> သီဟသူ [dot] blogspot [dot] com: July 2009

Jul 15, 2009

ႏွလုံးအိမ္ထဲေရငတ္ျခင္း

ငါ့လွ်ာမွထြန္ေၾကာင္းအရစ္ရစ္
တစစ္စစ္နာက်င္ဖူးေယာင္
အိပ္မက္တြင္ပင္ ေသာင္ထြန္းလာသည့္အဆုံး
ျမစ္ေရလုံးလုံးခန္းၿပီ။

ႏႈတ္ခမ္းေမြးေထာင္ေထာင္
ႏွာေယာင္ေကာက္မ်က္လုံးျပဴးျပဴး
ဆူးေတာင္ႏွင့္ အသံမႈံဝါးဝါး
ပရစ္မ်ားတြားတက္လာတယ္။

သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတစ္စ
အမိႈက္တစ္ပုံ
သပြတ္အူတို႔ ေတြ႔ဆုံေပါင္းစည္းေသာည
ပါးစပ္လွလွေလး ဖြင့္ဟေသာအခါ
ငါ့အတၱဟာ႐ူးသြပ္ေျပးထြက္လာရဲ႕။

လူေျခတိတ္လွ်င္
အိပ္ျခင္းကိုေအာင္ႏိုင္သူ
ၿပိဳကြဲပူေလာင္ရာေသြးစမ်ားကိုနင္း၍
ကိုယ့္က်င္းကိုယ္တိုင္တူး
တြင္းနဖူးမွာညစဥ္ရပ္ခဲ့ေပါ့။

မပင့္ဖိတ္ေသာ
အရိပ္ေပါင္းစုံတို႔၏ အစည္းအေဝး
ေဆြးေႏြးသံမ်ားၿခိမ္းေျခာက္
မ်က္လုံးေဟာက္ပက္ ေလာက္တဖြားဖြား
အပူတိုင္းကိရိယာမ်ား ကြ်မ္းသြားၿပီ။

မြတ္သိပ္ျခင္း၏ ဒုတိယအမည္
အက္ကြဲရယ္သံျဖင့္သာ အသက္ရွင္သူ
ငါ့ပုံတူတစ္ခု၏ ဦးေခါင္းကိုဖြင့္
ပင့္သက္မ်ားအေငြ႕ပ်ံ
ခါတစ္ရံ မိုးရြာေစသတည္း။ ။

ေဖာ္ေဝး
၁၀-၅-၇၅
မိုးေဝ၊ ၁၉၇၈၊ ၾသဂုတ္။
ေဖာ္ေဝးငွက္မ်ား ပ်ံသန္းခ်ိန္။
ပႀကိမ္၊ ၂၀၀၄၊ ေအာက္တိုဘာ။ ႏွစ္ကာလမ်ား။

Jul 7, 2009

ဒုကၡယႏၱရား

(၁)
ငါေတြးတယ္
ဒါေၾကာင့္
ငါမွားတယ္
ငါ စက္႐ုံက ထုတ္လုပ္လိုက္သမွ်ဟာ
အဆိပ္သင့္ပစၥည္းေတြသာ မ်ား။

ငါ့ကို ေအာ့အန္ေစတာ
ဘကာဒီရမ္မဟုတ္ဘူး
ေက်းဇူးတရားဆိုလား
အဲဒီ ေအာ္ဂလီဆန္စရာေၾကာင့္ပါလား။

ငါတို႔ရဲ႕ အခက္အခဲကို
အရက္နဲ႔ ျမည္းလိုျမည္း
ဟာသျပဇာတ္လို ထိုင္ဟားလို ဟား
ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္ျပန္ကိုက္စားသလို
ေသြးေအးေအး ေဖာက္ျပန္
ဣေႁႏၵရရေကာက္က်စ္
စိတ္ဓာတ္က က်ပ္မျပည့္သူေတြမ်ား
ဒီမစင္ဘင္ပုပ္ေတြအလယ္မွာ
ေလာက္လန္းသဖြယ္ ဝိညာဥ္တြယ္ခဲ့ရအႀကိမ္ႀကိမ္
ဘဝအိုးအိမ္ေတြ အခါခါေျပာင္း။

ရင္တစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း
႐ိုင္းစိုင္းမႈက မ်ားသထက္ မ်ား
မွားယြင္းမႈက ပြားသထက္ ပြား
အမွန္တရားက ေဝးသထက္ ေဝး
ေအး…
ခ်ိဳင္းၾကားမွာ ေရေမႊးေတြ ဖ်န္းပက္
မ်က္ခြက္ကို မ်က္ႏွာေခ်ေတြနဲ႔ ဖို႔
ဂ်င္းေဘာင္းဘီေတြ ဘာေတြဝတ္
(ဒီလိုနဲ႔) ေလာကီဘုံအႏွမ္းရဲ႕သီခ်င္းမဆုံးႏိုင္ဘု
အိုကြာ… ပ်င္းမုန္းဖို႔ေကာင္း။

