မကျင်းပဖြစ်သော မွေးနေ့များ

အချစ်တဲ့ . . .
ကော်ဖီမစ် တစ်ခွက်စာပင်
ရင်ခုန်စရာ မကောင်းခဲ့
ဖြူစင်ချင်လို့ . . . တဲ့
ဘာကြောင့်များ သူမ
ငါ့ဘဝတစ်ခုလုံး ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိခဲ့ရလဲ
ဒီလိုနဲ့
ကျွန်ုပ်ထံမှ အချိုရည်များ ကုန်ဆုံးပြီဟု
သူတို့ဘာသာ သူတို့
နောက်ဆုံး ယူဆပြီးချိန်မှာပဲ
သူတို့ဘာသာ သူတို့ နောက်ဆုံး
ထွက်ခွာသွားကြရဲ့
ဝဋ်ရှိလို့ပါ
လူတကာရဲ့ လက်ညှိုးနဲ့ တံတွေးတွေထက်
ကိုယ် မင်းကိုချစ်တယ်
ဘာတစ်ခုမှ မမှားခဲ့ကြတာက လွဲလို့
ဘာတစ်ခုမှ မမှန်ခဲ့တာ တစ်ခုပါ
မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ
တော်လ်စတွိုင်းရဲ့ ဇာတ်ကောင်လို သင်
နေထိုင်ခဲ့ဖူးပါသလား
တစ်ခါက
ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်ထက် ခပ်မြင့်မြင့်
ထင်းရှုးနံ့၊ ယူကလစ်နံ့တွေနဲ့
သူမရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့နဲ့လည်း တူတဲ့
မြို့ကလေးရဲ့ တောင်ကုန်းအနိမ့်အမြင့်များအတိုင်း
သူရဲကောင်း ဘီးကိုစီးလို့
ခုတော့လည်း . . . အားလုံး
ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါပြီ
ဒီလိုနဲ့
ဒီလိုပါပဲ မိတ်ဆွေ
(ဘဝဆိုတာ)
ခင်ဗျားတို့ ကျွန်တော်တို့ မစိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့တဲ့
ဗင်းဆင့်ဗန်ဂိုးရဲ့
အဝါရောင် နေကြာပန်းများဟာလည်း
ဟိုး . . . နေရာတော်တော်များများအထိ
လှပနေကြဦးမှာပါဲ . . .

၁၊ ဧပြီ၊ ၂၀၁၂။
ဗြူတီမဂ္ဂဇင်း၊ မေ၊ ၂၀၁၂။

သော်ဒီဝေ
မြို့တစ်မြို့ ၊ လသုံးစင်း
ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၃။
မြန်မာဧရာစာပေ။