နေ့စဉ်မှတ်တမ်းများ ကောက်နုတ်ချက်

အဲဒီမိန်မပေါ့
အနုပညာ
အောင်မြင်ကျော်ကြားမှုနဲ့
စိတ်ကျရောဂါသည်တစ်ဦးတို့ကို
ခပ်ပေါ့ပေါ့ တစ်ပြိုင်နက်
လက်ထပ်ယူခဲ့တာ
အဲဒီယောက်ျားပေါ့
ဝီစကီခြောက်ပက်
အင်ပရက်ရှင်းနစ်ပန်းချီရေးနည်းနဲ့
အမေရိကတိုက်ကို တွေ့ရှိဖို့
ကိုလံဘတ်စ်ရဲ့ ခရီးသွားမြေပုံတို့ကို
အဲဒီမိန်းမထံ ပေးဆပ်လိုက်ရလေရဲ့။

၁၊ စက်တင်ဘာ၊ ၂၀၀၂။
ဗြူတီမဂ္ဂဇင်း၊ ဒီဇင်ဘာ၊ ၂၀၀၂။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ

သီရိခေတ္တရာ ဒိုင်ယာရီ

ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်
သီရိခေတ္တရာမြို့ မင်းကြီးတောင်ပေါ်က
မည်ကာမတ္တ အိမ်ကလေးတစ်လုံးရဲ့
ဝါးထရံမှာကပ်ထားတဲ့ ဝါကျင့်ကျင့်
ကောက်ရိုးချပ်တစ်ခုပေါ် (အဆိုအမိန့်တစ်ခုလို)
'တကယ်တော့ ခင်ဗျားတို့ ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်တဲ့
ဟောဒီကမ္ဘာကြီး နေထိုင်ကောင်းဖို့ဆိုတာ . . .
အင်မတန်မှ စိတ်ကူးစိတ်သန်းကောင်းပြီး
အင်မတန်မှ အပင်ပန်း အဆင်းရဲခံနိုင်သူတွေ
ဖန်ဆင်းထားခဲ့ခြင်းမျှသာ ဖြစ်တယ်' . . . ဆိုပြီး
အဲဒီစာတန်းကို ခင်ဗျား ရေးချထားခဲ့ပြီး
အဲဒီဆယ်စုနှစ်များကို အဲဒီသူငယ်ချင်းများ အဲဒီမျှော်လင့်ချက်များနဲ့
အဲဒီကမ္ဘာကြီးကိုပဲ
ရန်ကုန်မြို့ ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးရဲ့ ခုတင်တစ်လုံးပေါ်မှာ
(ပစ်ချထားခဲ့ပြီး)
ခင်ဗျား . . . ထွက်ခွာသွားတော့တယ်။

ရုပ်ရှင်တေးကဗျာ မဂ္ဂဇင်း။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ

ကျွန်တော့်အိမ်နံဘေးက ဂစ်တာသမား

ကျွန်တော့်အိမ်နံဘေးမှာ
ဂစ်တာသမားတစ်ယောက် ရှိတယ်
သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ မရိတ်ရသေးတဲ့ မုတ်ဆိတ်ကျင်စွယ်နဲ့ သူ့ဆံပင်
အဲဒါကလွဲရင် ဘဝမှာ သူပိုင်တာ
များများစားစား မရှိပါဘူး။
ကျွန်တော့်အိမ်ဘေးမှာ ဂစ်တာသမားတစ်ယောက် ရှိတယ်
သူ့မှာ 'ကတ်ကိုဘိန်း'ပုံပါတဲ့ ရှပ်တစ်ထည်နဲ့
အသံထွက်သိပ်မကောင်းတဲ့ ဂစ်တာတစ်လက်
သူ့မှာ ... ဒါပဲ ရှိတယ်။
ကျွန်တော့်အိမ်ဘေးမှာ ဂစ်တာသမားတစ်ယောက် ရှိတယ်
သူ့မှာ ချုပ်ရိုးများတဲ့ နှလုံးသားတစ်စုံ
ဖျားနာနေတဲ့ စကားလုံးစာသားတချို့
သူ့ကိုယ်ပိုင်ဆိုလို့ ဒါပဲရှိတယ်။
ကျွန်တော့်အိမ်ဘေးက ဂစ်တာသမား
နောက်တစ်နေ့ နာရေးကြော်ငြာမှာ
သူ့နာမည် တွေ့လိုက်ရတယ်
အဲဒီနေ့ကစပြီး ကွဲအက်အက် သူ့ဂစ်တာသံ
ဘယ်သူမှ မကြားကြတော့ဘူး။
ကျွန်တော့်အိမ်ဘေးမှာ ဂစ်တာသမားတစ်ယောက် ရှိတယ်
သူ့မှာ အိပ်ရေးပျက် မျက်လုံးတစ်စုံ
ကြယ်ရောင်မစုံတဲ့ ညတချို့ကလွဲရင်
ဘဝမှာ သူချန်ထားခဲ့တာ ဘာမှမရှိပါဘူး
ကျွန်တော့်အိမ်နံဘေးမှာ ဂစ်တာသမားတစ်ယောက် ရှိတယ်
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
အခုတော့ သူ
ကောင်းကင်ဘုံမှာ ရှိနိုင်တယ်။