(၂)
လည္ပင္းေအာက္ အစပ္နားကေန
ရက္ဘတ္ကို ဂ်က္ကက္ဇစ္တစ္ခုလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲဖြင့္
(ကဲ… ၾကည့္ၾကေပေတာ့)
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
အာဂါသာခရစၥတီ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္နဲ႔
ဟစၥတီးရီးယား ေရာဂါသည္တစ္ေယာက္
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း ခလုတ္ခုံ
ကမာၻပတ္လမ္းေၾကာင္းက ျပဳတ္က်လာတဲ့ ေခါင္းခြံ
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
စေတာ့ေစ်းကြက္သတင္း
မင္းလက္ကေလးကို ကိုင္စမ္းခ်င္တယ္ေအာ္သံ
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ေၾကာက္လန္႔တၾကား ဆုေတာင္းျခင္းမ်ား
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
အသည္းကြဲတာ ဘာအေရးလဲ
ဒီမွာ ဦးေႏွာက္ ဟက္တက္ႀကီးကြဲလို႔တဲ့
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ခက္ေနတာက
ေနာက္မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့
မ်က္ႏွာဖုံးတစ္ခုက ရွိေနျပန္တယ္
အဲဒီ မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆုံးစီရင္လိုက္ရေတာ့မလားတဲ့
ငါေသာက္တဲ့ ဝိုင္က ခါးလွခ်ည့္
ေနဦး… ေနဦး…
ဒါကိုပဲ ငါစြဲေနမိေသးေတာ့။

(၃)
မေကာင္းမႈကို ဖုံးကြယ္ဖို႔ရာ
ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ
ငါေကြ်းထားတဲ့ ေခြးေလေခြးလြင့္က
ငါ့လက္ကို ျပန္ကိုက္တဲ့အေၾကာင္း မွတ္ထားဖို႔ရာ
ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ
ေကာင္းကင္ယံမွာ ဝိညာဥ္ခ်င္း စီးခ်င္းထိုးဖို႔
ငါ့စိန္ေခၚပြဲ စာတမ္းသိမ္းထားစရာ
ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ
သဲနဲ႔ အိမ္ေဆာက္ၾကရာ
သဲလို ျပိဳပ်က္ရမယ္ ငါသိ
ဒါေၾကာင့္ ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ။

ကမာၻႀကီးကို ေကာင္းေအာင္လုပ္မလို႔ဆိုလား
ေယာင္မွားၿပီး က်ဳပ္ၾကားမိလိုက္သလား
ေတာ္စမ္းပါ
ေလာင္မီးက်ေနတဲ့ ဘဝေတြကိုပဲ
ျပာက်မသြားေအာင္ ႀကိဳးစားၾကစမ္းပါဦး
ေဟာဒီကမာၻႀကီးကိုေတာ့
သူ႔ဘာသူ တစ္ဖက္ေစာင္းလို႔
သြက္သြက္ခါယမ္းေနပါေစေတာ့။

(၄)
ေသာက္လိုက္ၾက
ေသာက္လိုက္ၾက
(အငမ္းမရ) ေသြးေၾကာထဲထိ ေလာင္းခ်
ငါ့ကို ဝိုင္ခ်ိဳလို ေသာက္လိုက္ၾက
(မင္းတို႔ မသိၾကေသးဘူး မဟုတ္လား)
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ အက္ဆစ္ျပင္းတစ္ခြက္သာ ျဖစ္တယ္။

ဘဝရဲ႕ ရယ္စရာအေဆြးဇာတ္
ၾကားျဖတ္လက္တန္း အစီအစဥ္ခပ္မ်ားမ်ား
အႏုပညာလို႔ေခၚတဲ့ ေရနဲ႔ နာမည္ေရးၾက
ႏိုးထလို႔မရတဲ့ ဘဝဆိုတဲ့ အိပ္မက္ဆိုးကို မက္ၾက
ကိုယ့္အတၱကို ကိုယ္ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတပ္မက္ၾက
ဟုတ္ေယာင္မႈ တံလွ်ပ္ေတြ ဖ်တ္ခနဲလြင့္ပါးၾက
ၿပီးမွ
တစ္ခ်ိန္က ေက်ာခိုင္းခဲ့တဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္
ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ေလွ်ာက္သြားေနၾကေတာ့ရဲ႕။

ကြန္ပ်ဴတာပ႐ိုဂရမ္တစ္ခုလို
မင့္အလို ေလာဘအတိုင္း
ဘဝကို ဆစ္ပိုင္းစီစဥ္ေစခုိင္းလို႔ ရမယ္မ်ား
ထင္ေယာင္မွားခဲ့ေလသလား အႏၶရဲ႕
မင္းတို႔ ငါတို႔ဟာ
မျမင္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းမ်ားရဲ႕
အႂကြင္းမဲ့ အျပဳလုပ္ခံသက္သက္မွ်သာ။

မင္းကိုပဲေဟ့
ငါ႐ြံရွာမုန္းတီးေနတာ
ဒါဟာ ငါ့ဘဝရဲ႕ ဒစ္ဖရင္ရွယ္တစ္ခုပဲ
ဒါကို ဘယ္လိုသုခုမနဲ႔ အင္တီဂရိတ္လုပ္ရပါ့
ဒါေပမဲ့
ဘဝတစ္ခုလုံးကိုယ္၌က အပလုိင္းမျဖစ္တဲ့အခါ
မင္းကို ငါ႐ြံတာထက္
ငါ့ကိုယ္ငါသာ ပိုၿပီးရြံရွာေနမိေတာ့တာ။

