ႏွလုံးအိမ္ထဲေရငတ္ျခင္း

ငါ့လွ်ာမွထြန္ေၾကာင္းအရစ္ရစ္
တစစ္စစ္နာက်င္ဖူးေယာင္
အိပ္မက္တြင္ပင္ ေသာင္ထြန္းလာသည့္အဆုံး
ျမစ္ေရလုံးလုံးခန္းၿပီ။

ႏႈတ္ခမ္းေမြးေထာင္ေထာင္
ႏွာေယာင္ေကာက္မ်က္လုံးျပဴးျပဴး
ဆူးေတာင္ႏွင့္ အသံမႈံဝါးဝါး
ပရစ္မ်ားတြားတက္လာတယ္။

သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတစ္စ
အမိႈက္တစ္ပုံ
သပြတ္အူတို႔ ေတြ႔ဆုံေပါင္းစည္းေသာည
ပါးစပ္လွလွေလး ဖြင့္ဟေသာအခါ
ငါ့အတၱဟာ႐ူးသြပ္ေျပးထြက္လာရဲ႕။

လူေျခတိတ္လွ်င္
အိပ္ျခင္းကိုေအာင္ႏိုင္သူ
ၿပိဳကြဲပူေလာင္ရာေသြးစမ်ားကိုနင္း၍
ကိုယ့္က်င္းကိုယ္တိုင္တူး
တြင္းနဖူးမွာညစဥ္ရပ္ခဲ့ေပါ့။

မပင့္ဖိတ္ေသာ
အရိပ္ေပါင္းစုံတို႔၏ အစည္းအေဝး
ေဆြးေႏြးသံမ်ားၿခိမ္းေျခာက္
မ်က္လုံးေဟာက္ပက္ ေလာက္တဖြားဖြား
အပူတိုင္းကိရိယာမ်ား ကြ်မ္းသြားၿပီ။

မြတ္သိပ္ျခင္း၏ ဒုတိယအမည္
အက္ကြဲရယ္သံျဖင့္သာ အသက္ရွင္သူ
ငါ့ပုံတူတစ္ခု၏ ဦးေခါင္းကိုဖြင့္
ပင့္သက္မ်ားအေငြ႕ပ်ံ
ခါတစ္ရံ မိုးရြာေစသတည္း။ ။

ေဖာ္ေဝး
၁၀-၅-၇၅
မိုးေဝ၊ ၁၉၇၈၊ ၾသဂုတ္။
ေဖာ္ေဝးငွက္မ်ား ပ်ံသန္းခ်ိန္။
ပႀကိမ္၊ ၂၀၀၄၊ ေအာက္တိုဘာ။ ႏွစ္ကာလမ်ား။