ဟထားတဲ့ ပါးစပ္ၾကီး

ငါ့ကို နည္းနည္းေကြ်းပါ။ ဟထားတဲ့ပါးစပ္ႀကီးက ေျပာတယ္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ေခ်ာကလတ္ေတြထုတ္ၿပီး ပါးစပ္ႀကီးထဲကို ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။ (၅)မိနစ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္။ ပါးစပ္ႀကီးက ေျပာျပန္တယ္။ ငါ့ကို နည္းနည္းေကြ်းပါတဲ့။ ေကာင္ကေလးက ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကို ထပ္ႏိႈက္တယ္။ ေခ်ာကလက္ (၃) ေတာင့္ ထြက္လာေသးတယ္။ ပါးစပ္ႀကီးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။ (၂)မိနစ္ေလာက္ ၾကာသြားတယ္။ ပါးစပ္ႀကီးက ေျပာျပန္တယ္။ ငါ့ကိုနည္းနည္းေကြ်းပါ။ ဒီတစ္ခါ သူ႕အသံက ပိုၿပီး သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ျဖစ္လာသလိုပဲ။ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ပါးစပ္ႀကီးကို "ဖ်တ္" ခနဲ ဓါတ္ပုံရိုက္လိုက္တယ္။ ဒီလိုဓါတ္ပုံရိုက္လိုက္ေတာ့ ပါးစပ္ႀကီးက ၿပဳံးေနလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ခဏပါပဲ။ ပါးစပ္ႀကီးဟၿပီး ေျပာျပန္တယ္။ ငါ့ကိုနည္းနည္းေကြ်းပါ။ ေကာင္ေလးက သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကို ႀကိဳးစားပမ္းစားႏႈိက္တယ္။ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘာမွထြက္မလာေတာ့ဘူး။ ေအာ္... ပ်ံလို႔မရတဲ့ အေတာင္ပံနဲ႔ ပိုးေကာင္အေသတစ္ေကာင္ ထြက္လာေသးတယ္။ ေကာင္ေလးက ပါးစပ္ႀကီးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္တာပါပဲ။ သတင္းေထာက္က ေကာင္ေလးကို ေမးတယ္။ မင္းပါးစပ္ႀကီးထဲ ထည့္ေကြ်းခဲ့တာ အားလုံး ဘယ္ႏွစ္ခုလဲ။ (၈) ခုနဲ႔ (၁) ေကာင္လို႔ ေကာင္ေလးကေျဖတယ္။ ေကာင္းၿပီ။ သတင္းေထာက္ဟာ ဟထားတဲ့ပါးစပ္ႀကီးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဓါတ္ပုံရိုက္ျပန္တယ္။ "ဖ်တ္" ခနဲ။ ဟထားတဲ့ ပါးစပ္ႀကီးက ၿပဳံးေနလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ႀကီးဟာ ျပန္ဟလာၿပီး ေျပာျပန္တယ္။ ငါ့ကိုနည္းနည္းေကြ်းပါ။ အသံက ဂီတပိုဆန္လာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ေကာင္ေလးရဲ႕အေမ ေရာက္လာတယ္။ သားငယ္ မင္းဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ။ ဟိုမွာၾကည့္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္ဆိုၿပီး ေကာင္ေလးလက္ကို ဆြဲေခၚသြားေတာ့တယ္။ သတင္းေထာက္က ခင္ဗ်ားေျပာတာ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာတဲ့။ ငါ့ကို နည္းနည္းေကြ်းပါ။ ဟထားတဲ့ပါးစပ္ႀကီးက တိုးတိုးေျပာရင္း က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့ရဲ႕။

ေနမ်ိဳး
၂၀၀၂၊ ၉၊ ၂၅
ည ၁၀း၁၀ နာရီ


ေနမ်ိဳး
ျမည္ေနတဲ့ထရမ္းပက္ (ဝတၳဳတိုငယ္စု)
ပထမအႀကိမ္၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၀၆
မိုးေကာင္းစာအုပ္တိုက္

စေန ေန႔တစ္ဝက္ (၁၁)

ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေန႔စြဲ၊ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္အေရးအသား
ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ရာသီဥတု၊ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္အခင္းအက်င္းနဲ႔
ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးႏိုင္မယ့္ အဖန္တလဲလဲၿငီးေငြ႕ရမႈ
ဒါကိုပဲ ထပ္ေက်ာ့၊
ၿပီး
ထပ္ ျပန္ေက်ာ့
ေရာက္လာခဲ့ျပန္ၿပီ
စက္တင္ဘာရယ္

သီဟသူ

၄-စက္တင္ဘာ-၂၀၁၁

 

