စလိုက္ရမွာလား
အစမရွိေတာ့ၿပီလား
စာရြက္ဘယ္မွာလဲ ငါ လာေနၿပီလား
ထမင္းဝဝစားလို႔ ဗိုက္တင္းတဲ့အခါ ဒါမ်ိဳးလား
သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေဘာင္ေတြကို ေက်ာ္ခဲ့ၿပီလား
ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာစကား အားလုံးၾကားတယ္
... တားတဲ့ၾကားက ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ ... ...
... ႀကိဳက္တယ္ ႀကိဳက္တယ္ က်ဳပ္တို႔လိုအပ္ေနတာ ... ...
... မလိုအပ္ဘဲ စကားလုံးေတြ တလြဲသုံးစြဲ ... ...
ျဗဳန္းခနဲပါပဲ (ျဗဳန္းခနဲဟာ ျမည္သံစြဲအလကၤာမဟုတ္ဘူး)
ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြ ေဝ့ဝဲသြားလိုက္တာ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္
မီးနဲ႔ေလာင္စာ၊ ေလာင္စာနဲ႔မီး၊ ၿပီးေတာ့တာပဲ
ေရွ႕ခရီး ... ... ... ... ...
အနာဂတ္ဘူးသီးဟာ ဘယ္လိုဆက္ႀကီးထြားမယ္
ခင္ဗ်ား စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုလည္း မွန္ဘီလူးကိုင္
အေဝးၾကည့္မွန္ေျပာင္းဟာ လမ္းေၾကာင္းအသြယ္သြယ္
အခုေျပာေနတာ ပင္လယ္ေသးေသးကေလးအေၾကာင္းမဟုတ္
ပင္လယ္ေပါင္း တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းရွိတဲ့စၾကဝဠာ
အနႏၱစၾကဝဠာ
ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ
ပန္းကေလးမ်ား လန္းဆန္းၾကပါေစ
လိပ္ျပာကေလးေတြလည္း
ဘဝသုံးပါး ကာလသုံးပါး
အရင္အတိုင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေက်ာ္လႊားျဖတ္သန္းၾကပါေစ
ေရကို ေရလို႔ မျမင္ဘဲ
အသြင္သဏၭာန္တစ္ခု
အလ်င္တစ္ခု
ဒါမွမဟုတ္၊ စိတ္ကူးတစ္ခုလို႔ ျမင္ၾကည့္ၾကပါလား။
မင္းထက္ေမာင္
၄၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၆။
ကဗ်ာေျပာင္းျပန္/၂၀၀၆
No comments:
Post a Comment