ေနမဝင္တဲ့ေန႔

လူေတြ ညစာ စားလိုက္ၿပီးမွ
ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားၾက
ျပတင္းတံခါးကို ပိတ္မယ္လုပ္ၿပီးမွ
ျပန္ဖြင့္လိုက္ၾက
အိပ္ရာဝင္ဖို႔ လုပ္သူမ်ား
ျပန္ထလာၾက

ေရႊေရာင္ေတာက္ေနတဲ့ ေန႔ဟာ သတၱဳတုံးလို
ၿငိမ္သက္လို႔
ဓမၼသီခ်င္းသံက မဆုံးႏိုင္ေအာင္ ရွည္လ်ားပ်ံ႕လႊင့္လို႔
အစီအစဥ္မ်ား လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေရွ႕ကို မဆက္ႏိုင္ဘဲရပ္တန္႔လို႔

‘ေနမဝင္တဲ့ေန႔’
‘ေနမဝင္တဲ့ေန႔’
‘ေနမဝင္တဲ့ေန႔’ဟာ အားလုံးအတြက္
ေနမဝင္တဲ့ေန႔ဟာ အိပ္မက္က်မ္းအားလုံးကို ဖ်က္သိမ္း
ငါတို႔ဟာ
ေနမဝင္တဲ့ေန႔ကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္
ဆုေတာင္းၾက

ေနမဝင္တဲ့ေန႔
ေနမဝင္တဲ့ေန႔
ညစာ မစားႏိုင္သူေတြအတြက္ ေစာင့္ေနတာလား
ေနမဝင္တဲ့ေန႔ဟာ ညစာ မရွိသူေတြအတြက္
ဝမ္းသာစရာလား ဝမ္းနည္းစရာလား

ေနမဝင္တဲ့ေန႔ေၾကာင့္
လူေတြ
လမ္းမေပၚ ေလးေလးတြဲ႕တြဲ႕ ထြက္လာၾကတယ္
ဘယ္ကို သြားရမွန္းမသိပုံနဲ႔ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ရပ္သူရပ္
ေနာက္ ဟိုနားဒီနားထိုင္လို႔
တခ်ိဳ႕က လွည့္လည္လို႔
ယႏၱရားတစ္ခုရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းလို
ဘယ္သူမွလည္း မျပင္တတ္ေတာ့
ေနဟာ ေကာင္းကင္ေပၚရပ္လို႔
လူေတြဟာ ေနေပၚကို
ဘတ္စ္ကားတစ္စင္းနဲ႔ မွားၿပီးတက္ေနၾက
ဘားတစ္ခုမွာ သစ္သားစည္ႀကီးေတြ အားကိုးနဲ႔
အရက္ျခင္သူဟာ
ျခင္တဲ့ခြက္ကေလးကိုင္ၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
(သူတို႔ ေနာက္က်ေနၾကတာလား)
လူသတ္သမားစြပ္ေနက် လက္အိတ္လိုည
ဘယ္မွာလဲ
အသားကင္တဲ့ မီးဖိုက မီးခိုးေခါင္းတိုင္ႀကီး
အေငြ႕တလူလူထ
ေရွ႕ကအေပါက္မွာ တံစို႔ထိုးထားတဲ့
အသားသီေတြ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾက
အသားကင္သမားက ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြက
ပ်က္ကြက္သြားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းဝတ္ျပဳပြဲအတြက္
ဒီေန႔ စိတ္ေစာေန

ေနမဝင္တဲ့ေန႔မွာ
ဂ်စ္ပဆီတစ္ေယာက္
သူ ကုတ္အက်ႌႀကီးကို လွည့္လည္ေရာင္းခ်လို႔
ေနမဝင္တဲ့ေန႔မွာ
ျပဇာတ္႐ုံထဲ လူမရွိဘူး
ေနမဝင္တဲ့ေန႔မွာ
ေကာင္းကင္ဘုံရွာသူေတြ လမ္းမွားသြားတယ္
ေနမဝင္တဲ့ေန႔မွာ
ကမာၻႀကီးဟာ
ပိတ္လို႔မရတဲ့ မီးလုံးတစ္လုံးျဖစ္တယ္

ေနမဝင္တဲ့ေန႔မွာ
အမဲလိုက္ေသနတ္မ်ား
ေတာစီးဖိနပ္မ်ား
လတ္ဆတ္ေသာ ငန္းသားကင္မ်ား

စစ္တုရင္ကြက္ေတြ မၿပီးေသးဘူး
ဘိလိယက္ခုံေတြ မပိတ္ေသးဘူး
စႏၵရားေတြ မနားေသးဘူး
သေဘၤာေတြ မထြက္ေသးဘူး
ေနမဝင္ေသာေန႔မွာ ေနလုံးဟာ မီးေလာင္စျပဳၿပီ

ေနကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေျမေခြးေတြက
ဝမ္းသာအားရ ျဖစ္ေနၾက
ငါတို႔ခ်ဥ္စရာ စပ်စ္သီးတစ္လုံးေတာ့ ရျပန္ပေဟ့
က်ာပြတ္သမားေတြက ေနကို လက္ၫႇိဳးထိုးျပၿပီး
ပိရမစ္ေဆာက္ဖို႔ ကြ်န္ေတြကို မနားတမ္းခိုင္းေစေနၾက
ေနထဲမွာ ‘ကမာၻႀကီး ဘာျဖစ္ပါလိမ့္’ဆိုၿပီး
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ တျခားကမာၻက
ၿဂိဳဟ္သားမ်က္ႏွာေတြ ေတြ႕ရ
မဝင္တဲ့ေနေအာက္မွာ
အ႐ူးေတြ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ကခုန္ဖို႔ ထြက္လာၾက
ဝန္တင္ျမည္းေတြ ေနမဝင္သေ႐ြ႕
လမ္းမေတြေပၚ တညည္းညည္း တညဴညဴ သြားေနဆဲ

ဘုရားသခင္ဟာ ကေဖးဆိုင္ထဲက ထလာၿပီး
ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္
တဆိတ္-သည္းခံၾကပါ လူႀကီးမင္းတုိ႔
ဒီဘိလိယက္ကို က်ဳပ္စဥ္းစားေနလို႔။ ။

ပိုင္
အ႐ိုးစစ္ေဆးမႈ၊ ၂၀၀၉၊ ေမလ၊ ေက်ာ္ေမႊး