ႀကီးေကာင္၀င္ခ်ိန္

ဘယ္အခ်ိန္ကလဲေတာ့ မသိလိုက္ႏိုင္ဘူး
ဒါေပမယ့္ သူက ေသြးပ်က္မႈေတြနဲ႔
ရင္ခုန္ေနတာ အျမင္ကပ္စရာ
ဟေနတာ အႀကီးႀကီးေပါ့
ဆင္ဆာေတြ ေစာေစာေနတာေလ
ေၾကမြသြားခဲ့တယ္ဆိုတာ သီခ်င္းစာသားတစ္ခုေလာက္ပဲ
ကိုယ့္ခရီး ကိုယ္ေလွ်ာက္ရတာခ်ည္း
ေစာေစာထၿပီးရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္ေတာ့ ေျပးၾကည့္ငါ့ညီ
မေန႔ကမင္းကို ဒီေန႔မင္းက
အစ္ကိုေတာ္တယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႔ေပါ့
ညေနခင္း မင္းဆီမင္း ျပန္မလာမိရင္
ဘယ္မွာအိပ္မလဲဆိုတာ
ငါတို႔က လိုက္ပူေနရဦးမွာလား
အသံေတြေျပာင္းလာခဲ့တာ
အေမြးအမွင္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာတည္ေဆာက္ပံု
ေျပာင္းလဲခဲ့တာ
အားလံုးကို သတိရွိရွိနဲ႔ ဂိုးေပါက္ကေန
ေစာင့္ဖမ္းေနရမွာ
မင္းက ေရွ႕တန္းမကန္ခ်င္ရင္
ေနာက္တန္းက ခံစစ္မကစားခ်င္ရင္
ဂိုးေတြေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေပးမိေစနဲ႔
ေပးမိရင္လည္း မမ်ားေစနဲ႔
မ်ားသြားေတာ့လည္း အ႐ႈံးကို
ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးေပါ့
မေန႔ကေကာင္ကို ငါလွမ္းေျပာခဲ့တယ္
မင္း ႀကီးေကာင္၀င္ေနၿပီကြာ။

ေရ၀တီ
၄ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၁

မေန႔က

အားလံုးမူးတယ္
ကမာၻႀကီးနဲ႔ေတာ့ မခ်ီပါဘူး
ဒါေပမယ့္ လိင္ အသားအေရာင္နဲ႔ ဘာသာစကား
ခြဲျခားမႈမရွိဘဲမူးတယ္
ေသမယ္ဆိုရင္ သြားေသလိုက္လို႔ရတယ္
အဲေလာက္ထိ
ရွင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သတိထား
ေျမာင္းဖံုးေတြက စိတ္မခ်ရဘူး
မၾကာခဏ ေနေကာင္းသြားႏိုင္တယ္/သ႐ိုးသရီ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။

ဒီေန႔ ဘာထူးလဲမသိေသးဘူး
ဒီေန႔ ဘာတစ္လံုးေကာင္းလဲ မေျပာတတ္ေသးဘူး
ေသခ်ာတာတစ္ခုက ေသတာစိတ္ခ်ရတယ္
ဒါေပမယ့္ ေသခ်င္တိုင္း ေသမယ္ထင္လို႔လား
ေလးထပ္ပဲရွိတာ ေျခာက္ထပ္ေလာက္မွ စိတ္ခ်ရမယ္
ငိုက္လာၿပီဆိုရင္ လွဲေနလိုက္။

လွဲေနတာထက္ ပိုငိုက္လို႔ရတဲ့
ဣရိယာပုထ္မရွိေသးဘူး၊ ေစာင္းေနတာထက္
အေတာ္နိပ္တယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနပါ
ထုသိပ္လိုက္တာနဲ႔ အာမင္ရြတ္သံနဲ႔ၾကားမွာ
တစ္ဖန္ခြက္ပဲျခားမယ္
ကိန္းဂဏန္းေတြအေရာင္ေတြနဲ႔ ခ်ီတက္မယ္
ေဖ်ာ့လာရင္ တင္မယ္။

ရင္ခုန္သံနဲ႔ထုဆစ္ထားတယ္ လာခဲ့ပါ
ေအာ္လ္တာေနးတစ္ဗ္မ်ားမ်ားေလး
တသမတ္တည္းရွိမႈကေန
ဇယားကထိုးတက္သြားလိုက္တာ
အိပ္မက္ေတြေတာင္ သာယာသြားတယ္
ေနာက္တစ္ခါအေၾကာင္း မဟနဲ႔
နက္ဖန္ဆိုတာမရွိဘူး
ကစားပြဲစည္းမ်ဥ္းကေတာ့ ဒီေန႔မုန္႔မရဘူး
မေန႔က မုန္႔ရတယ္။

ေရ၀တီ