(၅)
အဦးအစ၌ ႐ူးသြပ္ျခင္းအား ဖန္ဆင္း၏။

ျဖစ္တည္ျခင္းကို ႐ူး
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းကို ႐ူး
ရွင္သန္လိုမႈကို (ပိုလို႔မိုက္မဲစြာ) ႐ူး
ကစားစရာကို ႐ူး
အခ်စ္ဆိုတာကို ႐ူး
ဒဂၤါးျပားကို ႐ူး
စၾကဝဠာကို ႐ူး
အိမ္ရာကို ႐ူး
နာရီကို ႐ူး
ဆိုင္းဘုတ္ျပားကို ႐ူး
ေနာက္ဘဝတစ္ခုကို ႐ူး
ေနာက္ဘဝမဟုတ္တာကို ႐ူး
တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကပ္ထားေပမယ့္
အရက္က တစ္မ်ိဳးတည္းပါပဲ
ဒီအတၱေလ
အႏၶကို မူးယစ္ထုံထိုင္း ႐ူးသြပ္ေစတာ။

ပုဂၢိဳလ္တို႔
ကိုယ့္လိပ္ျပာမွန္ခ်ပ္မွာ ကို္ယ္ျပန္ၾကည့္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိေလာ့
ဝိပါကအရိပ္ကို ေျခရာေဖ်ာက္
သင္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္အံ့ေလာ။

(၆)
ကံၾကမၼာဂရပ္ဖ္မ်ား အလိမ္လိမ္
လြဲေခ်ာ္မႈ အႀကိမ္ႀကိမ္ပ
အတၱအတြင္းသားမွာ အိမ္ဖြဲ႔လို႔ လႈိက္စား
ဝိညာဥ္၏အိပ္စက္ျခင္းျဖင့္ ခိုနားရာမရခဲ့ေလတဲ့
၃၇ကမာၻလို႔ ထင္ရေလတဲ့ ၃၇ႏွစ္တာ
စာတန္ဟာ ရဲေဘာ္
စာတန္ဟာ ခ်စ္သူ
စာတန္ဟာ စီးပြားဖက္
အဲဒီလို စာတန္ဟာ ဘယ္ႏွကိုယ္ခြဲၿပီး
တိုက္ခိုက္ခဲ့သလဲ
ဒါနဲ႔ပဲ
နာက်င္ရမွန္း မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္
ငါ နာက်င္ခဲ့ရေလရဲ႕။

အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းကိုသာ
ရွာေဖြေပါင္းသင္းခဲ့ရာ လမ္းခရီးအဆုံးမွာ
သစၥာေဖာက္ေတြခ်ည္းသာ
ေတြ႕ရွိလိုက္ရေလေတာ့တာ။

ဒါပါပဲ
ေလာကီထုပၸတ္ လူတို႔ဇာတ္မွာ
မင္းသား မရွိ
မင္းသမီး မရွိ
သူရဲေကာင္း မရွိ
သူေတာ္စင္ မရွိ
ဗီလိန္ေတြသာ ျပည့္ႏွက္ေနေလ၏။

(၇)
မ်က္ႏွာသစ္ ေႂကြဇလုံထဲမွာ
မ်က္ႏွာဖုံးတစ္ခု ေပ်ာ္က်သြားသလို
ငါ့ဘဝတစ္ခုလံုး ေဖ်ာ္ခ်ပစ္လိုက္ခ်င္ရဲ႕
ဟန္ေဆာင္မႈမွာ ငါ့ခႏၶာက ေလးလံ
ေကာက္က်စ္မႈမွာ ငါ့ေမာ္တာက ေႏွးေကြး
ေၾသာ္… ဒီမာယာဒြႏၷယာအလယ္မွာ
ငါဘယ္လိုအသက္ရွင္ရပါ့။

မွားယြင္းမႈအထပ္ထပ္နဲ႔ တံက်င္လွ်ိဳ
ဘဝဆိုတဲ့ ကားစင္ေပၚကေန
ေၾကကြဲ (အသံမဲ့)စြာ ေအာ္ဟစ္မိ
ငါ့ကို ဝိမုတၱိသို႔ သယ္ေဆာင္ပို႔ပါကြဲ႕
အို… တစ္ကိုယ္စာလမ္းက်ဥ္းငဲ့။ ။
(၁၉၉၁)

ဟန္သစ္၊ ၁၉၉၁၊ ဇူလိုင္။
ကိုယ္တိုင္ေရးပုံတူမ်ား၊ ဝင္းမင္းေထြး။
၂၀၀၇၊ ဧၿပီ၊ ပႀကိမ္။

Jul 1, 2009

သူလို(လို) ကိုယ္လို(လို)

