ပန်းကလေး

ပန်းကလေး
ပန်းကလေးက
ပန်းကလေးဖြစ်ရတာ
သိပ်စိတ်ပါပုံ မပေါ်ဘူး၊

သူ့မှာ
ရင်ခုန်စရာ ဂဃနဏမရှိ။
ကွယ်တို့ရယ်. . .  မွှေးရုံ လှရုံနဲ့
ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့ ဝတ္တရား ကုန်မတဲ့လား
ပန်းကလေးရေ . . .
မင်းစိတ်ကူးလေးနဲ့ ငါ့ကိုပစ်ပါ၊
တစ်ချက်ပစ်ရင် တစ်ကောင်ကျရမယ်လို့
ဆယ်နှစ်လရာသီလုံးလုံး
ကိုယ့်မှာ
မေတ္တာတရားကို ပြောပြဖို့
ရေ မီး အပြည့်အစုံနဲ့
ခန့်ခန့်ကြီး အကျပ်ရိုက်နေသူ၊

ပန်းကလေးရေ . . .
နှလုံးသားထဲက လေယာဉ်ပျံတွေ
အသံပဲကြားနေရ အိုဇုန်းလွှာပါးတာကနေ
နောက်ဖေးဝန်းထရံလေး ပျက်နေတာအထိ
အချစ်မရှိရင် ဘယ်အရာမှ
ပြန်ကောင်းလာနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး၊

ပန်းကလေးရေ . . .
စောင့်ဆိုင်းမှုတွေ ကြန့်ကြာလွန်း
ဆန္ဒတွေ အိပ်မက်ထဲပွင့်ကြ၊
ကြယ်စုံညရဲ့ ဘူးစင်လေးတစ်စင်အောက်မှာ
အချစ်နဲ့ကမ္ဘာ
အိုအောင်မင်းအောင်မွှေးလို့။
ပန်းကလေးရေ . . .
ခြေချော်လက်ချော် အလွမ်းလေးတောင်
မင်းမရသင့်ဘူးလား၊

ရှေးရေစက်တွေ
ခေျာကလက်ထဲထည့်ပြီး
မင်းအတွင် လက်ဆောင်ပေးချင်တယ်၊
ကွယ်တို့ရယ် . . . မွှေးရုံ လှရုံနဲ့
ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့ ဝတ္တရား ကုန်မတဲ့လား

ပန်းကလေးရေ . . .
လမ်းထိပ် မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်လေးကနေ
နိဗ္ဗာန်အထိ မင်းနဲ့အတူ သွားချင်တယ်၊
နေ့တွေ ညတွေ
တစ်ခုပြီး တစ်ခု
အရစ်ပြုန်းသွားလိုက်တာ
ဒီတစ်ဆောင်းကုန်လည်း
ကိုယ့်မှာ
ပေါင်မုန့်တစ်လုံးဟောင်းသလို
ဟောင်းရုံသာ၊ ဒါပေမဲ့
သူ့မှာ
ရင်ခုန်စရာ ဂဃနဏမရှိ။

ပန်းကလေးရေ . . .
ပန်းကလေးရဲ့ကောင်းကင်
မြန်မြန်အရွယ်ရောက်စေချင်လှပေါ့၊
နှင်းကျတာ၊ နေထွက်တာ၊ ပန်းပွင့်တာ
သဘာဝတရားကိုမှ မယုံရင်
မင်းနဲ့ငါ
ဘာကိုယုံမလဲ။ ။

မောင်သိန်းဇော်
၂၀၀၁၊ တောင်ငူ
တောင်ကုန်းအဟောင်းများ၊ စိတ်ကူးချိုချိုစာပေ၊ ၂၀၁၃။