ခရမ်းပြာဂျာနယ်။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ

မပြောင်းလဲသော တိမ်တိုက်များ

အိမ်ကနေ ဝေးရာကို သွားနေတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့
အရိပ်ကို အိမ်အပြန် ဘတ်စ်ကားတွေပေါ်မှာ ရိပ်ခနဲ ရိပ်ခနဲ တွေ့
တွေ့ နေရတယ်။

ကိုယ့်အရိပ်က ကိုယ်နဲ့ ခွဲပြီး ကြာကြာ နေလို့ရပါ့မလား။

ဒီဖုန်းနံပါတ်ကိုပဲ အကြိမ်ကြိမ်ပြန်နှိပ်
'သူ ဒီမှာ မရှိတော့ဘူး'
ဒီအဖြေပဲ အကြိမ်ကြိမ်။

'သူ'ကိုယ်တိုင်ပြန်ဖြေနေတာကော မဖြစ်နိုင်ဘူးလား။

'မင်းမရှိလည်းဖြစ်တယ် ကိုယ့်ရဲ့မရှိမဖြစ် မိုး'
သိမ်းထားရတာတွေ ပြောချလိုက်တော့
ရင်ထဲ ပေါ့သွားတယ်မလား။

တချို့ကိုတော့
တောင်ပေါ်က သစ်ပင်တစ်ပင်ရဲ့ပင်စည်ကို အပေါက်ဖောက်
တိုးတိုးလေးပြောပြီး
အပေါက်ကို ရွှံ့နဲ့အုပ် သိမ်းထားခဲ့ပါတယ်။

နာနတ်သီး စည်သွပ်ဘူးတွေမှာလည်း
'ကုန်ဆုံးရက်'ဆိုတာ ရှိတယ်မဟုတ်လား။

သီဟသူ
၀၉-၀၄-၂၀၁၄

နှစ်ထောင့်တစ်ဆယ့်လေး မတ်လ သုံးဆယ့်တစ်

ရထားစီးတုန်း ဘေးကလူ
ဖတ်နေတဲ့စာအုပ်က
'သေခြင်း ရှင်ခြင်းဟာ လျှာတစ်ချောင်းရဲ့ အစွမ်းပေါ်မှာ ရှိသတဲ့'
'အသက်ရှင်မှုကို ရွေးပါ'လို့လည်း
ခေါင်းစဉ်ခွဲ ပေးထားသေးရဲ့။
ဘီယာတစ်ခွက်တည်းနဲ့
ဒီလောက်မူးရတာ
တန်သလား
မတန်ဘူးလား

သီဟသူ
၀၁-၀၄-၂၀၁၄

Death and life are in the power of the tongue,
And those who love it will eat its fruit.
Proverbs 18:21 (New King James Version)

