ေတာင္းဆုိမႈေတြခဏရပ္ၾကပါ...
မင္းတုိ႔ရဲ႕ ေပးဆပ္မႈေတြအတြက္...
မင္းတုိ႔ရဲ႕ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ရမႈေတြအတြက္...
မင္းတုိ႔ရဲ႕ အမွန္တရားေတြအတြက္...
မင္းတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ညစ္စရာေတြအတြက္...
ခဏေလာက္ပါ...
"ဘ၀ဆိုတာ တုိတုိေလးပါကြာ...
ဒီေတာ့..."
ဆိုတဲ့ ဒႆနေတြကလည္း အမ်ားသား...
ေျပာပါဦး... အရွည္ၾကီးေနရေတာ့ေကာ...
ဘာထူးသြားမွာလဲ...
ဘာ...
အမ်ားအတြက္.. ကမာၻၾကီးအတြက္...
ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္...
အာဖရိကက ငတ္ျပတ္ေနၾကသူေတြအတြက္...
ေရာဂါဘယေတြနဲ႔ ေသဆံုးေနၾကသူေတြအတြက္...
ထားလုိက္ပါ...
အဓိပၸါယ္မရွိမႈေတြကို မရွည္ပါေစနဲ႔ေတာ့...
တရားသေဘာေတြလဲ ငါသိပ္မသိဘူး...
ဒီသံသရာကလြတ္ေအာင္ လမ္းျပႏုိင္တယ္လုိ႔ေတာ့ ဖတ္ရတာပဲ...
ငါ့အတြက္ေတာ့ မလြယ္ျပန္ဘူး...
ျပႆနာက လက္ရွိအခ်ိန္ဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့ေနတာ...
မင္းကိုယ္တုိင္ေကာ စဥ္းစားမိလား...
ေသခ်ာတာေတာ့ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ဒါေတြေတြးမိေနတာမဟုတ္ဘူး..
အဖန္ငါးရာဆိုတာၾကီးကို ေၾကာက္ေနသေရြ႕ေတာ့...
အင္း... ဆက္ရွင္ေနၾကတာေပါ့...
ဒီအဓိပၸါယ္မဲ့ေလာကကေန အခုခ်က္ခ်င္းလြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင္ေတာ့...
ေၾကာက္မေနနဲ႔ ကိုယ့္လူ...
အဓိပၸါယ္ရွိေလာက္တယ္ထင္တဲ့ illusion ေတြေနာက္လုိက္ေနရတာနဲ႔ပဲ...
အရူးေတြၾကားမွာ အရူးကြက္ေတြနင္းေနရတာနဲ႔ပဲ...
အဖန္ငါးရာကို ေၾကာက္ေနရတာနဲ႔ပဲ...
ငါအခု...
တိတ္တိတ္ေလးကြယ္ေပ်ာက္သြားရရင္ အဓိပၸါယ္ရွိမလား...
မွတ္ခ်က္။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေပးပို႔လိုက္တဲ့ စာတစ္ေစာင္ပါ..
No comments:
Post a Comment