Untitled-(...)

တကယ္ဆို
လႈိင္းလာတာ ဖြဖြကေလးပါ
သဲနဲ ့ေဆာက္တဲ့ အိမ္ကေလးမို ့သာ....။

ဂဏန္းကေလးတစ္ေကာင္ကေတာ့ ဘာမွမသိ
ပင္လယ္ဆီ တေရြ ့ေရြ ့
အတင့္ရဲစြာ။ ။


လူလင္း
၂၀၀၉ ေအပရယ္

အရိပ္

တစ္ခ်ိန္လံုး မင္းငါ့ကိုလိုက္ေႏွာင့္ယွက္တယ္။
ေနမြန္းတည့္ေတာ့လည္း မင္းကိုငါလြမ္းရၿပန္ေရာ။ ။


လူလင္း
၂၀၀၉၊ ဂ်ဴလိုင္ ၂၂

အခ်စ္သီခ်င္း (၅)

သေဘၤာပ်က္ၿပီပဲ ေရငတ္ၿပီပဲ ဒီေရမေသာက္လို ့ ဘယ္ေရေသာက္ရမလဲ
ဆိုေတာ့....ေသာက္တာေပါ့၊ ေသာက္ရတာေပါ့၊ ဒီပင္လယ္ေရပဲ ေသာက္ရတာေပါ့
လူ ့ဘ၀ရဲ ့ကိုယ္လံုးတီးအၿဖစ္ကို သေဘၤာပ်က္မွပဲ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ၿမင္ရ
ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ ဒီပင္လယ္ေရပဲ ေသာက္ရတာေပါ့
Survival Craft ေပၚမွာဆုိေတာ့ ဒီပင္လယ္ေရပဲေသာက္ရတာေပါ့
လူအမ်ားနဲ ့မတူခ်င္လို ့မရ ဒီပင္လယ္ေရပဲ ေသာက္ရတာေပါ့
ေသာက္လို ့မရဘူးဆိုလည္း ဒီပင္လယ္ေရပဲ ေသာက္ရတာေပါ့
လာကယ္မယ့္သေဘၤာလာမွပဲ ပါတီပြဲေတြၿပန္တက္၊ လည္စီးေတြၿပန္တပ္ၿပီး လူၾကီးလူေကာင္းၿပန္ဆန္ရမွာေပါ့
အခုေတာ့ ရူးခ်င္ရူး ေသခ်င္ေသ ဒီပင္လယ္ေရပဲ မ်က္စိမွိတ္ ေသာက္ေနရတာေပါ့။ ။


လူလင္း
၂၀၀၉၊ စက္တင္ဘာ ၁၉

စိတ္ဒဏ္

အလိုမက်မႈမ်ား
ေခါင္းထဲယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔လို႔
ငါ့စိတ္ကူးေလးေတာင္ မလြတ္မလပ္
ျပတ္လုခမန္း ၾကပ္ညပ္မိေပါ့
စိတ္ရဲ႕အသံတိတ္ေအာ္သံဟာ
ေခါင္း မိုးႀကိဳးခြင္းသလို
ထင္းခနဲ။ ။

ေဆာင္းခူးလက္

ဂီတ

ႏွလုံးေသြးကို အကၡရာထဲထည့္လိုက္
အကၡရာကို ဒဏ္ရာအတိုင္းပုံေဖာ္လိုက္
ဒဏ္ကိုအသံေပၚတင္ထားလိုက္
အသံကို အတတ္ပညာနဲ႔ဂ်က္ပင္ထိုးလိုက္
အတတ္ပညာကိုအႏုပညာနဲ႔ဂြ်ိဳင္းလိုက္။
ၿပီး..... အဲဒီထဲခုန္ခ်လိုက္
ရင္ခုန္သံေတြသစ္လာမယ္။
ပန္းေတြပြင့္လာမယ္။
ရနံ႔ေတြေပၚေမွးစက္ဒူးႏွံ႔လို႔
ႏွလုံးသား လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ၿပီ
ဦးေႏွာက္ကို ခလုတ္ပိတ္ထားလိုက္။ ။

