ည

ည

ရိုးရိုးလေးနဲ့လှနေတာ
ခေါင်းဖြီးမထားဘူး၊
ပြောင်ပြောင်လက်လက်တွေ ဝတ်မထားဘူး၊

လသာပုံကအစ
ယဉ်ယဉ်လေးရယ်

အခါတိုင်းလို
ဗုံသံတွေထဲ ကျွံကျနေတဲ့
ညလည်း မဟုတ်ဘူး။
လေတဖြူးဖြူးနဲ့ ည
လကို တစ်ကိုယ်လုံးမြင်ရတဲ့ ည
ကြယ်တွေဆိုလည်း
မျက်စိနောက်စရာကောင်းလောက်အောင်
များများစားစားကြီး ရှိမနေဘူး၊
ယောက်ယက်ခတ်မနေဘူး၊

တစ်ပွင့်ချင်းနဲ့ တစ်ပွင့်ချင်း
ကင်းကင်းရှင်းရှင်းလေးထွန်းနေတာ
သိပ်ကို အချိုးအစားကျတဲ့ည

သဘာဝဖြစ်လျက်နဲ့
တစ်ခါတစ်ရံ
သဘာဝကျစွာ လှပခွင့် မရတဲ့
သဘာဝတရားဟာ
ဒီညထဲ
သဘာဝကျစွာလှပလို့၊

ဟိုယခင်
ရှောင်ပုန်းနေတဲ့ညတွေကို
အလင်းတစ်ဝက်၊ အလွမ်းတစ်ဝက်နဲ့
ကလဲ့စားခေျနေသလိုမျိုး၊

နဂိုကလှပြီးသား ည
စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်နဲ့
လှချင်တိုင်း လှထွက်သွား
ညငတ်နေတဲ့သူ
ဒီညကို မေတ္တာသက်ဝင်မဆုံးပေါ့။
ည
နှလုံးသား ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်မထားတဲ့

ည
လရောင်မှန်သမျှ အလဟဿမဖြစ်စေရတဲ့

ည
သန်းခေါင်းယံပင်ဖြစ်လင့်ကစား
ပန်းရနံ့တွေကို ဝှက်မထားတဲ့
ကြယ်ပေါင်း ရံ ခ
ကွန်ထဲက လွတ်ထွက်လာတဲ့ညရယ်
ငါ ချက် မစားရက်ပါဘူး။ ။

မောင်သိန်းဇော်
၁၉၈၆၊ မြောင်းမြ
တောင်ကုန်းအဟောင်းများ၊ စိတ်ကူးချိုချိုစာပေ၊ ၂၀၁၃။