ဖျတ်ခနဲ ဘန်ကောက်

ဘတ် ၃၀၀၀ မှ ၃၀၀ ဖိုး
ညစာ
အမျိုးမျိုး အစားစား လမ်းပေါ်
လမ်းထပ်ဆင့်
မစီးခင်ကမေးပါ
မီတာလား ပုတ်ပြတ်လား
တိုးဂိတ်ကြေး ပေးရမလား
ဘန်ကောက်ကို ပိတ် ထိုင်းလန်းကို ပြန်စ*
နေရာတိုင်း
ဂေးဆိုတာ ပျော်ရွှင်မှုလည်းဟုတ်
ဟိုမို လက်စဘီယံလည်းဟုတ်
ပိုင်းလော့ကမှဖြစ်နိုင်သေးတယ်
အချစ်သစ်တစ်ခု မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး
ဘုရင်မင်းမြတ် သက်တော်ရာကျော်ရှည်ပါစေ

သီဟသူ
၂၀၁၄

* Shut down Bangkok; Restart Thailand.

တိမ်ပြာပြာနေ့အလွန်

သူငယ်ချင်း
မင်း ဘယ်တော့မှ အမှန်တရားကို တွေ့မှာမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး
ကဗျာဆရာတစ်ယောက်က
နောက်ကဗျာဆရာတစ်ယောက်ကို
ရေမြှုပ်တွေကြား knock out (နောက်ကောက်)
အလဲထိုးချပစ်လိုက်တယ်
အဲဒီနေ့ဟာ တိမ်ပြာပြာနေ့ ဖြစ်တယ်
မင်း ယူတတ်ရင် ကမ္ဘာကြီးကို မင်းရမှာပဲတဲ့ (ဟုတ်ကဲ့)
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြားမှာ ပြောပိုင်ခွင့် မရှိဘူး
လုပ်ပိုင်ခွင့်ပဲ ရှိတယ်တဲ့ (ဟုတ်ကဲ့)
အသက်နည်းနည်း ရလာတယ်
အသိဉာဏ်နည်းနည်း ရလာတယ်
ဆီးချိုသွေးတိုးနည်းနည်း ရလာတယ်
လူမှုရေးနည်းနည်း ပိုက်ဆံနည်းနည်း ရလာတယ်
ဟို ကော်လံခေါင်းတုံးနဲ့ ငနဲ ဘဝနဲ့စာရင်
လူကြီးလူကောင်းဆန်ဆန် နည်းနည်း Smart (စမတ်)
ဖြစ်နိုင်ရင် နည်းနည်းထပ်ရချင်သေးတယ်
(ကျွန်တော်က အတ္တကြီးတယ်)
အဖြူအမည်း ခလုတ်တွေနဲ့
စန္ဒရားတစ်လုံးဆီက လှပတဲ့တေးသွား
ခင်ဗျား မျှော်လင့်ခွင့် ရှိတယ်
ချေးညှော်များမှ
အကြိမ်ရာထောင်မက လျှော်ဖွပ်ရန် ကြိုးစား
သိုးမည်းတစ်ကောင်မျှသာ ငါ ဖြစ်တယ်
တိမ်ပြာပြာနေ့အလွန်
သင်္ဘောကျင်း၊ မဟာဗန္ဓုလတံတား
ဂန္ဒီ၊ မဆလာ၊ လမ်းငါးဆယ်
ပန်းဆိုးတန်းမှတ်တိုင် ကျော်ပြီးရင်
ချိန်းဆိုထားတဲ့ ခင်ဗျားကို
ဓမ္မာရုံရှေ့က လေထန်ကုန်းမှာ
တွေ့မယ်။

