ဝိုင္ယာႀကိဳးေတြကို သူမ ေၾကာက္ရြံ႕တတ္လာခဲ့သည္မွာ မၾကာေသးဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း (၂)ႏွစ္ခန္႔ေတာ့ရွိေပၿပီ။ ဝိုင္ယာႀကိဳးမ်ားကို ေၾကာင္ရြံ႕ဖို႔အတြက္ လုံေလာက္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အေၾကာင္းအရာမွာ သူမ ဓာတ္လိုက္ခံရဖူးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ (၂)ႏွစ္ခန္႔က စိုစြတ္ထိုင္းမိႈင္းသည့္ ေန႔ရက္တစ္ခုတြင္ သူမသည္ ဝိုင္ယာႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို အမွတ္မထင္ ကိုင္တြယ္မိလိုက္သည္။ သြယ္တန္းထားေသာဝိုင္ယာႀကိဳးသည္ မူလအေနအထားမွ အိက်ေနကာ သူမေရွ႕တြင္ ကာဆီးထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ သူမက စမ္းတိစမ္းတမ္းျဖင့္ ဝိုင္ယာႀကိဳးကို ကိုင္တြယ္မိလိုက္သည္။ ဝိုင္ယာႀကိဳးဟူသည္ မည္သည့္လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ိဳးကိုမဆို စီးဝင္ႏိုင္ေသာ အရာျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အက်ဥ္းအားျဖင့္ သိနားလည္ခဲ့ၾကၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမကိုင္တြယ္လိုက္ေသာ ဝိုင္ယာႀကိဳးသည္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ စီးဝင္ေန႐ုံမွ်မက ေပါက္ၿပဲေနေသးေပရာ ထိုေပါက္ၿပဲေနရာကိုမွ ဆုပ္ကိုင္မိေသာသူမ၏ ကိုယ္ခႏၶာအတြင္းသို႔ ဝိုင္ယာႀကိဳးထဲတြင္ ကိန္းေအာင္းေနေသာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ား လ်င္ျမန္စြာ စီးဝင္သြားခဲ့ေပသည္။ လူဆိုတာကလည္း လွ်ပ္ကူးပစၥည္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ သူမကိုယ္ခႏၶာမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါသြားသည္။ သူမ၏လက္မွာ ျပင္းထန္ေသာ အင္အားသက္ေရာက္မႈတစ္ခုကို အလိုအေလ်ာက္ ပုတ္ထုတ္ပစ္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ သူမသက္သာရာ ရသြားခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ဝိုင္ယာႀကိဳးထဲမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္သည္ သူမ၏ ကိုယ္ခႏၶာထဲမွ သိမႈအာ႐ုံေၾကာတစ္ခုကို ေလာင္ကြ်မ္းေစခဲ့ဟန္တူပါသည္။ သူမစကား သိပ္မပီေတာ့။ (နဂိုကလည္း သြားေတြမစုံေတာ့သျဖင့္ စကားေျပာလွ်င္ ေလေတြထြက္ကာ ေလလုံးမကြဲပဲ ျဖစ္တတ္သည္။) သူမသည္ ဓာတ္လိုက္ခံရၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ပါးေရမ်ား ပိုတြန္႔လာကာ ဆံပင္မ်ားလည္း ပိုျဖဴလာခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ အျမင္အာ႐ုံမွာ ပို၍ သန္စြမ္းလာခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဝိုင္ယာႀကိဳးေတြကိုၾကည့္ဖို႔ေပါ့။ ေျခလွမ္းေတြက ဆတ္တငံ့ငံ့ျဖစ္လာသည္။ ဒါေပမဲ့ သူမ ေနေကာင္းပါသည္။ ေနေကာင္းေပမယ့္ သူမသည္ ဝိုင္ယာႀကိဳးမ်ားကိုေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕သြားခဲ့ၿပီ။ တစ္ခါတစ္ရံ အိမ္မွ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင့္ အျပင္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျဖစ္သည့္အခါ ဝိုင္ယာႀကိဳးမ်ားေအာင္မွ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းကို ေရွာင္သည္။ မေတာ္တဆ ဝိုင္ယာႀကိဳးျပတ္က်လွ်င္ ဘာဆက္ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သူမသိထားသည္မဟုတ္ပါလား။ မီးခလုတ္ေတြနားလည္း မသြားေတာ့ပါ။ မီးခလုတ္ေတြဟာ အာမခံခ်က္မရွိတဲ့ အရာဝတၳဳတစ္မ်ိဳးမွ်သာလို႔ သူမထင္မွတ္ေတာ့သည္။ အိမ္ထဲမွာ တုန္တုန္ခ်ည့္ခ်ည့္ႏွင့္ လွည့္ပတ္သြားလာရင္း ဝိုင္ယာႀကိဳး အျပတ္အစ တစ္ခုတေလကို ေတြ႕လိုက္မိၿပီဆိုပါလွ်င္ သူမသည္ အဆိပ္ျပင္းေသာ ေႃမြဆိုးတစ္ေကာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသလို ေအာ္ဟစ္ကာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ေကာက္ယူဖယ္ရွားေစပါသည္။ ျပတ္ေတာက္ေနတဲ့ ဝိုင္ယာႀကိဳးထဲမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြ ခုိေအာင္းမေနဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာႏိုင္မလဲ။ ေဟ့လာၾကစမ္း ဒီမွာဝိုင္ယာႀကိဳးတစ္ခု ငါ့ေရွ႕က ေကာက္ပစ္လိုက္ၾကစမ္းျမန္ျမန္။
ေနမ်ိဳး
၂၀၀၂၊ ၁၁၊ ၂၂
ေနမ်ိဳး
ျမည္ေနတဲ့ထရမ္းပက္ (ဝတၳဳတိုငယ္စု)
ပထမအႀကိမ္၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၀၆
မိုးေကာင္းစာအုပ္တိုက္
No comments:
Post a Comment