလမ္း ရွိေသးလို႔လား၊ မင္းမွာ အကၤ်ီအသစ္ ဘယ္ႏွထည္ရွိလဲ
မင္းမွာ ပြဲလမ္းသဘင္ ဘယ္ႏွခုတက္ဖို႔ရွိလဲ၊ မင္းမွာ ေသာ့ဘယ္ႏွေခ်ာင္း
ရွိသလဲ၊ မင္းမွာ ဖြင့္စရာ ေသာ့ခေလာက္ေရာ ရွိလို႔လား၊ မင္းမွာ
သိမ္းထားစရာ ပစၥည္းဘယ္ေလာက္ရွိလဲ၊ မင္းမွာ
လူေတြ႕မခံရေလာက္မယ့္အျဖစ္ ႀကဳံဖူးလား၊ မင္းမ်က္မွန္ အနီးအေဝး
ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ မင္းမေတြ႕ဖူးေသးတဲ့အရာ ဘယ္ႏွခုရွိသလဲ
မင္းမွာ အကုန္သိ အကုန္တတ္ ေျပာတတ္တဲ့အက်င့္ရွိလား၊ ခုမွေတြ႕တယ္
... မင္းက ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ပဲ ...
               “ဟုတ္လို႔လား”
        မင္းက ပါးစပ္ႀကီးကို ျမင္သြားၿပီလား
ဒါဆိုအဲဒီပါးစပ္ကပဲ မင္းကိုေမးစရာ ဘယ္ေလာက္ရွိေသးလဲလို႔ေမးလိမ့္မယ္။
    ေျဖစရာအေျဖတစ္ခုခုေရြးဖို႔ မင္းမွာ ဦးေႏွာက္ရွိလား။
               “ဟုတ္လို႔လား”
        မင္းက ဦးေႏွာက္ကိုပါ ေတြ႕သြားျပန္ၿပီလား
ဒါဆို အဲဒီဦးေႏွာက္ကပဲ မင္းကိုေမးစရာ ဘယ္ေလာက္ရွိေသးလဲလို႔
    ထပ္ၿပီးေမးလိမ့္ဦးမယ္။
မင္းမွာ ေျဖစရာ အေျဖတစ္ခုခုေရြးဖို႔ ေရြးခ်ယ္စရာ က်န္ေသးလား
               “ဟုတ္လို႔လား”
               “ဟုတ္လို႔လား”
               “ဟုတ္လို႔လား”
               “ဟုတ္လို႔လား”



ေအာင္ျပည့္စုံ
၂၊ ဇန္နဝါရီ ၂၀၀၅
တစ္ေယာက္ခ်င္း
(ေမာင္ျပည့္မင္း၊ ေအာင္ျပည့္စုံ)
ႏွစ္ကာလမ်ား၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၈။

ေရြးခ်ယ္ရမယ့္လမ္း

ဒီမွာ . . .
                အမွန္လည္း မရွိ
                အမွားလည္း မရွိ
      ခင္ဗ်ား ဘာကို ၿငိတြယ္ေနမွာလဲ
ရွိျခင္းဟာ “ဒြိ”
      ခင္ဗ်ား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေအာင္ႀကိဳးစားပါ
      ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာေတြကို သိေအာင္ႀကိဳးစားပါ
                (ဒိုးျပားရမွာ အမွန္တကယ္လို႔
                မထင္ေလနဲ႔ . . .)
ျဖစ္တည္မႈ/ျဖစ္ရွိမႈ
      ခင္ဗ်ားရဲ႕ အစစ္အမွန္ေလာကနဲ႔ အျခားေသာအိပ္မက္မ်ား
                (ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ
                ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ
                ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေသအခ်ာျပန္ေမး)
      (မဆိုင္တာေတြ မေတြးပါနဲ႔
      ဆိုင္တာေတြ ေတြးမယ္ဆိုရင္လည္း
      အေသးစိတ္ အကုန္ေတြး)
... ... ... ... ...
... ... ... ... ...
                မေရးခ်င္ပါဘူးလို႔ေနတာ
                “ကဗ်ာ”က သူ႔အလိုလိုလာခဲ့တယ္။


