အဆင်မပြေမှု နေ့တစ်ဝက်

နမော်နမဲ့တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးလို့
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တာဝန်ယူရဲတယ်၊
ဒါပေမဲ့
အဆင်မပြေမှု နေ့တစ်ဝက်မှာ

ကျွန်တော် မီးသီးတစ်လုံးဝယ်ဖို့
ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တယ်၊
သွားနဲ့ခံတွင်း ပြုပြင်ဆိုင်ဖြစ်နေလို့
ပြန်ထွက်ခဲ့ရတယ်။
ကျွန်တော်မျက်မှန်ပါဝါမြှင့်ဖို့
ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တယ်၊
လယ်ယာသုံးပစ္စည်းအရောင်းပြခန်းမဖြစ်နေလို့
ပြန်ထွက်ခဲ့ရတယ်။

ကျွန်တော်
အိမ်ရိုက်သံ အနည်းအကျဉ်းဝယ်ဖို့
ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တယ်၊
တယ်လီဖုန်း အိပ်ချိန်းဖြစ်နေလို့
ပြန်ထွက်ခဲ့ရတယ်။
ကျွန်တော်
ပြက္ခဒိန်အသစ်နဲ့ မဂ္ဂဇင်းတချို့ဝယ်ဖို့
ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တယ်၊
နှစ်ဆယ့်လေးနာရီ သွေးစစ်ဌာနဖြစ်နေလို့
ပြန်ထွက်ခဲ့ရတယ်။

ဆိုင်းဘုတ်တွေကို
ကျွန်တော်အသေအချာ ဖတ်ခဲ့တယ်။
ဒါပေမဲ့
ကျွန်တော့်ကိုတော့
ဆိုင်းဘုတ်တွေက ဖတ်မကြည့်ကြဘူး။

နေ့တစ်နေ့ အလျားအတိုင်း
ချွေး၊ ခြေသံ နဲ့ မှားယွင်းမှု
တစက်စက် စိမ့်ဝင်
အပေါ်မော့ကြည့်တော့ နေမွန်းတည့်။ ။

မောင်သိန်းဇော်
၁၉၉၅၊ ရန်ကုန်
တောင်ကုန်းအဟောင်းများ၊ စိတ်ကူးချိုချိုစာပေ၊ ၂၀၁၃။