အင္ဒီဝါးဟုိးလ္တို႔ကမာၻ

အင္ဒီဝါးဟိုးလ္တို႔ကမာၻ၊ သုခမိန္လိႈင္။
ပႀကိမ္၊ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳ၊ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၈။
တန္ဖိုး ၁၀၀၀က်ပ္၊ ေစာင္ေရ ၅၀၀။


၁။
အင္ဒီဝါးဟိုးလ္တို႔ကမာၻ
===============

ဒီရွန္ပူနဲ႔ဆို
ေသျခင္းတရားေတာင္ လန္းဆန္းသြားမလား
ဒီေနကာမ်က္မွန္နဲ႔ဆို
အနာဂတ္ကို ေဖာက္ျမင္ရမလား
ဒီဖိနပ္နဲ႔ဆို
ဝကၤပါအျပင္ဘက္ကို ထြက္ႏိုင္မွာလား
ကဗ်ာျဖစ္တဲ့ ေၾကာ္ျငာေတြဟာ
စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္

အက်ႌကို တီထြင္ၿပီးထဲက
ငါတို႔ဟာ (ဟန္ကိုယ့္ဖို႔) သက္သာရာ ရခဲ့ၾက
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတဲ့ လွပတဲ့ကမာၻ
ေရေမႊးမ်ားမ်ား ဆြတ္ပါ
ဝတ္စုံထည္လဲ ဝတ္ပါ
ထိပ္ေပါက္ ေခါင္းကြဲ
အျပင္ထြက္လာတဲ့ ဒဏ္ရာေတြဆိုရင္ေတာ့
ေရာင္စုံပတ္တီးလွလွ
စည္းျပလိုက္ၾကတာေပါ့။

Jan 06, Idea Magazine
---------------------

၂။
မာရ္နတ္နဲ႔ကဗ်ာ
==========

ကလီယိုပါထရာက အလွျပဳျပင္ေပးမယ္ဆိုေတာ့
ကမာၻႀကီးေခ်ာၿပီေပါ့။
ဟာၾကဴလီ ေလာင္ဒရီဆိုေတာ့
ရွိသမွ်ဂ်ီးေတြ ခြ်တ္မယ္
ျဖဴဆြတ္ဖို႔သာ ျပင္ပါေတာ့။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း အင္တာနက္ဆိုေတာ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ငါနဲ႔
တိုက္႐ိုက္ခ်က္လို႔ရၿပီေပါ့။
မာရ္နတ္နဲ႔ငါ လမ္းေလွ်ာက္လာတုန္း
ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႔ အႏုပညာ
အမ်ားအျပည့္ကမာၻ
ေျပာင္းျပန္လွန္ၾကည့္ေနရတာပဲ။

Feb 06, Idea Magazine
---------------------

၃။
အမည္နာမ အမွတ္တံဆိပ္မ်ား
====================

ငါ ကဗ်ာေရးျဖစ္တာ မွားတယ္
ကမာၻလုံးႀကီးလို လည္လိုက္ေတာ့
႐ိုက္ညီေနာင္ ေလယာဥ္ပ်ံတီထြင္ျဖစ္တာ မွားတယ္
ဂူတင္ဘတ္ ပုံႏွိပ္စက္တီထြင္ျဖစ္တာ မွားတယ္
အက္ဒီဆင္ မီးကိုေတြ႕ရွိတာ မွားတယ္
အိုင္းစတိုင္း ဆဲငင္အားကို ေတြ႕တာမွားတယ္
နယူတန္ တန္ျပန္နိယာမကို ေတြ႕တာမွားတယ္

စၾကာဝဠာေစ်းကြက္ထဲ
အားလုံးေရာင္းစားခံရတဲ့အခါ

March 06, Idea Magazine
-----------------------

၄။
မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာ
==============

ရွာရာပိုဗာက
တင္းနစ္ဝတ္စုံနဲ႔
စကားလက္ဂ်ိဳဟန္ဆင္က
ပြဲတက္ဝတ္စုံနဲ႔
ခ်ားလ္မင္းသားက
နန္းတက္ဝတ္စုံနဲ႔
ကမာၻႀကီးက
ႏ်ဴကလီးယားအက်ႌ
ဆင္းရဲသားေဘာင္းဘီ
အိပ္ခ်္အိုင္ဗီ လက္ပတ္နာရီ
ေလာကဓံ တိုလီမိုလီနဲ႔