မင္းထက္ေမာင္
၂၈၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၆
ကဗ်ာေျပာင္းျပန္/၂၀၀၆

မီးေတာင္တစ္ခု အေၾကာင္း

သူမက မီးေတာင္ေတြကို စိတ္ဝင္စားတယ္
ကြ်န္ေတာ္က သူမကို စိတ္ဝင္စားတယ္
မီးေတာင္ေတြအေၾကာင္း သူမ ေလ့လာသလို
သူမအေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္ ေလ့လာခဲ့တယ္
“မီးေတာင္ေတြဟာ အမ်က္ကို ေတာ္႐ုံ အျပင္ ထုတ္မျပၾကဘူး”
သူမ အၿမဲ ေျပာခဲ့တယ္
ကြ်န္ေတာ့္ ေလ့လာခ်က္အရ
သူမဟာလည္း မီးေတာင္တစ္ခုေပါ့
သူမရဲ႕ ေဒါသေခ်ာ္ရည္ေတြထဲမွာ
ခ်စ္ျခင္းတစ္ခု
သကၠရာဇ္တစ္ခု
အနာဂတ္တစ္ခု
ခ်ိဳၿမိန္စြာ ပါဝင္ေနခဲ့ဖူးတယ္
... ...
... ...
ၾကာခဲ့ပါၿပီ
အနာဂတ္တစ္ခု
သကၠရာဇ္တစ္ခု
ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုဟာ
မီးေတာင္ေသတစ္ခုရဲ႕ ေခ်ာ္ခဲေတြေအာက္မွာ
ေအးခဲ ေသဆုံးလို႔...

သီဟသူ
၁၁၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀

လူစြမ္းေကာင္း ကဗ်ာ (၂)

စူပါမင္း မၾကည့္ခ်င္ဘူး
စပိုက္ဒါမင္း မၾကည့္ခ်င္ဘူး
ဒီလုံး မဖတ္ခ်င္ဘူး
ေမာင္တီထြင္ မဖတ္ခ်င္ဘူး
သူ႐ို႕ကယ္မွ ရမယ့္ ကမာၻမဟုတ္ဘူး
ေျပာေျပာဆိုဆို Neo ေရာက္လာ
သူကယ္မွပဲ
The Matrix
သုံးကားနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းေတာ့တယ္။

သီဟသူ
၀၉၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀။

သို႔ ေမေမ (၇)

