ေျခေထာက္ကိုအက္ဆစ္စားမွ ေခ်ာက္ခ်ားဖို႔သတိရ
ေစာေစာထ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ဖို႔ေကာင္းတယ္။
လက္ေခ်ာင္းေတြ တေပြ႕တပိုက္၊ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေကြး
ျဖည္းျဖည္းညင္ညင္ေကြး၊ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေကြး
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ခ်ိဳး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ေကြး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ိဳး
ခုိေတြလိုအုပ္ဖြဲ႕၊ အေျပးအလႊား
ဒီေလာက္ပဲလား။
အျမတ္ႏိုးဆုံးမွ အလုခံရျခင္းထမင္းစားေရေသာက္
အျဖဴထဲဝင္လိုက္ရင္ေမႊး
ၿဂိဳဟ္တစ္ခုရဲ႕ေျမသားပဲ
ျမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တည္းရဲ႕ေျမသားပဲ
ေျမသားရဲ႕အမိ ေျမသားပဲ
မွန္မွန္ကန္ကန္ မွန္ကန္ခဲ့သည့္ေနာက္
အေရြ႕မွာနင္းထားတယ္။
ကဲ…ကဲ….ကဲ
ဒီလိုညေနခင္းလည္းအလားတူ
ျပင္ညီေပၚေခၚဆိုရင္း
ျဖစ္ႏိုင္သမွ်ေႏွးေႏွး
ထုံးစံအတိုင္းနည္းနည္းပိုၾကာ
ယုံၾကည္မႈျဖင့္ယုံၾကည္စြာ
အားလပ္ရက္ေတြ ပိုလို႔ခိုင္မာရမွာေပါ့။
လူဆန္း
ေရးသူ လူဆန္း
၂၀၀၈၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။
No comments:
Post a Comment