ငါ့ကဗ်ာမွာ
အဝတ္အစားပါရဲ႕လား

Apr 06, Idea Magazine
---------------------

၅။
ဗိသုကာ ေလာကဓံ
=============

ကမာၻကို ေနရာခ်ထားကတည္းက
ေနနဲ႔ အကြာအေဝး
လနဲ႔ အကြာအေဝး
ခ်ိန္ဆ တပ္ဆင္ၿပီးသားပါ

ငါနဲ႔ အလြမ္း
အနမ္းတစ္ခုလို
ခြာမရတာကိုက
အခ်ိန္အဆ ေကာင္းခဲ့ၾက။

အခုက်မွ
ငါးမန္းေတြကို သတ္သတ္လြတ္စားဖို႔
ေတးဆိုလို႔မရ။

May 06, Idea Magazine
---------------------

၆။
ေရႊပြဲလာ
======

ဘဝရဲ႕ဆန္းၾကယ္မႈေတြ ေမ့ေမာထားမွ
သက္သာရာရမွာမို႔
ငါတို႔ဟာ ဆပ္ကပ္ျပပြဲထဲမွာ
ေရႊပြဲလာ။

ေခြးက မီးကြင္းထဲ ဒိုင္ဗင္ထိုး
လူက ျခေသၤ့ပါးစပ္ထဲ ေခါင္းဝင္
ႀကိဳးတန္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္
ဘားတန္းေပၚ ခုန္လႊဲ
ဆင္တစ္ေကာင္လုံး အနင္းခံ
က်ားတစ္ေကာင္လုံး အနမ္းခံ
သံေခ်ာင္းေတြ စားျပ
ဓားေတြေပၚ အိပ္ျပ။

အိမ္ျပန္ေရာက္မွ
ဒီထက္မျဖစ္ႏိုင္တာေတြလုပ္ခဲ့တဲ့ ငါ့အရိပ္ဟာ
ရိပ္ခနဲ။

June 06, Idea Magazine
----------------------

၇၊
ေဝေဝဆာဆာ
=========

လူတို႔သည္
စကားလုံးမ်ားကို ေရႊ႕ၾကည့္ၾက၏ ။
ေၾကကြဲျခင္းကို ဝိုင္နီနီ
ခ်စ္ျခင္းကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီ
ဆင္းရဲျခင္းကို စံပယ္ပန္း

ဝိုင္နီနီ ေသာက္ပါ
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ပါ
ွစံပယ္ပန္းမ်ား ေဝဆာေနပါသည္။

August 06, Idea Magazine
------------------------

၈။
သစၥာပန္းမ်ား
=========

ကမာၻႀကီးက
ပစ္ရမွာလည္း ဟမ္ဘာဂါ
စားရမွာကလည္း ၾကက္တုပ္ေကြး။

ေဟး...
ငရဲကို
ကိုယ့္ပုံစံနဲ႔ကိုယ္ တင္ဆက္ရမွာေပါ့တဲ့
လူသားတို႔ စြမ္းခဲ့ၾကရာ
သစၥာပန္းမ်ားဆိုတာ
အမည္နာမ သက္သက္ပါ။

September 06, Idea Magazine
---------------------------

၉။
ကမာၻတစ္ခုစာ
=========

ေမြးေန႔မွာ ရမယ့္လက္ေဆာင္ေတြဟာ
ကမာၻတစ္ခုစာ။

ေလာကႀကီးဆိုတာ
စစ္ေျမျပင္မွာ
ခ်ယ္ရီပန္းေတြ ေဝေနပုံပါပဲ။

ငါ့နာမည္ဟာ အတည္ျဖစ္ရဲ႕လား
သင့္လို မနာက်င္ဘူးလား
သင့္လို မဆာေလာင္ဘူးလား
သင့္လို မေသဆုံးဘူးလား။

October 06, Idea Magazine
-------------------------

၁၀။
လြတ္တဲ့ငါး
=======

ၾကယ္ေတြေႄကြမွ
ေကာင္းကင္ႀကီးက တန္ဘိုးႀကီးလာ။

ငါတို႔ မက္ခဲ့ၾကတာ
အိပ္မက္ ႀကီးႀကီး
ငါတို႔ မွ်ားခဲ့ၾကတာ
သမုဒၵရာ ႀကီးႀကီး
ငါတို႔ ႀကီးခဲ့ၾကတာ
ငရဲ ႀကီးႀကီး။

စပ်စ္သီးခ်ဥ္မွာလား
လြတ္တဲ့ငါးက
ကမာၻႀကီး

November 06, Idea Magazine
--------------------------

၁၁။
So Hollow
=========

အ႐ူးမရဲ႕ ကိုယ္ဝန္လို
ရွင္းမျပႏိုင္စရာ
အႏုပညာေတြနဲ႔လား။

အိပ္ထဲကို လက္လွ်ိဳလိုက္ေတာ့ ဗလာ
ဘဝထဲကို ေခါင္းထုိးလိုက္ေတာ့ ဗလာ
ကမာၻထဲကို တစ္ကိုယ္လုံးဝင္လိုက္ေတာ့
ဗလာ...

So hollow
အဲဒီ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္
ငါေၾကာက္လာတယ္။

January 07, Idea Magazine
-------------------------

၁၂။
ေႄကြတဲ့ပန္းသီးနဲ႔ ငါနဲ႔ ကမာၻ
==================

လူ႔ဘဝႀကီးကို လာပါတယ္
အာလာဒင္မီးခြက္မပါ
ၫႊန္ရာေရျဖစ္တဲ့ လက္ၫႈိးမပါ
ထိတိုင္းေရႊျဖစ္တဲ့ လက္လည္းမပါ
ေတြ႕တိုင္းျပႆနာျဖစ္တဲ့ ဦးေခါင္းေတာ့ပါတယ္။

သိပၸံပညာမွာ
ပန္းသီးေႂကြ႐ုံနဲပ
ဆြဲငင္အားကို ေတြ႕ခဲ့တာ
ငါက
ကမာၻႀကီး ရစရာမရွိေတာ့တာ
ဘာေတြေႂကြလို႔ ေတြ႕တာလဲ။

February 07, Idea magazine
--------------------------

၁၃။
အလဲအလွယ္
=========

ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္သြားရတဲ့ စာလုံးေတြအားလုံး
ၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ့ အဆုံးအထိ
ငါတို႔ ပို႔ၾကည့္ၾကရေအာင္
ၾကည့္လို႔မေကာင္းတဲ့ အဆုံးအထိ
ငါတို႔ကိုယ္ ငါတို႔ ပို႔ၿပီးေနာက္

March 07, Idea Magazine
-----------------------

၁၄။
စၾကာဝဠာလမ္းၫႊန္
=============

စၾကာဝဠာလမ္ၫႊန္မွာ
တီထြင္မႈ မွန္သမွ်
ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးပါဝင္
ဒုံးပ်ံေၾကာင့္ လူဆိုးေတြ ပိုျမန္လာျခင္း
လွ်က္စစ္ေၾကာင့္ လူဆိုးေတြ ပိုလင္းလာျခင္း
ေလယာဥ္ပ်ံစီးလာတဲ့ စစ္ပြဲမ်ား
ဘုရားသခင္ တီထြင္တဲ့လူကို ဝယ္လို႔ရတဲ့
လူတီထြင္တဲ့ ေပါင္စတာလင္ စကၠဴမ်ား
...
ခုေတာ့လည္းေလ
ခ်စ္သူေမေရ
အႏုပညာေတြ တီထြင္
ေရာဂါေတြ တီထြင္
ကြန္ဒုန္းေတြ တီထြင္
ဒုံးက်ဥ္ေတြ တီထြင္
ကမာၻႀကီးဟာ တီထြင္မႈေတြနဲ႔
အၿမဲသစ္လြင္ ေနတာပဲ။

April 07, Idea Magazine
-----------------------

၁၅။
ငါ့နာရီမပ်က္ဘူးလို႔ ညာမေရာင္းေၾကး
========================

မည္သည့္စက္ပစၥည္းမဆို စက္ပ်က္တတ္တယ္
သဘာဝတရားလည္း စက္ပ်က္တတ္တယ္
လူ႕ဘဝလည္း စက္ပ်က္တတ္တယ္
ကမာၻႀကီးလည္း စက္ပ်က္တတ္တယ္
သင္ပ်က္တဲ့အခါ
ငါျပင္ေပးမယ္
ငါပ်က္တဲ့အခါ
သင္ျပင္ေပးပါ
တိုင္တန္းနစ္ သေဘာၤႀကီးေပၚမွာ

May 07, Idea Magazine
---------------------

၁၆။
စူနာမီ အႏုပညာ
===========

လိႈင္းလုံးႀကီးေတြလို
အျမန္ဆုံးေရာက္လာမွ
အထင္မႀကီးမိလို႔ (ဝါ)
အလွတရားမွာ ႐ႈေငးမိလို႔
ငါတို႔ အငိုက္မိခဲ့တယ္
အက်အဆုံး မ်ားခဲ့တယ္။

စူနာမီထဲက ဝိညာဥ္ေတြလို
ငါတို႔ အႏုပညာမွာ
သင္ခန္းစာေတြ ပါပါတယ္။

June o7, Idea Magazine
----------------------

၁၇။

ကြ်န္ေတာ္မတတ္ႏိုင္ေသာ ကမာၻေလာကႀကီးထဲသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ့မိသည္။

July 07, Idea Magazine
----------------------

အၿငိမ့္

အၿငိမ့္ ကဗ်ာစာအုပ္။
ပႀကိမ္၊ စာအုပ္ေစ်း၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၈။
တန္ဖိုး ၂၀၀၀က်ပ္၊ ေစာင္ေရ ၅၀၀။

ပါဝင္သည့္ကဗ်ာမ်ားကို မတင္ျပေတာ့ပါ။
ဤေနရာတြင္ ရႏိုင္ပါသည္။
ဤေနရာတြင္ သုံးသပ္ခ်က္ေဆာင္းပါးရွိ၏ ။

ႏွင္းဆီပြင့္

လယ္ေတာက ျပန္
ပန္ခ်င္တယ္ ခေရဖူးဆိုလို႔
ေမာင္ ခူးကာေပး။

မနက္တုန္းဆီက
ေၾကာ့ဆုံးကို ေမာင္ျမင္ေတာ့
သူ႕ဆံပင္ ႏွင္းဆီပြင့္ေတြႏွင့္
ဂုဏ္တင့္တယ္ေလး။ ။

မင္းသုဝဏ္
၃၁၊၁၂၊၃၂

တန္ဖိုး

ျပန္မလာတဲ့ ေျခရာေတြေပၚ
လာေနတာဘယ္သူေတြလဲ
အသစ္ေတြလား...။

အမိုက္အမွားေတြလိုက္စားသူေတြလား
ဒီမွာ...
အမွားေတြမ်ားျပားထူထပ္လြန္း
ဒီမွာ...
အႀကိဳက္ခ်င္း မတူညီၾကဖူး
လက္ခံတယ္
ဘဝခ်င္းမတူညီၾကဘူး
လက္ခံတယ္၊
ေႂကြးၿမီေတြနဲ႕ ေလးလံပိတင္ေနလြန္း
လက္ခံတယ္၊
ေလးေတာ္ကို ငါတင္ၿပီး ပစ္ခ်လိုက္ရမွာက
အၿမိဳက္တရားေပပဲကိုး။
ငါ့ထက္က ငါ့အဘိဓမၼာအရ
ငါဟာ
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ႀကီး ႐ႈံးခဲ့ရေတာ့
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ႀကီးပဲ ႏိုင္ခ်င္တယ္။

အမွန္တကယ္ပဲ
ငါပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္
အၿမိဳက္တရား။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ေျမႀကီးေပၚမွာ

အာ႐ံုအလ်င္ထဲ
စြဲလန္းမႈသီအိုရီေတြေရာက္ေရာက္လာ
သစ္သစ္သြားႀက၊
တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ မွားခဲ့ၾကတယ္တဲ့
သံသရာကို ခ်စ္တယ္တဲ့
ေရႊသားသံေယာဇဥ္ေလးကို ျမတ္ႏိုးတယ္တဲ့
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့
ကိုယ့္ဇာတိဆီျပန္ၾကရတာပဲတဲ့...
ေအး-
ငါ့ဇာတိဟာ အလြမ္းျဖစ္တယ္။
ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ အေရာင္အရိပ္ေတြ
ငါအလြန္မုန္း
ႃမႈံးမိတဲ့ငါး အသက္ရွင္စဥ္မွာ
ဘာေတြေတြးေခၚေနမိမလဲ
ငါသိခ်င္မိ
ငါကိုယ္တိုင္ ႃမံႈးမွာ မိမွပဲ၊
လြတ္လမ္းကိုသာ လိုခ်င္ခဲ့မိ၊
အရင္လိုဘဝဆိုးထဲကိုပဲ
လြတ္ခ်င္ရဲ႕၊
ဒါ ဘဝရဲ႕ အဘိဓမၼာပဲ
ေသခ်ာရဲ႕၊
အိပ္မက္ဆန္ဆန္ေတြ လာေရာင္းဝယ္မေနနဲ႕
စကၠဴေလယာဥ္ပ်ံေလးကို လက္ထဲကလႊတ္ခ်လိုက္ၿပီ။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ေႏြဦးသစ္သီးမ်ား

ငါ့သီခ်င္းေလးနဲ႔သာ
ငါ့ေလွကေလး ငါေလွာ္ခဲ့
ငါ့အသက္ေလး
ငါထြန္ယက္ခဲ့
ငါ့ဥစၥာထုပ္ကေလး ဘယ္မလဲ
ငါေရာက္ခဲ့
ရမွေရာက္တယ္ ငါသိခဲ့
ငါ့ဥစၥာထုပ္ကေလးရွိပါရဲ႕
ဘယ္မလဲ
ငါရခဲ့
ေရာက္မွရတယ္ငါသိခဲ့
ငါရခဲ့
အဲဒါအ႐ႈံးလား
အ႐ႈံကို ခံယူတယ္
ဒါဟာ
ငါ့မီးလွ်ံ
ငါခုန္ဆင္း
ငါ့ယာခင္းေတြပူလွသည္
ဒါဟာ
ငါ့မီးလွ်ံ
ငါခုန္ဆင္း
အဆုံးေတြ ဆင့္ဆင့္ရလြန္းခဲ့
ငါ့ယာခင္းေတြ ပူလွခ်ည့္
ငါထြန္ယက္ခဲ့
ရလဲရတယ္
ေရာက္လဲေရာက္တယ္
ေပါက္ပြင့္နီရဲ
ဒိုင္းကနဲေပါ့
ေႏြကို ရဲရဲဖြင့္လိုက္ၿပီ
ဒါဟာ ငါ့မီးလွ်ံ
ဒါဟာ ငါ့ဥစၥာထုပ္
ဒါဟာ ငါ့ယာခင္း
ငါ့ေႏြျပတင္းမွာ ေရႊရည္ေရႊအဆင္းေတြ
လင္းေတာ့မယ္။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ရန္သူမဲ့ေသာ ေန႔ရက္မ်ား

မနက္ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ျပင္တိုင္း
သြားတိုက္သံေပၚမွာ လြဲေခ်ာ္မႈကို ေတြ႕ရ
ေမႊးနံေတြနဲ႔ ေၾကကြဲ
ရာသီဥတုက ေျချပတ္လက္ျပတ္အေနအထား
အရက္ဆုိင္မွာေတာင္ လူပါးသတဲ့
"ႏြား" ေဆးလိပ္တစ္လိပ္နဲ႕ ခုခံထားရင္
ခံသာမယ္ ထင္တယ္။

ေသြ႕ေျခာက္ေျခာက္ သစ္ရိပ္စိမ္း...တဲ့
ဒါဟာ ပ်က္ေခ်ာ္မႈတစ္ခုပါ
မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ ျငင္းဆန္ရဲ႕
ေျမာက္ျမားစြာ လမ္းေခ်ာ္ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။

တနဂၤေႏြမ်ား
အဖန္တလဲလဲ တနဂၤေႏြမ်ား
နာတာရွည္ တနဂၤေႏြမ်ား
ေစးႏွဲသူသာ အစီအနင္းမ်ား
ညည္းညဴသံမ်ား
ရႊင္လန္းဝမ္းေျမာက္ၾကပါေစ။

ဒီလိုနဲ႕
ကြ်န္းကို လြမ္းခဲ့
ကာလေရၾကည္တစ္စက္မွာ
အသက္႐ႈသံေတြ အေငြ႕ပ်ံ
အသက္ခြက္ထဲ ဘဝကို ေရခံၾကည့္ေသာအခါ
အသက္ရွင္ခြင့္က လြဲၿပီး
အားလုံး ဖိတ္စင္ကြဲရွခဲ့ေပၿပီ။

ညီမေလး မမျမင့္ေရ
* တို႔ႏွလုံးသားေတြနဲ႕သာ ထုဆစ္ခဲ့ၾကတာေပါ့ကြယ္
(တို႔ႏွလုံးသားေတြနဲ႔သာ တို႔ေခတ္ကို ထုဆစ္ခဲ့ၾကတာေပါ့ကြယ္)
ေသခ်ာလြန္းတာက
မၿမဲတဲ့ အနိစၥတရားက ၿမဲလြန္း
တို႔ေတြ ႐ႈံးလြန္းလွတယ္ကြယ္။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္

ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာတိုေလးေတြကို ပိုၾကိဳက္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္မွာတင္ထားတာေတြမွာလည္း ကဗ်ာတိုေတြပိုမ်ားပါတယ္။ (စာ႐ိုက္ရတာ နည္းလို႔ :D ) ခု ကဗ်ာတိုႏွစ္ပုဒ္ကို လမ္းညႊန္လိုက္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္မွာ ျပန္ ကူးမတင္ေတာ့ပါဘူး။

ကဗ်ာဆရာက မေနာ္ဟရီ ပါ။

တေစၦမရွိတဲ့ တိုင္းျပည္
ႏွစ္လိုမိေနတဲ့ပင္လယ္

မ်က္ရည္စစ္စစ္ေတြ

ငါတို႔အရိပ္ေတြ တိုတိုလာခဲ့
ေဟာဒီ
ကမာၻေျမေပၚ
အရိပ္ကေလးတစ္ရိပ္ ဖိတ္စဥ္မွာေတာင္
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ မစီးခဲ့ရေခ်ဘူး
႐ႈံးလိုက္တာ။

ေလာကႀကီးမွာ
သူ႕ေနရာနဲ႔သူ စားရမယ့္အစားအစာ
ရွိေနၾကမွာကိုပဲ
သူ႕ေနရာသူ႕အစာ
ရွိၾကတာကိုပဲ
ခုေတာ့... ဒီမွာ
ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြကို လာလာၿပီးလုေနၾက

ဘယ္သူေတြတုန္း...
ဘယ္ၿဂိဳဟ္က ၿဂိဳဟ္သားေတြတဲ့တုန္း
ဘယ္ေခ်ာင္က ထြက္ထြက္လာေနတဲ့
နိတိအဆုံးအမေတြတဲ့တုန္း
ဘယ္လို ကံဇာတာဝတ္စုံေတြတုန္း
ဘယ္လိုမေကာင္းဆိုးဝါးေတြတဲ့တုန္း