ေမေမေရ
ေရမကူးတတ္လို႔လားမသိဘူး
ကိုယ္ေဖာ့ထားရတာလဲ
ပင္ပန္းလြန္းလွတယ္။

သီဟသူ
၀၈၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀။

႐ုတ္တရက္စီးဆင္းသြားေသာအရာ

စလိုက္ရမွာလား
အစမရွိေတာ့ၿပီလား
စာရြက္ဘယ္မွာလဲ ငါ လာေနၿပီလား
ထမင္းဝဝစားလို႔ ဗိုက္တင္းတဲ့အခါ ဒါမ်ိဳးလား
သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေဘာင္ေတြကို ေက်ာ္ခဲ့ၿပီလား
ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာစကား အားလုံးၾကားတယ္
... တားတဲ့ၾကားက ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ ... ...
... ႀကိဳက္တယ္ ႀကိဳက္တယ္ က်ဳပ္တို႔လိုအပ္ေနတာ ... ...
... မလိုအပ္ဘဲ စကားလုံးေတြ တလြဲသုံးစြဲ ... ...
ျဗဳန္းခနဲပါပဲ (ျဗဳန္းခနဲဟာ ျမည္သံစြဲအလကၤာမဟုတ္ဘူး)
ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြ ေဝ့ဝဲသြားလိုက္တာ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္
မီးနဲ႔ေလာင္စာ၊ ေလာင္စာနဲ႔မီး၊ ၿပီးေတာ့တာပဲ
ေရွ႕ခရီး ... ... ... ... ...
အနာဂတ္ဘူးသီးဟာ ဘယ္လိုဆက္ႀကီးထြားမယ္
ခင္ဗ်ား စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုလည္း မွန္ဘီလူးကိုင္
အေဝးၾကည့္မွန္ေျပာင္းဟာ လမ္းေၾကာင္းအသြယ္သြယ္
အခုေျပာေနတာ ပင္လယ္ေသးေသးကေလးအေၾကာင္းမဟုတ္
ပင္လယ္ေပါင္း တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းရွိတဲ့စၾကဝဠာ
အနႏၱစၾကဝဠာ
ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ
ပန္းကေလးမ်ား လန္းဆန္းၾကပါေစ
လိပ္ျပာကေလးေတြလည္း
ဘဝသုံးပါး ကာလသုံးပါး
အရင္အတိုင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေက်ာ္လႊားျဖတ္သန္းၾကပါေစ
ေရကို ေရလို႔ မျမင္ဘဲ
အသြင္သဏၭာန္တစ္ခု
အလ်င္တစ္ခု
ဒါမွမဟုတ္၊ စိတ္ကူးတစ္ခုလို႔ ျမင္ၾကည့္ၾကပါလား။

မင္းထက္ေမာင္
၄၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၆။
ကဗ်ာေျပာင္းျပန္/၂၀၀၆

စေန ေန႔တစ္ဝက္ (၇)

ၿပဳံးျပေနတာလား
မခ်ိသြားၿဖဲျပတာလား
ငါကပဲ အဆိုးျမင္တတ္တာလား
ဒီေန႔က်မွ ေနေရာင္ကလည္း စူးရွလြန္းတယ္။

သီဟသူ
၀၇၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀

(၂၅) အတၳဳပၸတၱိ

(၁)          လမ္းရွိလို႔ ေလွ်ာက္ေနရတာပါ
(၂)          အေမာင္ ေတာင္၊ ေျမာက္ မသိပါ။

(၃)          ဗမာ၊ ဗုဒၶ
(၄)          မွတ္ပုံတင္မွာ ေရးသြင္းထားရဲ႕
(၅)          ငါးပါးသီလ က်ိဳးတစ္ခါ၊ ေပါက္တစ္လွည့္။

(၆)          လူျပက္တစ္ေယာက္
(၇)          မေအာင္ျမင္တဲ့ ျပက္လုံးေတြ တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႔။

(၈)          ေငြ၊ ေငြ၊ ေငြ၊ ကဗ်ာ၊ ေငြ၊ ေငြ။
(၉)          ဝီစကီ၊ ဝီစကီ၊ ကဗ်ာ၊ ဝီစကီ။

(၁၀)         ေနာက္က်လြန္းေတာ့
(၁၁)         ကိုယ္ကပဲ ေရွ႕ေရာက္ေနသလိုလို
(၁၂)         ကြင္းပတ္ေျပးပြဲမွာေလ

(၁၃)         ၂၅ႏွစ္သား
(၁၄)         သာမန္မွ်ပါပဲ၊ သာမန္ပါပဲ။

(၁၅)         ×××
(၁၆)          - - - - - -
(၁၇)         ဗလာ
(၁၈)          . . . . . . . . .
(၁၉)         ( )
(၂၀)         ×××
(၂၁)         စာမ်က္ႏွာမ်ား
(၂၂)          . . . . . . .
(၂၃)         ×××

(၂၄)         ဘုရားအဆူဆူ လြဲခဲ့ၿပီးေလေသာ အေမာင္
(၂၅)         ေတာင္၊ ေျမာက္ မသိေသးပါ။

သီဟသူ
၀၃၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀။