ကၽြႏု္ပ္၏ကိုယ္ပိုင္၂၀၁၀ကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္ျခင္း

အေရးပါအရာေရာက္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တစ္ႏွစ္။ လက္မတင္ကေလး လြတ္သြားတဲ့ အခြင့္အလမ္းမ်ားနဲ႔ ဒုကၡေရာင္စံုမ်ားစာရင္း။ အႏုပညာအသစ္၊ ခ်ဥ္းကပ္ေျဖရွင္းနည္းအသစ္၊ ထပ္တိုးအခ်က္အလက္ႏွင့္ သတင္းဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ တိမ္တိုက္သစ္မ်ား■ ပိန္းပိန္းပိတ္အေမွာင္ထုၾကား လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကရက္ အလင္းတစ္စ လက္ကနဲ ျမင္လိုက္ရသည္■ ဖေလာ္ရီဒါဖက္မွာ ၇လပိုင္းေလာက္တုန္းက ေရဆင္းကူးသူတစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုထိျပန္တက္မလာေတာ့ပါ (Sailing across the Atlantic ocean is my dream ဟု သူဆိုခဲ့သည္။) သို႔ရာတြင္ ဆံုးရွံဴး / ကုန္ဆံုးခဲ့ၿပီးသားဟု ေတြးထားခဲ့ေသာ အတိတ္မွ ႏွစ္လိုဖြယ္ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုသံမ်ားသည္ ေမာ္နီတာလံုးဆိုင္ရာ ဖဘႏွင့္ တြစ္တာစာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚကတစ္ဆင့္ ၀မ္းပန္းတသာ တိုးထြက္လာၾကကာ အျပင္မွာပါ တကယ္ၿပံဳးေပ်ာ္ေစမိေတာ့သည္■

အျခားေသာ မွတ္သားဖြယ္ အျခင္းအရာ တစ္ခုမွာ အမိုးခံုးခ်င္းဆက္ေနေသာ ရင္ခြင္ရပ္၀န္းထဲသို႔ ကုလားအုတ္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို ၀င္ေရာက္လာေသာ (ခ်စ္ျခင္း)ေမတၱာတရား ျဖစ္သည္။ ဆံပင္
-ေရာင္ဆိုးထားေသာ ေမတၱာတရား စတင္၀င္ေရာက္လာေသာအခါ ခန္းလံုးျပည့္ ရွိႏွင့္ေနၿပီးသားျဖစ္ၾကသည့္ ဒုကၡ၊ ဒဏ္ရာ၊ ေသာကပရိေ၀ဒမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ ေ၀ဒနာရပ္ဆုိင္ရာ အမာရြတ္မ်ားအာလံုး မတ္မတ္ရပ္၍ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ၾကိဳဆိုႏႈတ္ခြန္းဆက္သခဲ့ၾကေလသည္■

“မဂၤလာပါ”

ေရာင္နီ (၂)

ဟိုးေဝးေဝးမွာ ျမင္ေနရတာ
ႏွင္းဆီပြင့္လား ...
ေသြးစက္လား ...

          အတိုက္စားခံ မိခင္ေလွေတြနဲ႔
          ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့မယ့္ေရေတြလို
          ခ်ေကြ်းလိုက္ရတဲ့ အနာဂတ္မ်ား
          တစ္ခ်ိန္က လွပေဝဆာစြာ အကြပ္မ်က္ခံခဲ့ရဖူးေသာ
          နယ္ရုပ္မ်ား၊ ျမင္းမ်ား၊ ဘုန္းႀကီးမ်ား၊
          ကိုယ့္ဘုရင္ကိုယ္ သစၥာေဖာက္ေသာ ေျမႊေဟာက္မ
          အသက္ငင္ေနဆဲအခ်ိန္တြင္ ျဖတ္သန္းဝင္ေရာက္လာေသာ
          အရဟံဂုဏ္ေတာ္
          လူ႔မွတ္ဥာဏ္ကိုပင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း စိန္ေခၚေနၾကသည့္
          မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ားကိုပင္ မူးယစ္သြားေစႏိုင္ေသာ မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ား
          သီခ်င္းအလိုက္ ေလခြ်န္သံ၊
          ေသနတ္ေမာင္းတင္သံ၊
          ဒိုင္းကနဲ ေသနတ္ေမာင္းျဖဳတ္လိုက္သံတို႔အျပီးတြင္
          တဆစ္ဆစ္ နာက်ည္းခါးသီးစြာ ေအာ္ဟစ္ညည္းညဴေနခဲ့ေသာ
          သီခ်င္းသံလည္း လုံးဝတိတ္ဆိတ္သြားျပီး
          အိပ္ခါနီးအထိ စီးကရက္မီးခိုးေတြ တလြင့္လြင့္
          အေရျပားတစ္ေထာက္စာ စူးနစ္ေဖာက္ဝင္သြားဦးမည့္
          “ေက်ာသားရင္သား ခြဲျခားေနဦးမွာလား” ဟူေသာ ေမးခြန္းကို
          အာေခါင္ျခစ္၍ ေမးလိုက္သံ
          အိမ္ကို သတိရေနတတ္ေသာ
          အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ တစ္ဦး၏ ရင္ထဲမွ
          တစ္ခ်ိန္တုန္းက အိမ္အေၾကာင္း
          ေမ့ထားလိုက္ ေမ့ထားလိုက္ေလဟု ေျပာမိေနက်
          အၿမဲမျပတ္ အတိုက္ခတ္ခံခဲ့ရသျဖင့္
          ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့စြာ ထုံက်င္ေအးစက္ ရက္စက္မာေက်ာလာေသာ
          ဘာမွန္းမသိသည့္ အရာတစ္ခုခု ရွိခဲ့သည္မွာ ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီကို
          သူဘယ္တုန္းကမွ မသိခဲ့ေသာ္လည္း ...

ဟိုးေဝးေဝးမွာ ျမင္ေနရတာ
ႏွင္းဆီပြင့္လား ...
ေသြးစက္လား ...
လက္ကို ငါလွမ္းလိုက္တယ္

ၾကယ္ေငးသူ #၁၃
၂၀၀၄