ဒုကၡယႏၱရား

(၁)
ငါေတြးတယ္
ဒါေၾကာင့္
ငါမွားတယ္
ငါ စက္႐ုံက ထုတ္လုပ္လိုက္သမွ်ဟာ
အဆိပ္သင့္ပစၥည္းေတြသာ မ်ား။

ငါ့ကို ေအာ့အန္ေစတာ
ဘကာဒီရမ္မဟုတ္ဘူး
ေက်းဇူးတရားဆိုလား
အဲဒီ ေအာ္ဂလီဆန္စရာေၾကာင့္ပါလား။

ငါတို႔ရဲ႕ အခက္အခဲကို
အရက္နဲ႔ ျမည္းလိုျမည္း
ဟာသျပဇာတ္လို ထိုင္ဟားလို ဟား
ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္ျပန္ကိုက္စားသလို
ေသြးေအးေအး ေဖာက္ျပန္
ဣေႁႏၵရရေကာက္က်စ္
စိတ္ဓာတ္က က်ပ္မျပည့္သူေတြမ်ား
ဒီမစင္ဘင္ပုပ္ေတြအလယ္မွာ
ေလာက္လန္းသဖြယ္ ဝိညာဥ္တြယ္ခဲ့ရအႀကိမ္ႀကိမ္
ဘဝအိုးအိမ္ေတြ အခါခါေျပာင္း။

ရင္တစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း
႐ိုင္းစိုင္းမႈက မ်ားသထက္ မ်ား
မွားယြင္းမႈက ပြားသထက္ ပြား
အမွန္တရားက ေဝးသထက္ ေဝး
ေအး…
ခ်ိဳင္းၾကားမွာ ေရေမႊးေတြ ဖ်န္းပက္
မ်က္ခြက္ကို မ်က္ႏွာေခ်ေတြနဲ႔ ဖို႔
ဂ်င္းေဘာင္းဘီေတြ ဘာေတြဝတ္
(ဒီလိုနဲ႔) ေလာကီဘုံအႏွမ္းရဲ႕သီခ်င္းမဆုံးႏိုင္ဘု
အိုကြာ… ပ်င္းမုန္းဖို႔ေကာင္း။

(၂)
လည္ပင္းေအာက္ အစပ္နားကေန
ရက္ဘတ္ကို ဂ်က္ကက္ဇစ္တစ္ခုလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲဖြင့္
(ကဲ… ၾကည့္ၾကေပေတာ့)
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
အာဂါသာခရစၥတီ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္နဲ႔
ဟစၥတီးရီးယား ေရာဂါသည္တစ္ေယာက္
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း ခလုတ္ခုံ
ကမာၻပတ္လမ္းေၾကာင္းက ျပဳတ္က်လာတဲ့ ေခါင္းခြံ
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
စေတာ့ေစ်းကြက္သတင္း
မင္းလက္ကေလးကို ကိုင္စမ္းခ်င္တယ္ေအာ္သံ
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ေၾကာက္လန္႔တၾကား ဆုေတာင္းျခင္းမ်ား
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
အသည္းကြဲတာ ဘာအေရးလဲ
ဒီမွာ ဦးေႏွာက္ ဟက္တက္ႀကီးကြဲလို႔တဲ့
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ခက္ေနတာက
ေနာက္မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့
မ်က္ႏွာဖုံးတစ္ခုက ရွိေနျပန္တယ္
အဲဒီ မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆုံးစီရင္လိုက္ရေတာ့မလားတဲ့
ငါေသာက္တဲ့ ဝိုင္က ခါးလွခ်ည့္
ေနဦး… ေနဦး…
ဒါကိုပဲ ငါစြဲေနမိေသးေတာ့။

(၃)
မေကာင္းမႈကို ဖုံးကြယ္ဖို႔ရာ
ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ
ငါေကြ်းထားတဲ့ ေခြးေလေခြးလြင့္က
ငါ့လက္ကို ျပန္ကိုက္တဲ့အေၾကာင္း မွတ္ထားဖို႔ရာ
ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ
ေကာင္းကင္ယံမွာ ဝိညာဥ္ခ်င္း စီးခ်င္းထိုးဖို႔
ငါ့စိန္ေခၚပြဲ စာတမ္းသိမ္းထားစရာ
ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ
သဲနဲ႔ အိမ္ေဆာက္ၾကရာ
သဲလို ျပိဳပ်က္ရမယ္ ငါသိ
ဒါေၾကာင့္ ငါ့မွာ ဒိုင္ယာရီမရွိ။