ဘာလဲ
ဥကၠလာဟိုးမားက အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ေတြလား။
ေဟာ္လန္က ႏို႔ခ်က္သမားေတြလား။
ဘာလဲ
စေကာ့တလန္က အရက္ခ်က္သမားေတြလား
ဘာလဲ
အမရပူရက ရက္ကန္းသမားေတြလား
ဘာလဲ
ငါးတန္ေခ်ာင္းက ငါးဖမ္းသမားေတြလား
ဘာလဲ
မန္က်ီးပင္သုံးခြက ဆားခ်က္သမားေတြလား
ငါ့မွာျဖင့္ ဆုံး႐ႈံးလိုက္ရတဲ့ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ။

မဟုတ္ဘူး
ဘယ္နတ္ေဒဝတာမွ လာမလုဘူး။
မဟုတ္ဘူး
ဘယ္ၿဂိဳဟ္သားမွ လာမလုဘူး။
မဟုတ္ဘူး
ဘယ္စုန္း ၿပိတၱာ တေစၦမ ဖုတ္ဘီလူးမွ လာမလုဘူး
လူလူခ်င္းသာ လာလုယက္ေနၾကတာ။

ဒီအမႈ
ဒီအမႈသာ
ေဆးသားေရးခ်ယ္ စီကုံးလို႔ရရင္
ဒီအမႈသာ ဆင္ဖိုနီလယ္ဆြဲျဖစ္ခဲ့ရင္
ငါဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ
ဟုတ္တယ္
ငါဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ
အလုခံရတဲ့ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ
ငါဘာလို႔မ်ား ႏွေမ်ာေပးေတာ့မွာလဲေလ။

ခုေတာ့ျဖင့္
ငါ့ တူရာသီမွာ မီးလာလာေတာက္ေတာက္ေနတယ္
ခုေတာ့ျဖင့္
ငါ့ ကန္ရာသီမွာ ၾကာေတြလာလာေပါက္ေနတယ္
ခုေတာ့ျဖင့္
ငါ့ သိဟ္ရာသီမွာ ျခေသၤ့လာလာေဟာက္ေဟာက္ေနတယ္
လွလိုက္တာ
သုခုမႏွယ္ေျမာက္လိုက္တာ
ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ ေပ်ာက္ၿပီးရင္း ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနေတာ့ရဲ႕။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

မင္းမုန္းတဲ့ေန႔ဟာ ငါအမွန္တရားကို ေတြ႔တဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္

မင္းရက္စက္မႈဟာ ကမာၻမွာမရွိခဲ့ပါဘူး
ငါဟာ နာက်င္က်ိဳးေက်ၿပီး
အိပ္ယာေပၚမွာ အလူးလူးအလိမ့္လိမ့္
ဘာမွလည္း မေတြးေခၚႏိုင္
ဘာမွလည္း မခံစားေပးႏိုင္
ပြဲေတာ္ေတြနဲ႔ ကင္းေဝးလို႔
ျပာက်မသြား႐ုံအသက္ေငြ႕ေငြ႕ကေလးနဲ႔
မင္းပက္စက္လိုက္တာကြယ္လို႔ေတာင္မွ
ငါ့မွာ အသံမထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ေနဝင္ေနထြက္ခ်ိန္ေတြလဲ
ငါ့မွာမသိေတာ့ပါ...
ငါ့အႏုပညာအရင္းအျမစ္ကေလးလည္း
ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မွာလဲ
ငါမသိေတာ့ပါ...
ငါ့အဘိဓမၼာေတြလည္း
ငါ့မွာမဆုပ္မိ မကိုင္မိေတာ့ပါ။

ငါဟာ
'ဝိမုတၱိ'ကိုသာ ေငးေမွ်ာ္ရင္း
ခပ္မွ်င္းမွ်င္းအသက္႐ႈခဲ့ရတယ္
တနဂၤေႏြတရက္ထင္ပါရဲ႕
စၾကာဝဠာႀကီးရယ္
ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး ငါ့ဆီေရာက္လာတယ္
အင္မတန္ ပူေႏြးလွတဲ့ သူ႕လက္ႀကီးနဲ႔
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တယ္
ပန္းသီး ခ်ယ္ရီပန္းနဲ႕ ေရႊေရာင္ကေလာင္တန္တစ္ေခ်ာင္း
လက္ေဆာင္ေပးတယ္။

ၿပီးေတာ့...
"မိတ္ေဆြႀကီး ခရီးသစ္ထြက္ေတာ့"တဲ့
အဲဒီလို ေျပာအၿပီးမွာ
စြတ္ဖါးလွည္းကေလးစီးကာ ထြက္သြားေတာ့တယ္။

ငါဟာ
ပန္းသီး ခ်ယ္ရီပန္း
ေရႊေရာင္ကေလာင္တန္နဲ႔
ငါ့အမွန္တရားဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ကာ။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ႀကိဳးတြဲေလာင္းနဲ႔လူ