ေဆာင္းခူးလက္

အေမက နတ္ေမာက္မွာ ကဗ်ာရွည္တစ္ပုဒ္နဲ႔

ခင္ဗ်ားက ကဗ်ာဆရာပဲ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွ မေရးတဲ့ ကဗ်ာဆရာပဲ
ခင္ဗ်ား ကဗ်ာေရးခဲ့တယ္။

ခင္ဗ်ားပါးစပ္ထဲ တမာပင္ေတြ သြားၾကားထိုးလို႔
ခင္ဗ်ားေျခေထာက္ကို
ယင္းေခ်ာင္းထဲ တြဲေလာင္းခ်လို႔
ခင္ဗ်ားက ေရွ႕ေနရဲ႕သားဆိုေတာ့ ေရွ႕ကေနခဲ့တယ္
အျခားသူေတြရဲ႕အနားမွာ ခင္ဗ်ား ဝင္ဖ်ားေပးခဲ့သမွ်
အခု ခင္ဗ်ားက တစ္ရြာလုံးရဲ႕ေအာင္လက္မွတ္ပဲ
တစ္ရြာလုံးရဲ႕ ေသာက္ေရအိုးစင္ပဲ
တစ္ရြာလုံးရဲ႕ စာၾကည့္တိုက္ပဲ
ခင္ဗ်ားအသက္ “သုံးဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္”ထိ
ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ
အခု လည္ေနတဲ့ကမာၻထဲ ေန႔တိုင္းခ်ိတ္ပါေနတယ္။

ခင္ဗ်ားကဗ်ာကို စာရြက္ထဲ ခ်ေရးဖို႔
ကမာၻမွာရွိတဲ့ စာရြက္ေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပါ့မလဲ
ခင္ဗ်ား ခုံဖိနပ္သံက
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲ တဂြပ္ဂြပ္ျမည္ေနတယ္
ခင္ဗ်ား ကမာၻ႕ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘူး
ေအာက္စ္ဖို႔ေက်ာင္းဆင္းမဟုတ္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ေနာက္လိမ့္ဆင္းသြားတဲ့ ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး
ခင္ဗ်ား မ,တင္ႏိုင္ခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ား လမ္းေလွ်ာက္သိပ္ျမန္တာပဲ
ေရႊစက္ေတာ္ဘုရားလည္း ဖ်ပ္ခနဲ
မေကြးျမသလြန္လည္း ေန႔ခ်င္းျပန္ပဲ
ခင္ဗ်ားက ေတာသူေတာင္သားပဲ ၿမိဳ႕ႀကီးသားပဲ
ခင္ဗ်ားက ေျမႀကီးပဲ ေလပဲ
ခင္ဗ်ားက ညတိုင္းရြာေနတဲ့ လေရာင္ပဲ
ခင္ဗ်ားက သမိုင္းစာအုပ္ထဲစိုက္ဝင္ေနတဲ့ ျမႇားပဲ
ခင္ဗ်ားက ကဗ်ာဆရာပဲ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွ မေရးတဲ့ ကဗ်ာဆရာပဲ။ ။

ေဆာင္းေဝ (နတ္ေမာက္)

လူငယ္တစ္ေယာက္

ကြ်န္ေတာ္ ၾကယ္တစ္ပြင့္မဟုတ္ပါဘူး
ကြ်န္ေတာ့္ကို
အမ်ားႀကီးေမွ်ာ္လင့္မထားၾကပါနဲ႔။
အဲဒီအပြင့္ထဲမွာ
ခေရပင္ႀကီးရွိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ခေရတစ္ပြင့္ပါ
ကြ်န္ေတာ့္ကို
အမ်ားႀကီးေမ့မထားၾကပါနဲ႔။

ညီမြန္
ျဗဴတီ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၀။