သီးခ်ိန္တန္သီးဆိုတဲ့ ခ်ိန္သီးကို
ကိုယ့္လက္နဲ႔ကုိယ္ေရႊ႕ ကိုယ္ဝန္တစ္လေက်ာ္ပြင့္ၿပီးမွ
ခ်ိန္ထားတဲ့အခ်ိန္နဲ႔တန္လိုက္ၾကရသလို
အိမ္ေထာင္ကို လက္ေတြ႕မွာ မိန္းမထဘီနားဦးစီးရသလား
ဘယ္သမိုင္းကေပးမွန္းမသိ တာဝန္ကိုလႊဲေျပာင္းယူထားသလား
ဘဝဆိုတဲ့တိုက္ပြဲမွာ ရန္သူဘယ္သူမွန္းသိရဲ႕လား
ကိုယ့္႐ုပ္ကိုယ္မွန္ထဲ ျပန္မၾကည့္
မူးယစ္ေသာက္စားရျခင္းအေၾကာင္း ေခါင္းစဥ္ရွာ အလြယ္ကေလးရွိ
ျပစ္မႈႀကီးငယ္ က်ဴးလြန္ၿပီးရင္
ေလွ်ာက္လဲေခ်ပစရာ က်မ္းတစ္ပုံတစ္ပင္
ကိုယ္ထင္ရာ ကုတင္ေရႊနန္းျဖစ္ေၾကာင္း
အျပည့္အဝေထာက္ခံထားတဲ့ အလိမၼာစာမွာရွိၿပီးသား
စပီကင္သင္တယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာကြ်မ္းတယ္
အျပင္ထြက္မယ္ ေငြပို႔မယ္
.…မယ္၊….မယ္၊….မယ္
ေနာက္ေတာ့ ခလုတ္ထိမယ္ဆူးၿငိမယ္
ၿပီးရင္ မိဘေမတၱာကို အထူးသိတတ္လာမယ္
ဇာတိခ်က္ေၾကြပဲ ေအးခ်မ္းပါတယ္
မိ႐ိုးဖလာလုပ္ငန္းသာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါတယ္
အဲ ဒါေပမယ့္ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္
ႏြားပ်ိဳသန္လွ ႏြားအိုေပါင္က်ိဳးပဲ
ေယာက္်ားတို႔လုံ႔လ ေသခါမွေလွ်ာ့ပဲ
ေလာေလာဆယ္
ေလေနတယ္ နားထားတယ္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္
ေအးေဆးမွ ျပန္ေရြ႕မယ္။

ေမာင္ယုပိုင္
တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္
၂၀၀၉၊ ဇြန္၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

ကို(ကိုယ္)လူပ်ိဳ

ကိုယ့္အျဖစ္ကလည္း မလြယ္ဘူး
ဒင္းကေလး အေရးေပးလိုက္တဲ့အခါ
ကုိယ္ၾကည္ႏူးမိတယ္၊ ဒင္းကေလး ဆိုတဲ့ေနရာမွာ
ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ငယ္ငယ္လွလွေလးပဲေပါ့၊ သေဘာထားခ်င္းက
ေနာက္မွ တိုက္ဆိုင္၊ အက်င့္စာရိတၱေလးက ေနာက္မွ ေကာင္းမြန္
သူ႔ေနာက္ေၾကာင္းကို ေနာက္ေရႊ႕ထား
ကုိယ္တို႔ ေျပာေနသမွ် ျပဳေနသမွ်၊ ဆိုင္ကယ္ကို
အိပ္ေဇာျဖဳတ္ေမာင္းခဲ့သမွ်၊ ဘုရားလူႀကီးလုပ္ ေရွ႕ဆုံးက ဝတ္ျဖဴ
စင္ၾကယ္ခဲ့သမွ်၊
လိုင္ဘီဒိုဥာဥ္မွာ အေျခခံတယ္ဆိုလား
ကိုယ္ ႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ႏြဲ႕ခဲ့ၿပီ
ကိုယ္ လွ်ာ႐ိုး မဲ့ခဲ့ၿပီ
ကိုယ္ ဒိုင္ယာေလာ့ေတြ လႊတ္ေကာင္းခဲ့ၿပီ
ကုိယ္မခုပ္တတ္ေၾကာင္း ေၾကာင္ခဲ့ၿပီ
ကုိယ့္ ေယာက္်ားမာယာ ဘယ္ႏွျဖာမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ၿပီ
ကိုယ္ ရယ္စရာထဲက ရယ္စရာေတြေျပာ၊ ပုံေတြအမ်ားႀကီးေျပာ
ဂ်ာနယ္ထဲက အတင္းအဖ်င္းသတင္းေတြ ေဖာက္သည္ျပန္ခ်
ကိုယ္ ေခါင္းလိမ္းဆီအပီလူး၊ မွန္ေရွ႕က ခြာမရျဖစ္
အကၤ်ီေတြ တစ္ထည္ၿပီးတစ္ထည္၊ အေမႊးနံသာေတြ ဆြတ္ျဖန္း
ရီေဝေဝ/ၿပီတီတီ/ညဳတုတု/ညိဳ႕မ်က္၀န္း/မ်က္လုံးရြဲ
ကိုယ္
မ်က္လုံးအမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖဳတ္လဲၾကည့္ခဲ့ၿပီ
ကိုယ့္’ဘဝ’ကေတာ့ တကယ္မလြယ္ဘူး

ကိုယ့္ ဝမ္းနာေနတာေတာင္ ကို္ယ္ေမ့
ဝေရာ လုံးႀကီးတင္ေရာခဏငွားၿပီး ဝိ
ကုိယ္ လူပ်ိဳလွည့္ခဲ့ၿပီ။

ေမာင္ယုပိုင္
တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္
၂၀၀၉၊ ဇြန္၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