ပိတောက်ပွင့်သစ်မဂ္ဂဇင်း။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ။

ကျွန်တော့် ဘာသာဗေဒကဗျာ ကျွန်တော့် ကဗျာဘာသာဗေဒ

'တောင်းပန်ပါတယ်'
ကိုရီးယား ဆပ်ပြာမြှုပ် ရုပ်မြင်သံကြားဇာတ်လမ်းတွဲတွေထဲက
ဇာတ်ကောင်တွေ ပြောသလိုမျိုး 'တောင်းပန်ပါတယ်'
ပါးစပ်က ရွဲ့စောင်းနေရင်တောင် စကားကိုတော့ အတည့်ပြောရတယ်တဲ့
အခြားအချက်တွေထက် အဲဒီမှာ မိုးနတ်မင်း ရှိပါတယ်
ဒါပေမဲ့ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ
တစ်ကိုယ်တော့သိပြီး နှစ်ကိုယ်မသိဘူး မဟုတ်လား
မီတော့မယ်ဆို ဝေးသွားပြန်ရော၊ နိုင်တော့မယ်ဆို နောက်ကျသွားပြန်ရော
ငါ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက် ကံမကောင်းရတာလဲ
စောင်းစားတတ်ခြင်း ဆိုတာလည်း မုဆိုးတွေရဲ့ ပညာတစ်ပါးပါပဲ။
အခု ကျွန်တော် အတည်ပေါက်ပြောနေတာ အားလုံး
ကျွန်တော်ပြောတာတွေ မဟုတ်ဘဲ ခုနက ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့
ကိုရီးယား ဇာတ်လမ်းတွဲတွေထဲက ဇာတ်ကောင်တွေ ပြောနေကြတာကို
ပြန်ပြောပြနေတာပါပဲ။
တကယ်တော့ 'ဂျွန်အက်ရှ်ဘရီ'ရဲ့ ကဗျာတွေကို
ခင်ဗျားနဲ့ ကျွန်တော် နှစ်ယောက်စလုံး အတူကြိုက်ခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား
ရွှေမန်းတင်မောင်နဲ့ နန်းကြီးသုတ်ကြိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်ဆီက ခင်ဗျား
LP* ကဗျာတစ်ပုဒ် မျှော်လင့်ထားတယ်ဆိုရင်တော့
ခုနက ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ ကိုရီးယား ဇာတ်လမ်းတွဲတွေထဲက
ဇာတ်ကောင်တွေ ပြောသလိုမျိုး ပြောရရင်
'တောင်းပန်ပါတယ်'။

*LP (language ကဗျာ)

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ။

ဆက်ကပ်ကြည့်သူ

သူတို့ပေါ့ . . .
အလျှံငြီးငြီး မီးတောက်တွေကြား 'ဒိုင်ဗင်'ထိုးပြကြ
ဟန်ချက်မပျက်၊ တစ်ဘီးတည်းနဲ့ လှိမ့်ပြကြ
ကြိုးတန်းပါးပါးပေါ်၊ သက်စွန့်ဆံဖျား လမ်းလျှောက်ပြကြ
သံတိုင်တွေရဲ့ကြား၊ သားရဲတိရိစ္ဆာန်များနဲ့ ဆော့ကစားပြကြ
နောက် . . . တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်
အသွားချွန်ထက် ဓားတွေနဲ့ ပစ်ပေါက်ပြကြနဲ့၊

ဒါပေမဲ့ သူတို့ဟာ
ဘယ်တော့မှလည်း အသည်းမကွဲကြ၊
ဘယ်တော့မှလည်း မနာကျင်ကြဘူး။

တကယ် အသည်းကွဲကြ
တကယ် နာကျင်ကြရသူတွေကတော့
အဲဒီအစီအစဉ်ကို ငေးမောကြည့်နေကြတဲ့
ပရိသတ်တွေမျှသာ ဖြစ်တယ်။

