အိပ္မက္ေဟာင္း ပံုၾကမ္းတစ္ခုကို ခ်ခ်ၿပီး
အၿမဲထူးဆန္းအံ့ၾသဟန္နဲ႔အၾကည့္
ပါးစပ္ကေလး ဟလို႔
စီးကရက္ကေလး ခဲလို႔
ၾကယ္ေတြလေတြ ျမင္လို႔
သူတပါးရဲ႕ မလံုၿခံဳမႈကိုၾကည့္လို႔
ကိုယ့္အတၱရဲ႕ အကာအကြယ္ရေနမႈတစ္ခုကို
ေက်နပ္စိတ္အခံ…
လက္ေတြ႔ပတ္၀န္းက်င္ႀကီးက ကင္းလြတ္
ျမည္သံစြဲနဲ႔ အာေမဋိတ္ေတြ လႊမ္းမိုးလာ
အၿပီးတိုင္ စြန္႔ခြာရမႈမ်ား
ဘယ္တုန္းကမွ မငိုခဲ့ဘူး။
ေရ၀တီ
No comments:
Post a Comment