ေရာ/မွန္/တိ/က ကဗ်ာဆရာ

အလြမ္းဓာတ္ခံေလးေတာ့ ရွိပါတယ္
ရွိၾကပါတယ္
ဒါနဲ႔ ဒီအလြမ္းဓာတ္ကေလးက ဘယ္မွာလာခံ ခံလာေနတာလဲ
‘အက္စ္အိပ္ခ်္အိုင္ပီ’ကို သေဘၤာမဟုတ္လား ဘာကုန္တင္/ခ်ရင္
ေကာင္းမလဲ သင္စဥ္းစားေနစဥ္မွာ သင္ရထားဥၾသသံေလးမ်ား
ၾကားတဲ့အခါမွာလို ဥေရာပသားမ်ား
လြမ္းလို႔(အ႐ိုး)ေဆြးၿပီးေလာက္ပါၿပီ
(အသည္း)(ရင္ဘတ္)ႏွလုံး(သား)မွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားတာလည္း ပါပါတယ္
ပါၾကပါတယ္
ေဆးလိပ္ အရက္အလြန္အကြ်ံေသာက္လို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို
မ်ိဳး႐ိုးလိုက္တာလည္းျဖစ္ႏိုင္သလို Boss ေဘာလ္ပင္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး
ဟတ္ထိသြားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ
အႏုပညာဗီဇေလးရွိတာေတာ့ လက္ခံရလိမ့္မယ္
(စၾကာတံဆိပ္ကို ကိုယ္တိုင္ဆြဲခဲ့တဲ့)ဟစ္တလာလိုေပါ့
လက္ခံခ်င္ပါတယ္
အဲဒါနဲ႔ ကဗ်ာေရးေတာ့မယ္
ေရးခဲ့တယ္၊ ေရးေနတယ္ ဆိုပါေတာ့
တို႔ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ
မင္းစဥ္းစားသင့္တယ္။

ေမာင္ယုပိုင္
တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္
၂၀၀၉၊ ဇြန္၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

အဲဒါေတာ့ ငါေရးလိုက္ပါတယ္

မင္းဆီကိုရည္ရြယ္ၿပီး စာေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ ငါေရးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေစာင္မွမပို႔ျဖစ္ဘူး။ မပို႔ျဖစ္ဘူးဆိုတာက အခ်ိဳ႕စာေတြက ေရးၿပီးမွ ငါ့အေနနဲ႔ သိပ္အေရးမပါဘူး ထင္လို႔။ ဥပမာ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း သတိရေၾကာင္း အဲဒီလိုဟာမ်ိဳးေတြ၊ မင္းနဲ႔ငါၾကား ထူးျခားတဲ့ ဆက္သြယ္မႈ ျဖစ္မလာေလာက္ဘူးထင္လို႔။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ မင္းဆီကိုစာေရးဖို႔စိတ္ကူးက ေပ်ာက္မသြားပါဘူး။ ထပ္မ်ားေရးမိျပန္ေတာ့လည္း ငါေရးခ်င္တာကတစ္မ်ိဳး၊ ငါေရးမိသြားတာကတစ္မ်ိဳး၊ ငါေရးတဲ့ဘာသာစကားက ငါျဖစ္ေနတာေတြကို ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ဘူး။ ဟုတ္တယ္ အဲဒီဘာသာစကားက ဘယ္ေတာ့မွလည္း ကိုယ္စားျပဳႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ၾကာ ငါေျပာခ်င္တာကတစ္မ်ိဳး မင္းအေနနဲ႔ တစ္မ်ိဳးျမင္သြားမွာလည္း စိုးရတယ္။ ငါျဖစ္ေနတယ္၊ ငါႀကံဳေနရတယ္ ဆိုတာေတကလည္း တစ္ခ်ိန္နဲ႔တစ္ခ်ိန္ တစ္ႀကိမ္နဲ႔တစ္ႀကိမ္ တူတာမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ဟာကို ဦးစားေပး ေရးရမွန္းလည္း ငါမသိဘူး။ စာဆုံးခါနီးမွ ဆုံးသြားၿပီးမွ ငါေျပာခ်င္တာေတြ ထပ္ထပ္ေပၚလာၿပီး အဆုံးသတ္မရ ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ ေရးထားသမွ်အထဲက ဘယ္စာကို ဦးစားေပး ပို႔ရမွန္း မသိ ျဖစ္ရတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ငါဘာစာမွ မင္းဆီမပို႔ျဖစ္တာပါ။ မင္းဆီပို႔လိုက္တယ္ပဲ ထားဦး။ ငါ့စာေတြ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရာက္ခ်င္မွေရာက္မွာ။ ငါေနာက္ဆုံး ရ,ထားတဲ့ မင္းလိပ္စာမွာ မင္းရွိခ်င္မွရွိမွာ။ မင္းမွာ လိပ္စာအေျပာင္းအလဲရွိမရွိလည္း ငါမွမသိရတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ အဲဒါေတာ့ ငါေရးလိုက္ပါတယ္။

ေမာင္ယုပိုင္
တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္
၂၀၀၉၊ ဇြန္၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