ငါ့ဆံပင္ရဲ႕ အျမစ္ေတြကေန
နတ္ဘုရားတစ္ပါးပါးဟာ
ငါ့ကို ဆြဲမလိုက္တယ္။
သူ႔ရဲ႕ အျပာေရာင္လွ်ပ္စစ္ဗို႔အားထဲမွာ
ငါဟာ သဲကႏာၱရထဲက ပုေရာဟိတ္ဆရာလို
တရွဲရွဲက်က္သြားတယ္။

အျမင္အာ႐ုံထဲကေန ညေတြဟာ
ပုတ္သင္ညိဳမ်က္ခြံလို ပိတ္သြားၾကတယ္၊
အရိပ္မဲ့ မ်က္လုံးအိမ္ထဲမွာ
ေျပာင္သလင္းခါ ျဖဴေဖြးေန႔ေတြကမာၻ။

ဠင္းတဆန္ဆန္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕မႈက
ေဟာဒီအပင္မွာ
ငါ့ကို ခ်ိတ္တြယ္ထားခဲ့တယ္။
အကယ္၍
သူသာ ငါ့ေနရာမွာဆိုရင္
သူလည္း ငါ့လိုလုပ္မွာပါပဲ။

၂၇၊ ဇြန္၊ ၁၉၆၀
Sylvia Plath (1932-1963) ေရး The Hanging Man ကို ေဇယ်ာလင္းျမန္မာျပန္သည္။

လိႈင္သာယာ

ဘာထူးလဲ
လမ္းေပၚထြက္လိုက္တာနဲ႔
ငါလည္း လက္လုပ္လက္စားပဲ
(အညီွနံက ေနာက္ကားပါလာတာကို သိတယ္)
ေက်ာ္မတက္ေစနဲ႔တဲ့
စပယ္ယာအသံမွာ ဆူးေတြအျပည့္နဲ႔
ေခတ္တစ္ေခတ္
လူရွစ္ဆယ္ကို
သစ္သားဘတ္(စ္)ကားႀကီးထဲ ထည့္ၿပီး ခေလာက္ေတာ့
၁၉၄၀ခုႏွစ္ေတြဆီ ျပန္ေရာက္သြားၾကတယ္
ေနတတ္ရင္ ဘဝဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာပါ
ပန္းခင္းႀကီးမျဖစ္လည္း ၿခဳံပုတ္ကေလးေပါ့
ဒါေပမယ့္ သတိၱရွိတဲ့ၿခဳံပုတ္ကေလး...။ ။

ေမာင္ဖီလာ
က်ီးကန္းနဲ႔ ဘိုဟီးမီယန္းမ်ား ကဗ်ာစာအုပ္။

ကီ်းကန္း

သူ႕အသံက ဖမ္းဆုတ္ရခက္တဲ့ ျပဒါး
သမံတလင္းေပၚ လြတ္က်သြားတဲ့ ေသနတ္တစ္လက္
သူ ထပ်ံသြားေတာ့
ဝုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့သစ္ကိုင္း
သူ႕အသားအရည္က
ပါးနပ္ဖ်တ္လတ္ျခင္း
သူ႕လက္ေမာင္းမွာ ထိုးထားတဲ့ေဆးမင္ေၾကာင္က
အမ်ိဳးကိုထိရင္ မခ်ိေအာင္နာတတ္သူ
သူ႕အသည္းႏွလုံးက
လူသြားလူလာမ်ားတဲ့ ပလက္ေဖာင္း
သူပ်ံဝဲေနတဲ့ အႏုပညာက
ေနဆီ လႊင့္ပစ္လိုက္ေသာ
အနက္ေရာင္ အဝတ္စတစ္စ။ ။

ေမာင္ဖီလာ
က်ီးကန္းနဲ႔ ဘိုဟီးမီးယန္းမ်ား ကဗ်ာစာအုပ္။

ေနေရာင္ေအာက္က ကဗ်ာမ်ား

အကာလည ေမွာင္လွခ်ည့္
စာဖတ္မရ
ေအးလွခ်ည့္

------

အိမ္ထဲ
စာဖတ္လ်က္ တစ္ကိုယ္တည္း
အဖန္ရည္တစ္အိုးနဲ႔ပဲ။

------

ေတာကို ငါသြားခဲ့
ကမၼဌာန္းထိုင္ဖို႔ကြဲ႕
ဒါေပတဲ့ ေအးလြန္းရဲ႕။

------

ေခြးအူတဲ့အထဲ
က်ဳပ္ပရိတ္သံ
ကြယ္သြားတာပါပဲ

------

ခ်ဳပ္ညရီၿပီ
ေနဝင္ေပေတာ့မည္
က်ဳပ္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္