ကမာၻႀကီးကို ေကာင္းေအာင္လုပ္မလို႔ဆိုလား
ေယာင္မွားၿပီး က်ဳပ္ၾကားမိလိုက္သလား
ေတာ္စမ္းပါ
ေလာင္မီးက်ေနတဲ့ ဘဝေတြကိုပဲ
ျပာက်မသြားေအာင္ ႀကိဳးစားၾကစမ္းပါဦး
ေဟာဒီကမာၻႀကီးကိုေတာ့
သူ႔ဘာသူ တစ္ဖက္ေစာင္းလို႔
သြက္သြက္ခါယမ္းေနပါေစေတာ့။

(၄)
ေသာက္လိုက္ၾက
ေသာက္လိုက္ၾက
(အငမ္းမရ) ေသြးေၾကာထဲထိ ေလာင္းခ်
ငါ့ကို ဝိုင္ခ်ိဳလို ေသာက္လိုက္ၾက
(မင္းတို႔ မသိၾကေသးဘူး မဟုတ္လား)
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ အက္ဆစ္ျပင္းတစ္ခြက္သာ ျဖစ္တယ္။

ဘဝရဲ႕ ရယ္စရာအေဆြးဇာတ္
ၾကားျဖတ္လက္တန္း အစီအစဥ္ခပ္မ်ားမ်ား
အႏုပညာလို႔ေခၚတဲ့ ေရနဲ႔ နာမည္ေရးၾက
ႏိုးထလို႔မရတဲ့ ဘဝဆိုတဲ့ အိပ္မက္ဆိုးကို မက္ၾက
ကိုယ့္အတၱကို ကိုယ္ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတပ္မက္ၾက
ဟုတ္ေယာင္မႈ တံလွ်ပ္ေတြ ဖ်တ္ခနဲလြင့္ပါးၾက
ၿပီးမွ
တစ္ခ်ိန္က ေက်ာခိုင္းခဲ့တဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္
ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ေလွ်ာက္သြားေနၾကေတာ့ရဲ႕။

ကြန္ပ်ဴတာပ႐ိုဂရမ္တစ္ခုလို
မင့္အလို ေလာဘအတိုင္း
ဘဝကို ဆစ္ပိုင္းစီစဥ္ေစခုိင္းလို႔ ရမယ္မ်ား
ထင္ေယာင္မွားခဲ့ေလသလား အႏၶရဲ႕
မင္းတို႔ ငါတို႔ဟာ
မျမင္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းမ်ားရဲ႕
အႂကြင္းမဲ့ အျပဳလုပ္ခံသက္သက္မွ်သာ။

မင္းကိုပဲေဟ့
ငါ႐ြံရွာမုန္းတီးေနတာ
ဒါဟာ ငါ့ဘဝရဲ႕ ဒစ္ဖရင္ရွယ္တစ္ခုပဲ
ဒါကို ဘယ္လိုသုခုမနဲ႔ အင္တီဂရိတ္လုပ္ရပါ့
ဒါေပမဲ့
ဘဝတစ္ခုလုံးကိုယ္၌က အပလုိင္းမျဖစ္တဲ့အခါ
မင္းကို ငါ႐ြံတာထက္
ငါ့ကိုယ္ငါသာ ပိုၿပီးရြံရွာေနမိေတာ့တာ။

(၅)
အဦးအစ၌ ႐ူးသြပ္ျခင္းအား ဖန္ဆင္း၏။

ျဖစ္တည္ျခင္းကို ႐ူး
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းကို ႐ူး
ရွင္သန္လိုမႈကို (ပိုလို႔မိုက္မဲစြာ) ႐ူး
ကစားစရာကို ႐ူး
အခ်စ္ဆိုတာကို ႐ူး
ဒဂၤါးျပားကို ႐ူး
စၾကဝဠာကို ႐ူး
အိမ္ရာကို ႐ူး
နာရီကို ႐ူး
ဆိုင္းဘုတ္ျပားကို ႐ူး
ေနာက္ဘဝတစ္ခုကို ႐ူး
ေနာက္ဘဝမဟုတ္တာကို ႐ူး
တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကပ္ထားေပမယ့္
အရက္က တစ္မ်ိဳးတည္းပါပဲ
ဒီအတၱေလ
အႏၶကို မူးယစ္ထုံထိုင္း ႐ူးသြပ္ေစတာ။

ပုဂၢိဳလ္တို႔
ကိုယ့္လိပ္ျပာမွန္ခ်ပ္မွာ ကို္ယ္ျပန္ၾကည့္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိေလာ့
ဝိပါကအရိပ္ကို ေျခရာေဖ်ာက္
သင္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္အံ့ေလာ။

(၆)
ကံၾကမၼာဂရပ္ဖ္မ်ား အလိမ္လိမ္
လြဲေခ်ာ္မႈ အႀကိမ္ႀကိမ္ပ
အတၱအတြင္းသားမွာ အိမ္ဖြဲ႔လို႔ လႈိက္စား
ဝိညာဥ္၏အိပ္စက္ျခင္းျဖင့္ ခိုနားရာမရခဲ့ေလတဲ့
၃၇ကမာၻလို႔ ထင္ရေလတဲ့ ၃၇ႏွစ္တာ
စာတန္ဟာ ရဲေဘာ္
စာတန္ဟာ ခ်စ္သူ
စာတန္ဟာ စီးပြားဖက္
အဲဒီလို စာတန္ဟာ ဘယ္ႏွကိုယ္ခြဲၿပီး
တိုက္ခိုက္ခဲ့သလဲ
ဒါနဲ႔ပဲ
နာက်င္ရမွန္း မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္
ငါ နာက်င္ခဲ့ရေလရဲ႕။

အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းကိုသာ
ရွာေဖြေပါင္းသင္းခဲ့ရာ လမ္းခရီးအဆုံးမွာ
သစၥာေဖာက္ေတြခ်ည္းသာ
ေတြ႕ရွိလိုက္ရေလေတာ့တာ။

ဒါပါပဲ
ေလာကီထုပၸတ္ လူတို႔ဇာတ္မွာ
မင္းသား မရွိ
မင္းသမီး မရွိ
သူရဲေကာင္း မရွိ
သူေတာ္စင္ မရွိ
ဗီလိန္ေတြသာ ျပည့္ႏွက္ေနေလ၏။

(၇)
မ်က္ႏွာသစ္ ေႂကြဇလုံထဲမွာ
မ်က္ႏွာဖုံးတစ္ခု ေပ်ာ္က်သြားသလို
ငါ့ဘဝတစ္ခုလံုး ေဖ်ာ္ခ်ပစ္လိုက္ခ်င္ရဲ႕
ဟန္ေဆာင္မႈမွာ ငါ့ခႏၶာက ေလးလံ
ေကာက္က်စ္မႈမွာ ငါ့ေမာ္တာက ေႏွးေကြး
ေၾသာ္… ဒီမာယာဒြႏၷယာအလယ္မွာ
ငါဘယ္လိုအသက္ရွင္ရပါ့။

မွားယြင္းမႈအထပ္ထပ္နဲ႔ တံက်င္လွ်ိဳ
ဘဝဆိုတဲ့ ကားစင္ေပၚကေန
ေၾကကြဲ (အသံမဲ့)စြာ ေအာ္ဟစ္မိ
ငါ့ကို ဝိမုတၱိသို႔ သယ္ေဆာင္ပို႔ပါကြဲ႕
အို… တစ္ကိုယ္စာလမ္းက်ဥ္းငဲ့။ ။
(၁၉၉၁)

ဟန္သစ္၊ ၁၉၉၁၊ ဇူလိုင္။
ကိုယ္တိုင္ေရးပုံတူမ်ား၊ ဝင္းမင္းေထြး။
၂၀၀၇၊ ဧၿပီ၊ ပႀကိမ္။