ပိုးဖလံမ်ား

အလင္းနဲ႔ အေမွာင္ရဲ႕ လွည့္စားမႈေတြထဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေဆာ့ကစားၾက၊ အတၱကိုယ္စီနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာ့
မဟာစြမ္းအားရွင္ေတြေပါ့။ ေမြးဖြား- ႀကီးျပင္း
ေခ်ာက္နက္ထဲ ခုန္ဆင္းရင္ သူရဲေကာင္းလား။

ရာဇဝင္ႀကီးေတြ၊ သမိုင္းႀကီးေတြ၊ ဇာတ္လမ္းႀကီးေတြက
ပိတ္ဆီးကာရံထား။ ကင္းဗတ္စ္သားေပၚက အ႐ုပ္နဲ႔
အေရာင္ေတြ၊ သူတို႔ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံထားရသလိုလို
မဟုတ္ဘူး- အျမင္ကို အက်ဥ္းခ်မယ့္ ျပတင္းဝေတြပ။

သင္ၾကားပို႔ခ်သမွ် ေရႊေတာင္တက္ဒႆနတဲ့လား။
သိမႈေဗဒေတြ ခ်ဲ႕ထြင္ခဲ့ၾက။ ပင္မေရစီးေတြဟာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တန္ခိုးၾသဇာ၊ နတ္ဆိုးရဲ႕ က်ိန္စာမ်ား။
အသက္ဇီဝရွင္သန္ရပုံေတြ ပို႐ွဳပ္ေထြး ပိုခက္ခဲ ပိုနက္႐ွိဳင္း။

သီအိုရီေတြက မဆုံးႏိုင္ပါဘူး။ ဝါဒတရားေတြက
ဝါးပင္ပမာ၊ မိုးဦးေလဦးထဲ မိုးႀကိဳးမုန္တိုင္းထဲ
အတုံးအ႐ုံးၿပိဳလဲသမွ်၊ မွ်စ္စို႔မွ်စ္ႏုကေလးေတြလည္း
အလုအယက္ထြက္လာၾကဦးမွာ သဘာဝျဖစ္စဥ္။

ညဥ့္နက္နက္ေတြပါပဲ။ ေရွ႕ကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾက
မနက္လင္းရင္ ရြာေရာက္မယ္ ဘာေၾကာင့္ယုံၾကည္။
တည္ေဆာက္ထားတာေတြအားလုံးဟာ ထင္ေယာင္ထင္မွား
ျဖစ္မႈသက္သက္မွ်။ အႏိုင္ရသူေတြ စီးဆင္းသြားၾကရဲ႕။

ရာစုႏွစ္မ်ားတိုင္၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ား မရပ္တန္႔ခဲ့။
တစ္ကန္႔ခ်င္း တစ္လႊာခ်င္းစီမွာ ပညာသားအျဖာျဖာ။
အားထုတ္ၾက- ဆုေတာင္းၾက- လြတ္ေျမာက္ရပါေစသားတဲ့
နံရံရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္ဆီသို႔ အႏိၱမေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား။

မင္းထက္ေမာင္
၃၀၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၆
ကဗ်ာေျပာင္းျပန္/၂၀၀၆