------

ေကာ္ဖီပူပူ
ေဆးလိပ္တစ္လိပ္
ဘာေၾကာင့္ ကမၼဌာန္းထိုင္မတုန္း

------

မုန္တိုင္း
ေဒါ့စတိုယက္ဗစကီးလိုပဲ
အလိုမ်ားရင္ ျဖစ္လာတာပဲ

------

ေန႔ရက္ေတြ ေ႐ြ႕သြား
ရပ္မေနပါကလား
က်ဳပ္မသိသား ဆိုး႐ြား

------

ေသာ္တလ
မ်က္စိကန္းတဲ့
ေရွာက္သီးပ

------

အား... ပုရစ္မ်ား
လကို
ေအာ္ေနတာလား

------

စားပြဲခုံ
စာေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ေထြးသေလ
က်ဳပ္စိတ္ တည္ၿငိမ္ေန

------

ႏိုးေတာ့ကြယ္
ညေနခင္း ထင္း႐ႈးပင္မ်ား
ေလနဲ႔ကစား

------

အား... ငွက္ေတြပ
ေန႔ႏုပ်ိဳစ
က်ဳပ္အေမနဲ႔ အေဖ သတိရ

------

ႏွင္းဆီနီတို႔ တိမ္ျဖဴတို႔
ေကာင္းကင္ျပာေနတယ္ ဟ႐ို႕
က်ဳပ္ေမြးေန႔မို႔

------

ကိုတာ (ျမန္မာျပန္)
ေနေရာင္ေအာက္က ကဗ်ာမ်ား ကဗ်ာစာအုပ္။

ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာတစ္ရာရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ရာ

မိုးကမစဲ
အလွပန္းလည္း ေႂကြစၿမဲ
ငယ္က အလွ ကြ်န္မကိုယ္လည္း
ေစာင့္ရင္း ေမွ်ာ္ရင္း အိုခဲ့တယ္။

စာ ၉။
------

ခြဲရမယ္လို႔ဆိုေသး ၾကာၾကာမလြမ္းရပါဘူးတဲ့
ဟို(ကမ္းေစာင္းက မိုးမခ)ပင္လို
ငါ့ကို တ သ ေနမယ္ဆိုရင္
ငါ အေျပးျပန္ခဲ့မယ္။

စာ ၁၆။
------

ေတာင္႐ုိးေပၚက တို႔ေက်း႐ြာ
ေဆာင္းအခါ ေခ်ာက္ခ်ိေခ်ာက္ခ်က္၊
ဧည့္လည္းမေရာက္ ျမက္မေပါက္
ၿငီးေငြ႔ပါ႐ဲ႕ ကေတာက္ကတက္။

စာ ၂၈။
------

သူ႕သစၥာ သူဖ်က္လို႔
က်မကို ေမ့မယ္ဆိုလည္း ေမ့ပါေစ၊
သူ႕သစၥာ သူ႕ကိုစူးမွာ
စိုးပါရဲ႕ေလး။

စာ ၃၈။
------

မယုံလို႔မထင္နဲ႔
လူ႕မေနာ ေျပာမရလုိ႔
မင္းမမုန္းခင္
ငါ ေသခ်င္။

စာ ၅၄။
------

လြမ္းသလို ေဆြးသလို စိတ္ႏြမ္းလို႔
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ပါ့။
ေဆာင္းဦးဆည္းဆာျဖစ္ေလေတာ့
ဟုိမည္းမည္း ဒီမည္းမည္းနဲ႔ ပိုလို႔သာ စိတ္ဆင္းရဲ။

စာ ၇၀။
------

ေသစမ္းပါေစ ငါမမႈ၊
ရွင္ေနလည္း ခ်စ္ဒုကၡ ျမင့္သထက္ျမင့္
အသက္႐ႈဆဲ
ႏွလုံးေသၿပီးၿပီပဲ။

စာ ၈၉။
------

သေဗၺသတၱာ ေဝေနယ်ာအတြက္
သိပ္ သိပ္ ေက်နပ္တယ္၊
ဆင္းရဲလွတဲ့ ငါ၊ ဘုန္းႀကီးဆိုေပမယ့္
ေတာင္႐ိုးတစ္ေနရာက ေမတၱာပို႔ခြင့္ရတယ္။

စာ ၉၅။
------

ေဒါက္တာ သန္းထြန္း (ျမန္မာျပန္)

ပုံေျပာသူ ၁၃

ပ်ဥ္းမပြင့္ၿပီ သခြပ္ပြင့္ၿပီ
ကသစ္ပြင့္ၿပီ ပိေတာက္ပြင့္ၿပီ
သႀကၤန္လာၿပီ ဒိုးသံလာၿပီ
မိုး႐ြာေတာ့မယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔။ ။

ေအာင္ခ်ိမ့္
ပုံေျပာသူ ကဗ်ာစာအုပ္၊ စာ ၃၁။