ၿမိတ္ၿမိဳ႕တြင္ျပဳလုပ္သည္

ေရးေတာ့ ၿမိတ္၊ ဖတ္ေတာ့ဘိတ္။ ဘိတ္??? ဘိတ္ဆုံးမွာေနတာလား
ဘိတ္မွာဆုံးေနတာလား
တေစၦေျခာက္ေသာအိမ္ႀကီးနဲ႔ ၿမိဳ႕ရဲ႕လသာေဆာင္မွာ ဆင္ျမဴရယ္ဝိႈက္ဖ္ရဲ႕
ျဖဴျဖဴသဏၭာန္အရိပ္ေတြ၊ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံျခားသားေတြေျမပုံထဲမွာ ျပန္႔
က်ဲေနတဲ့ အမည္မဲ့ကြ်န္းေတြ
အခ်ိဳ႕ေတြရဲ႕ ကမာၻ႕ေျမပုံထဲမွာ(ခဲတံခြ်န္ထိပ္ဖ်ားေလးနဲ႔တစ္ေထာက္စာ)ေနရာေလးမွာ

ဘိတ္သားတခ်ိဳ႕ေတာင္မသိတဲ့ ‘မာဂြီး’လို႔ ေရးထားတယ္
ထင္ရွားေသာ အေလာင္းမင္းတရားအမာရြတ္နဲ႔ ေတာင္တန္းေတြ
က အသားနည္းနည္းညိဳသလိုလိုပဲေနာ္
ေရေျမကလည္း နည္းနည္းစိမ္းေနေသးတယ္၊ ဘာသာစကားတဝဲဝဲ
မွတ္ပုံတင္အမွတ္-
ငပိမ်ဥ္းေစာင္းဟြန္ဒါယဥ္ေက်းမႈ(မွတ္သားဖြယ္ရာမိုးေရခ်ိန္)ေရလုပ္ငန္း
ေကာ့ေသာင္းနဲ႔ထားဝယ္ဆိုတာ ဒီနားေလးတင္ပါဗ်ာ၊ ရွပ္ေျပးအျမန္ယာဥ္က
ေျပာတယ္ ရထားဆိုတာ အလုံးလားအျပားလား
ၿမိတ္ေလ/ေလွဆိပ္(ေဟ့ ဘိတ္သား ေလလားေလွလား)မွာ
ပင္လယ္ကူးေလယာဥ္ႀကီးေတြ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသေဘၤာႀကီးေတြ
ဆယ္သက္စားမကုန္တဲ့ ပင္လယ္ႀကီးက ေရႊသီးသလို
သမုဒၵရာထဲက တစ္ထြာၿပီးတစ္ထြာအဖဲ့ခံ/အဖမ္းခံရတဲ့ ရွားပါးပင္လယ္ေတြ
ကရိန္းလက္တံႀကီးေတြရဲ႕ ခ်ိတ္ဖ်ားမွာ
ယိုးဒယားပါကင္လိုက္၊ တ႐ုတ္ကြန္တိန္နာ၊ ဂ်ပန္အစီးတစ္ရာ
ပင္လယ္ကူးသေဘၤာႀကီးေတြနဲ႔ အိမ္တိုင္ယာေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပးေနပါၿပီ
ကိုကာကိုလာ၊ ဟမ္ဘာကာ၊ ေဟာ့ေဒါ့၊ ဆင္းဒဝစ္နဲ႔ ျမိတ္ကတ္ေၾကးကိုက္
ယိုးဒယားေကြးတ႐ုတ္၊ ကုလားဒန္ေပါက္၊ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ၊ ခ်စ္တီးထမင္းနဲ႔
တ႐ုတ္ေဟာ့ပ္ေပါ့၊ ထားဝယ္မုန္႔လက္ေဆာင္း၊ ရခိုင္မုန္႔တီ၊ ရန္ကုန္မုန္႔ဟင္းခါး
ယေန႔ရႏိုင္ေသာ စားစရာမ်ား/လူမ်ိဳးမေရြးဘာသာမေရြး
စားသုံးရန္စီမံထားပါသည္
ျဗဴတီပါလာလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီးေတြ၊ ေရခ်ိဳကာရာအိုေကေတ
ပါကင္လိုက္ထုပ္ပိုးထားတဲ့ အရွင္လတ္လတ္အေကာင္လွလွေလးေတြ
ႏိုင္ငံျခားေစ်းကြက္ရွိတယ္ေလ၊ ေျမာင္းထဲမွာ
ဟင္းစားရွာဖို႔တဲ့ ဘယ္ရပ္ကြက္က က်ဴးေက်ာ္လာမွန္း မသိတဲ့ဟာေတြ၊
ဖက္မိုး ေဆးသုပ္ ပန္းရန္လုပ္၊ က်ပန္းအလုပ္ေတြမွာ အေျခက်လို႔
လုပ္သက္ရင့္ေနပါၿပီ၊ ဘိလိယက္ခုံေတြ၊ တီဗြီဂိမ္းေတြ၊ ဆိုင္ဘာကေဖးေတြ

ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ သရီးအင္ဝမ္းေပါ့၊ တ႐ုတ္နဲ႔ယိုးဒယားဖက္စပ္ပါ
ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔လြဲေအာင္ လက္ညွိဳးထိုးပါ၊ ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမႀကိဳက္သူ
လက္ညွိဳးေထာင္ပါ၊ ၿမိတ္ကိုလက္ညွိဳးထိုးရင္ ကိုယ့္ဘက္ကို
သုံးေခ်ာင္းျပန္ထိုးေနတာ သိရဲ႕လား၊
တန္ခိုးႀကီးဘုရားနဲ႔ ေစတီပုထိုးမ်ားေပၚမွာ ခုနစ္ရက္သားသမီးမ်ားစည္ကားလို႔
တ႐ုတ္ဘုံေက်ာင္းမွာ စာခ်ၿပီး အသားတုဆြမ္းနဲ႔အလွဴပြဲ
ဘုရားေက်ာင္းမွာ ႏွစ္ျခင္းခံယူ ခရစ္ေတာ္မွာ အိပ္ေပ်ာ္လို႔
ကုလားအပ္စိုက္ပြဲ၊ ကုလားက်ားအက၊ တ႐ုတ္ျခေသၤ့အက၊ ျမန္မာနဂါးအက
ဘာလူမ်ိဳးလဲ၊ ဘယ္သိခၤ်ဳိင္းသြားခ်င္သလဲ၊ ပိတ္ရက္မရွိ တစ္လမ္းတည္း
သင့္ေၾကာင့္ေအ့စ္မေလာင္ပါေစနဲ႔၊ လိင္ဆက္ဆံလွ်င္ ဦးထုပ္ေဆာင္းပါ၊
ေမးသိုင္းႀကိဳးတတ္ပါ မီးေဘးအႏၱရာယ္ကာကြယ္ျခင္းသည္ ကုသျခင္းထက္
ထိေရာက္သည္၊ ဆူနာမီတုပ္ေကြး ၾကက္ငွက္ငလ်င္၊ ၿဂိဳဟ္တုစေလာင္းေတြက
ကိုယ့္ဖက္လွည့္လာၿပီ၊ ကမာၻ႕ဖလားပြဲလည္း နီးလာၿပီဆိုေတာ့ေလ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္တည္းျပသပါၿပီ၊ ၿမိတ္ၿမိဳ႕
မွ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သပါ၏။ ။

ေမာင္ယုပိုင္
တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္
၂၀၀၉၊ ဇြန္၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

PG-13 ႐ုပ္ရွင္

ျဗဳန္းခနဲ ထြက္လာမယ္
ဘရိတ္ေပါက္လာတဲ့ ကားမ်ား
ပ်ံ႕ႏွ႔ံလာတဲ့ ပိုးမႊားမ်ား
အျပာေရာင္မိန္းမမ်ား
ဘ႐ုစ္တပ္မ်ား၊ ဂ်ဴဒတ္စ္မ်ား
ေသြးတရဲရဲ အစြယ္တေဖြးေဖြးမ်ား
နားနဲ႔မဆန္႔တဲ့ အသံႀကီးမ်ား

ဆက္လက္ျပသေနဆဲ ကမာၻႀကီးမွာ
လူႀကီးမင္းမ်ား အသက္ျပည့္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။ ။

၂၀၀၄
ေမာင္ယုပိုင္
တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္
၂၀၀၉၊ ဇြန္၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

ျမစ္ကမ္းေပၚမွာ

သိကၡာအိမ္ဟာ
ဓနိမိုး ထရံကာ
မဟုတ္ပါ။

သစၥာလမ္းဟာ
ျမစ္ကမ္းပါးေပၚ
မတည္ပါ။

ေမတၱာစမ္းဟာ
မိုးလြန္ေသာ္လည္း
မခန္းပါ။

ဒါေပမယ့္
ဘဝဟာ
ျမစ္ကမ္းေပၚက
တဲအိုေလးတစ္လုံးသာ။


ေဇာ္ယုေအာင္
နာတာရွည္ရဲတိုက္။ ၂၀၀၂၊ ႏိုဝင္ဘာ။

ေန

အေရွ႕ကအန္ထုတ္လိုက္
အေနာက္က မ်ိဳခ်လိုက္နဲ႔
သူ႔ခမ်ာ
ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုေတာင္ ေရာက္ခဲ့

ေဇာ္ယုေအာင္
နာတာရွည္ရဲတိုက္။ ၂၀၀၂၊ ႏိုဝင္ဘာ။

အကြာအေဝး

ငါ့အခ်စ္နဲ႔ငါ
နံရံတစ္ခုသာျခားတယ္။

အဲ့ဒီနံရံ
ေဝးလံတာကိုဖြဲ႕ရင္
စၾကဝဠာငိုရလိမ့္။

ေဇာ္ယုေအာင္
နာတာရွည္ရဲတိုက္။ ၂၀၀၂၊ ႏိုဝင္ဘာ။

သြားရည္တျမားျမားနဲ႔
ဝက္ဝံတစ္ေကာင္ဟာ
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္…
ခမ်ာ…
တက္မဖြတ္ႏိုင္ရွာဘူး
ညပင္အိုေပၚကပ်ားအုံ

