ငါဟာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ထဲ ေနထိုင္လို႔
ခိုမ်ားႏွင့္ ျဖဴနီ၀ါစကၠဴထီးငယ္မ်ား
နာရီျပင္ဆရာတစ္ဦး အလိုရွိသည္
လူၾကပ္ေသာဘတ္စ္ကားႏွင့္ ခရီးသည္ အခ်ဳိးအဆ
အျပစ္မ်ားက ထင္ရွား၍
အလင္းေရာင္ ပတ္တမ္(အေသြးအဆင္)မ်ား
မႈန္၀ါး
မိုးေပါက္တခ်ဳိ႕မွန္ေတာ့ မ်က္ႏွာေလးကြက္ခနဲ
ပန္းခ်ီေဆးပြင့္မ်ား
ကိုယ့္ကုိယ္ကို ႀကိဳးေတြတပ္ဆင္လိုက္တယ္
တီးခတ္စဥ္မွာ ဒီလိုပါပဲ ဒီလိုပါပဲလို႔
ေျဖသံမ်ား
အသံမ်ားက ႏႈိးေနၾက
ေအးစက္ၾကမ္းျပင္ထက္ အိပ္မက္ေတြေျပး
စိုထိုင္းဆမ်ားတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ
မင္းကို စီးကရက္တစ္လိပ္လို သိမ္းဆည္းမိ
အလြမ္းဆိုင္ရာ ထိုင္းမႈိင္းေလးကန္မႈအခ်ဳိ႕
အခ်စ္မ်ားကေခၽြးစက္တိုင္းမွာသီးပြင့္ ဆိုလား
ေတြးေခၚဥာဏ္၏ ေဖာင္းပြျခင္းႏွင့္
ခံစားမႈ၏ သိပ္သည္းတတ္ျခင္းတရား
အတင္းရယ္မိလို႔ရတဲ့ေရာဂါ
…………………………….
……………………………
သင္၏ ခ်စ္လွစြာေသာ
သင္၏ သစၥာမရွိေသာ
သင္၏ အၿမဲတမ္း
သင္၏ သင္၏မ်ား
ေ၀းလံေသာ၊ သာ၍ ေ၀းလံေသာ
အေ၀းလံဆံုးအရပ္မ်ားဆီထိ
ဆန္႔ထြက္ေနေသာ သင္၏ ............... မ်ား
မင္းကိုယ္တိုင္ ဆက္လက္ဆြဲသားႏိုင္တယ္
ျပည့္စံုသြားဖို႔အထိေတာ့ မေတာင္းဆိုရ
ငါပန္းခ်ီကားထဲက လွမ္းထြက္မသြားခင္အထိ။ ။
ေရ၀တီ
No comments:
Post a Comment