ခင္ဗ်ားက ကဗ်ာဆရာပဲ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွ မေရးတဲ့ ကဗ်ာဆရာပဲ
ခင္ဗ်ား ကဗ်ာေရးခဲ့တယ္။
ခင္ဗ်ားပါးစပ္ထဲ တမာပင္ေတြ သြားၾကားထိုးလို႔
ခင္ဗ်ားေျခေထာက္ကို
ယင္းေခ်ာင္းထဲ တြဲေလာင္းခ်လို႔
ခင္ဗ်ားက ေရွ႕ေနရဲ႕သားဆိုေတာ့ ေရွ႕ကေနခဲ့တယ္
အျခားသူေတြရဲ႕အနားမွာ ခင္ဗ်ား ဝင္ဖ်ားေပးခဲ့သမွ်
အခု ခင္ဗ်ားက တစ္ရြာလုံးရဲ႕ေအာင္လက္မွတ္ပဲ
တစ္ရြာလုံးရဲ႕ ေသာက္ေရအိုးစင္ပဲ
တစ္ရြာလုံးရဲ႕ စာၾကည့္တိုက္ပဲ
ခင္ဗ်ားအသက္ “သုံးဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္”ထိ
ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ
အခု လည္ေနတဲ့ကမာၻထဲ ေန႔တိုင္းခ်ိတ္ပါေနတယ္။
ခင္ဗ်ားကဗ်ာကို စာရြက္ထဲ ခ်ေရးဖို႔
ကမာၻမွာရွိတဲ့ စာရြက္ေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပါ့မလဲ
ခင္ဗ်ား ခုံဖိနပ္သံက
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲ တဂြပ္ဂြပ္ျမည္ေနတယ္
ခင္ဗ်ား ကမာၻ႕ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘူး
ေအာက္စ္ဖို႔ေက်ာင္းဆင္းမဟုတ္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ေနာက္လိမ့္ဆင္းသြားတဲ့ ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး
ခင္ဗ်ား မ,တင္ႏိုင္ခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ား လမ္းေလွ်ာက္သိပ္ျမန္တာပဲ
ေရႊစက္ေတာ္ဘုရားလည္း ဖ်ပ္ခနဲ
မေကြးျမသလြန္လည္း ေန႔ခ်င္းျပန္ပဲ
ခင္ဗ်ားက ေတာသူေတာင္သားပဲ ၿမိဳ႕ႀကီးသားပဲ
ခင္ဗ်ားက ေျမႀကီးပဲ ေလပဲ
ခင္ဗ်ားက ညတိုင္းရြာေနတဲ့ လေရာင္ပဲ
ခင္ဗ်ားက သမိုင္းစာအုပ္ထဲစိုက္ဝင္ေနတဲ့ ျမႇားပဲ
ခင္ဗ်ားက ကဗ်ာဆရာပဲ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွ မေရးတဲ့ ကဗ်ာဆရာပဲ။ ။
ေဆာင္းေဝ (နတ္ေမာက္)
No comments:
Post a Comment