ကိုယ့္အျဖစ္ကလည္း မလြယ္ဘူး
ဒင္းကေလး အေရးေပးလိုက္တဲ့အခါ
ကုိယ္ၾကည္ႏူးမိတယ္၊ ဒင္းကေလး ဆိုတဲ့ေနရာမွာ
ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ငယ္ငယ္လွလွေလးပဲေပါ့၊ သေဘာထားခ်င္းက
ေနာက္မွ တိုက္ဆိုင္၊ အက်င့္စာရိတၱေလးက ေနာက္မွ ေကာင္းမြန္
သူ႔ေနာက္ေၾကာင္းကို ေနာက္ေရႊ႕ထား
ကုိယ္တို႔ ေျပာေနသမွ် ျပဳေနသမွ်၊ ဆိုင္ကယ္ကို
အိပ္ေဇာျဖဳတ္ေမာင္းခဲ့သမွ်၊ ဘုရားလူႀကီးလုပ္ ေရွ႕ဆုံးက ဝတ္ျဖဴ
စင္ၾကယ္ခဲ့သမွ်၊
လိုင္ဘီဒိုဥာဥ္မွာ အေျခခံတယ္ဆိုလား
ကိုယ္ ႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ႏြဲ႕ခဲ့ၿပီ
ကိုယ္ လွ်ာ႐ိုး မဲ့ခဲ့ၿပီ
ကိုယ္ ဒိုင္ယာေလာ့ေတြ လႊတ္ေကာင္းခဲ့ၿပီ
ကုိယ္မခုပ္တတ္ေၾကာင္း ေၾကာင္ခဲ့ၿပီ
ကုိယ့္ ေယာက္်ားမာယာ ဘယ္ႏွျဖာမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ၿပီ
ကိုယ္ ရယ္စရာထဲက ရယ္စရာေတြေျပာ၊ ပုံေတြအမ်ားႀကီးေျပာ
ဂ်ာနယ္ထဲက အတင္းအဖ်င္းသတင္းေတြ ေဖာက္သည္ျပန္ခ်
ကိုယ္ ေခါင္းလိမ္းဆီအပီလူး၊ မွန္ေရွ႕က ခြာမရျဖစ္
အကၤ်ီေတြ တစ္ထည္ၿပီးတစ္ထည္၊ အေမႊးနံသာေတြ ဆြတ္ျဖန္း
ရီေဝေဝ/ၿပီတီတီ/ညဳတုတု/ညိဳ႕မ်က္၀န္း/မ်က္လုံးရြဲ
ကိုယ္
မ်က္လုံးအမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖဳတ္လဲၾကည့္ခဲ့ၿပီ
ကိုယ့္’ဘဝ’ကေတာ့ တကယ္မလြယ္ဘူး
ကိုယ့္ ဝမ္းနာေနတာေတာင္ ကို္ယ္ေမ့
ဝေရာ လုံးႀကီးတင္ေရာခဏငွားၿပီး ဝိ
ကုိယ္ လူပ်ိဳလွည့္ခဲ့ၿပီ။
ေမာင္ယုပိုင္
တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္
၂၀၀၉၊ ဇြန္၊ ႏွစ္ကာလမ်ား။
No comments:
Post a Comment