ေဇာ္ယုေအာင္
နာတာရွည္ရဲတိုက္။ ၂၀၀၂၊ ႏိုဝင္ဘာ။

အားလပ္ရက္မ်ားတြင္ ေရအိုင္နံေဘး၌ သမား႐ိုးက်ေနထိုင္ၾကည့္ျခင္း

ေျခေထာက္ကိုအက္ဆစ္စားမွ ေခ်ာက္ခ်ားဖို႔သတိရ
ေစာေစာထ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ဖို႔ေကာင္းတယ္။
လက္ေခ်ာင္းေတြ တေပြ႕တပိုက္၊ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေကြး
ျဖည္းျဖည္းညင္ညင္ေကြး၊ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေကြး
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ခ်ိဳး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ေကြး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ိဳး
ခုိေတြလိုအုပ္ဖြဲ႕၊ အေျပးအလႊား
ဒီေလာက္ပဲလား။
အျမတ္ႏိုးဆုံးမွ အလုခံရျခင္းထမင္းစားေရေသာက္
အျဖဴထဲဝင္လိုက္ရင္ေမႊး
ၿဂိဳဟ္တစ္ခုရဲ႕ေျမသားပဲ
ျမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တည္းရဲ႕ေျမသားပဲ
ေျမသားရဲ႕အမိ ေျမသားပဲ
မွန္မွန္ကန္ကန္ မွန္ကန္ခဲ့သည့္ေနာက္
အေရြ႕မွာနင္းထားတယ္။
ကဲ…ကဲ….ကဲ
ဒီလိုညေနခင္းလည္းအလားတူ
ျပင္ညီေပၚေခၚဆိုရင္း
ျဖစ္ႏိုင္သမွ်ေႏွးေႏွး
ထုံးစံအတိုင္းနည္းနည္းပိုၾကာ
ယုံၾကည္မႈျဖင့္ယုံၾကည္စြာ
အားလပ္ရက္ေတြ ပိုလို႔ခိုင္မာရမွာေပါ့။

လူဆန္း
ေရးသူ လူဆန္း
၂၀၀၈၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

သံနဲ႔လုပ္ထားလ်က္ ေဝက်လာေသာ ဂဃဏန

ဆူဆိုဒ္လုပ္ေနတာမဟုတ္။ မဟုတ္။ လုံးဝမဟုတ္
လုံးဝ (လုံးလုံးဝဝ) မဟုတ္။
အရက္ေသာက္ေနတာပါ။ အရက္ေသာက္ ေနတာ
အရက္ကိုေသာက္ေနတာ။ အရက္ကို ဒီလို
ေသာက္ေနတာ ဒီလို
ရင္ဘတ္ျမည္ဟီး စည္ၾကီးတီး ဒီလို
တရစ္ၿပီးေတာ့
တရစ္စိန္တရစ္ ျမတစ္ရစ္ သိၾကားတရစ္
နတ္တရစ္ ရဟန္းတရစ္
လူျပည္သူအမ်ားတရစ္ ေဗာဓိေညာင္တစ္ရစ္
လက္စ္ဇပ္ကားတရစ္
႐ုပ္လုံးေပၚ။ ခရစ္စတယ္ေဘာစခ ရင္ထဲမွာ ေပၚ
ေဖာ- အစာအိမ္အူလမ္းေၾကာင္းအတြင္း ေသြးထြက္ျခင္း
ေဖာေဖာ- ေျခဖဝါးမို႔မို႔ေမာက္ေမာက္
ပင့္ကူလက္တံေတြလႈပ္ခတ္
‘ေရွာ’ ဘိုင့္ဘိုင္။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္က်န္ရစ္သူေတြ
တစ္ပတ္ တစ္လ လြမ္းဖို႔ေမာပန္းသြားၿပီ။
(မည္သူတစ္စုံတစ္ေယာက္မွ အထိအခုိက္မရွိ
မတ္သေနာအျပည့္တင္ေဆာင္လာေသာ ဟူးမင္းန္ဗိုက္ဗုံးၾကီး
ေအာင္ျမင္စြာ ေပါင္းစုအေငြ႕ပ်ံ
ကားေတြစီ အျမန္သုတ္ေျခတင္ၾကေလၿပီ။)
ေရွ႕မွာ ေနာင္မွာ အရင္ကတည္းက
အတိအက်၊ ဟုတ္ရဲ႕လားကြ သံေဝဂ

၂၀၀၆
လူဆန္း
ေရးသူ လူဆန္း
၂၀၀၈၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။

တကယ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီ

ငါတကယ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။
ငါတကယ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီကြာဆိုတဲ့ စကားစုကို အားမနာတမ္း
ေရွာေရွာရွဴရွဴ၀င္ေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ
အဲဒါခက္တယ္။ ဒီမွာအဲဒါ သိပ္ခက္တယ္
ငါတကယ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီကြာဆိုတဲ့စကားစုအေပၚ
မင္းတစ္မ်ိဳးတမည္ခံစားအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဦးေတာ့မယ္
ငါသိတာေပါ့။ က်ီးက်ီးခ်င္းသိသလိုငါသိတာေပါ့
တကယ္က ဘယ္လိုပစ္ခြာဖယ္က်ဥ္မႈမ်ိဳးမွမပါဘဲ
႐ိုး႐ိုးေျပာတာ။ တကယ္မ်က္ခြံေတြေလးက်လာလို႔
တကယ္အနားယူဖို႔ လိုလာလို႔ ငါ့ေဘာ္ဒီအတြင္းထဲက
ေခါင္းေလာင္းသံေတြ ငါျပန္ဆိုလိုက္တာပါ
ငါတကယ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီကြာ

၂၀၀၆
လူဆန္း
ေရးသူ လူဆန္း
၂၀၀၈၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။