ဗြူတီမဂ္ဂဇင်း။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ။

မဟုတ်ဘူး

ပြောပြစရာတွေ အများကြီးရှိနေသေးတာ
ကြာသပတေးနေ့ မဟုတ်ဘူး
အခြေခံစိတ်ဓာတ် ဗလာနဲ့ ဖန်တီးမှုဟာ အနုပညာမဟုတ်ဘူး
ကြိယာမပါတဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့မှုဟာ ကဗျာဆရာမဟုတ်ဘူး
ကြေကွဲမှုမပါတဲ့ ရယ်ပွဲဖွဲ့မှုဟာ ဟာသမဟုတ်ဘူး
မိုးသောက်ကြယ်နဲ့ လူကြီးမင်းရဲ့ နံနက်စာဟာ ကဗျာမဟုတ်ဘူး
ယန်းပေါလ်ဆတ်နဲ့ အဲလ်ဗတ်ကမူးဟာ
လူယုတ်မာ မဟုတ်ဘူး
ရိုးသားမှုကို တစ်ဘဝလုံး ဖက်တွယ်နစ်မြုပ်သွားတဲ့
ဖော်ဝေးဟာ လူနုံလူအမဟုတ်ဘူး
ကမ္ဘာပေါ်က အကြီးအကျယ်ဆုံး မှားယွင်းမှုကို
တွေ့ရှိခဲ့တဲ့ မောင်ချောနွယ်ဟာ အရက်သမားမဟုတ်ဘူး
စိတ္တဇပန်းချီ စာအုပ်နဲ့ မိဘမေတ္တာ သီချင်းဆိုတဲ့ ကိုခင်ဝမ်းဟာ သူရူးမဟုတ်ဘူး
အလားတူ
အမှားတွေကို ဖင်ခုထိုင်ပြီး သံသရာလည်ပတ်နေတာ နာရီတစ်လုံးမဟုတ်ဘူး
ကော်ဖီပူပူတစ်ခွက်ရှေ့မှာ အဲဒီလူအကြောင်း
မစဉ်းစားဘဲနေတာ ငါမဟုတ်ဘူး။

ရုပ်ရှင်တေးကဗျာ မဂ္ဂဇင်း။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ။

ပြင်သစ်ရုပ်ရှင်

ဇာတ်လမ်းက အဲဒါပါပဲ
ထရစ်ကာကို ဆွဲညှစ်၊ ခြောက်ချက်တိတိ
အဲဒီငနဲရဲ့ ဦးနှောက်ထဲ ဖိပြီး
ပစ်ချလိုက်တယ်
နောက်တော့ ငနဲ၊ မီးသွေးပုံထဲမှာ, ဖလက်
နောက်ဆို သူ ဘယ်တော့မှ
ချွဲငန်းဝါးတဲ့ ဘောလုံးနည်းပြ
ဖြစ်တည်မှုပဓာနဝါဒကို အားကျပြီး ဘာမှဖြစ်မလာသူ
စတန်းဖို့ဒ်တံတားပေါ်က ကလပ်ပိုင်ရှင်သူဌေး
မိုးလေဝသ သတင်းကြေညာသူ
ကြက်ဥအလုံးငါးဆယ်တိတိ ခွဲပြတဲ့ ပါဖောင်းမင့်စ်သမား
အားကစားဂျာနယ်တစ်မျိုးတည်း စောင့်ဖတ်သူ
ညနေခင်း အကောင်းမြင်သမား
စကော့ဝီစကီသောက်ပြီး လူမှုရေးညံ့ဖျင်းသူ
သူ ... နောက်ဆို
ဘယ်တော့မှ ဖြစ်လာမှာ
မဟုတ်တော့ဘူး
ဇာတ်လမ်းကတော့ ဒါပါပဲ။

ဟန်သစ်မဂ္ဂဇင်း၊ ဒီဇင်ဘာ၊ ၂၀၀၃။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ။

တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်

တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နစ်နာဖို့မဟုတ်ပေမယ့်
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အချစ်မဟုတ်တဲ့ အချစ်တွေနဲ့
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နှလုံးသားများ မပါခဲ့
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တို့ ချစ်ခဲ့ကြတယ်။
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အငမ်းမရပေမယ့်
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ရမ္မက်ချည်းသာ ဆန်တဲ့
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တို့နမ်းတဲ့ အနမ်းတွေဟာလည်း
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တို့နှုတ်ခမ်းတွေ သွေးရောင်ကင်းမဲ့ ဗလာပဲ
နည်းနည်းတော့ ကြေကွဲဖို့ကောင်းတယ်။
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် လှည့်ဖျားဖို့မဟုတ်ပေမယ့်
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ကတိမဟုတ်တဲ့ ကတိစကားတွေနဲ့
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မုသားတွေချည်း နှောင်ဖွဲ့
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တို့ ချည်ထားခဲ့ကြတယ်။
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မဆန်းလှပေမယ့်
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ပြိုလဲခဲ့ရတာပါပဲ
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် သတိမထားမိကြခင်မှာပဲ
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အချစ်ကလေးရေ
တို့ လမ်းခွဲကြတာ ကောင်းတယ်။

၁၉၉၉။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ။