အေပါင္ဆိုင္

ေန႔လယ္ခင္းက တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္၍ ပူျပင္းေနေပသည္။ ယခု အခ်ိန္တြင္ သစ္ရြက္ကေလးတစ္ရြက္ျဖစ္ေစ လႈပ္ေနဖို႔ေကာင္းသည္။ သို႔ရာတြင္ ပူျပင္းၿငိမ္သက္ေသာ ေလထုထဲ၌ အရာအားလုံးရပ္တန္႔ေနသလိုပင္ ထင္မွတ္ရပါသည္။ မ်ဥ္းေျဖာင့္သဏၭာန္ၿငိမ္သက္ေနေသာ ဓာတ္တိုင္မ်ား၊ မ်ဥ္းလဲသဏၭာန္ သြယ္တန္းသြားေသာဝိုင္ယာႀကိဳးမ်ား။ ကေဖးဆိုင္ မီးခိုးေခါင္းတိုင္မွာ ေငါေငါႀကီးထိုးထြက္ကာ ယေန႔မွမီးခိုးေငြ႕ပ်ံ႕လြင့္ျခင္းမရွိ ျဖစ္ေနသည္။ (မွတ္ခ်က္-အေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ရာေၾကာင့္ ကေဖးဆိုင္ပိတ္ထားပါသည္။) ၿငိမ္သက္ေနေသာ လမ္းမပူပူ၏တစ္ဖက္တြင္ရွိ အေပါင္ဆိုင္ကလည္း ၿငိမ္သက္လ်က္။ ယုတ္စြအဆုံး ေခြးတစ္ေကာင္ပင္လွ်င္ ၿငိမ္သက္လ်က္ ယုတ္စြအဆုံး အေပါင္ဆိုင္ေကာင္တာေပါက္၏ ေအာက္ေျခတြင္ ဝပ္ေနေသာေခြးတစ္ေကာင္ပင္လွ်င္ ၿငိမ္သက္လွ်က္။ ၿငိမ္သက္ျခင္းသည္ က်င့္သားရလာကာ ပို၍ၿငိမ္သက္လာသလိုပင္။ အေပါင္ဆိုင္၏ အတြင္းပိုင္း ခပ္ေမွာင္ေမွာင္အခန္းထဲတြင္ အေပါင္ဆိုင္ပိုင္ရွင္သည္ ကုလားထိုင္တစ္လုံးေပၚတြင္ သူ၏ ဝဖိုင့္ဖိုင့္ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ပုံတင္ကာ ၿငိမ္သက္ေနေလသည္။ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္အတြင္းခန္းထဲမွာပင္ ျဖစ္လင့္ကစား သူ႔ဦးေခါင္းထက္ဆီတြင္ သကၠလတ္ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းထားေလသည္။ မည္သည့္ေနရာ မည္သည့္အခ်ိန္ပင္ျဖစ္ေစ သူ႔အေနႏွင့္ ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းထားဖို႔လိုအပ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ သူ၏ ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္ေပၚတြင္ ဆံပင္တခ်ိဳ႕ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲေပါက္ကာ အ႐ုပ္ဆိုးေသာဦးေခါင္းကို လူေတြမေတြ႕ျမင္ႏိုင္ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ၿငိမ္သက္ေနေသာေန႔လယ္ခင္း၊ ၿငိမ္သက္ေနေသာလမ္းမ၊ ၿငိမ္သက္ေနေသာ အေပါင္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ခြာသံတခြပ္ခြပ္နဲ႔အတူ ရထားလုံးတစ္စီး ထိုးဆိုက္လာခဲ့ပါသည္။ ၿငိမ္သက္ျခင္းသည္ အသြင္ေျပာင္းကာ သက္ဝင္လႈပ္ရွားမႈတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ေပသည္။ ရထားလုံးသည္ အေပါင္ဆိုင္ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ရပ္ၿပီး ရထားလုံးအတြင္းမွ သတို႔သမီးဝတ္စုံႏွင့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ထြက္လာသည္။ ရထားလုံးေမာင္းသူက ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို ေျဖေလ်ာ့ကာ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို ၿငိမ္သက္ေနေလသည္။ သတို႔သမီးဝတ္စုံႏွင့္ မိန္းမသည္ အေပါင္ဆိုင္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္သြားကာ အေပါင္ဆိုင္ရွင္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ရွိသြားပါသည္။ အေပါင္ဆိုင္ပိုင္ရွင္သည္ ကုလားထိုင္ေပၚမွ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ထူမတ္ကာ ဝင္လာသူကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဘာမ်ားေပါင္ခ်င္လို႔ပါလဲ (ေမးခြန္း)။ အေပါင္ဆိုင္ပိုင္ရွင္၏ စကားအဆုံးတြင္ သူမသည္ သတုိ႔သမီးဝတ္စုံကို ၾကမ္းျပင္သို႔ ခြ်တ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ကြ်န္မ ဒီဝတ္စုံကို ေပါင္ခ်င္လို႔ပဲရွင္ (အေျဖ)။ ေရာင္းျခင္း၊ ဝယ္ျခင္း၊ ေပါင္ျခင္း၊ ႏွံျခင္း ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ တစ္ဦးအက်ိဳးကို တစ္ဦးကေဆာင္၍ အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္မႈမ်ိဳးလည္း ရွိၾကဖို႔လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ ေရာင္းခ်ေပါင္ႏွံေသာ ပစၥည္း၏အမ်ိဳးအစား အရည္အေသြးကိုၾကည့္ကာ ဝယ္ယူသူ၊ အေပါင္ခံသူတို႔ ေၾကးျဖတ္ၾကၿမဲျဖစ္သည္။ ၄င္းပစၥည္း၏ အမ်ိဳးအစား အရည္အေသြးက ေျပာင္းလဲေလ့သိပ္မရွိေသာ္လည္း အေျခအေန အခ်ိန္အခါကိုလိုက္၍ တန္ဖိုးမွာမူ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေပသည္။ တိုက္႐ိုက္ကုန္ဖလွယ္စနစ္ကို က်င့္သုံးခဲ့ၾကစဥ္ကမူ တစ္ဦး၏ အပိုပစၥည္းသည္ တစ္ဦး၏ အလိုပစၥည္းျဖစ္ရန္ လိုအပ္ခဲ့ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ နားလည္ရန္ခက္ခဲေသာ အေၾကာင္းတစ္ခုမွာ ဤၿမိဳ႕ကေလး၏ အေပါင္ဆိုင္တိုင္းတြင္ သတို႔သမီးဝတ္စုံမ်ား ေရာက္ရွိေနျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။


ေနမ်ိဳး
ျမည္ေနတဲ့ထရမ္းပက္ (ဝတၳဳတိုငယ္စု)
ပထမအႀကိမ္၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၀၆
မိုးေကာင္းစာအုပ္တိုက္