ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္သမွ်ဆုပ္ကိုင္
ရပ္တည္ႏိုင္သမွ်ရပ္ထား
ဘာမွအလကား မရဘူးဆိုလို႔
စတိုးဆိုင္ေရွ႕က လမ္းျဖတ္ကူးခဲ့တယ္။
ဒီမွာေလ
က်ပ္မျပည့္တဲ့ညဥ့္ငွက္ေတြ
တစ္ဖန္ ျပန္လည္ရွင္သန္ထေျမာက္လာၾကတဲ့
ရန္ကုန္ဆိုတဲ့ ရန္ကုန္ညမွာ
ပန္းဆိုးတန္းတစ္ဝိုက္
လမ္းသလားၾကည့္လိုက္ေတာ့
ရန္ကုန္ညဟာ
ကားမီးေရာင္နဲ႔ တုန္ေနရဲ႕။
ဒီေခတ္မွာ
နာတာရွည္ေရာဂါကို
ေဆးၿမီးတိုနဲ႔ ကုသခ်င္လို႔ မျဖစ္ဘူး။
ညပလက္ေဖာင္းေပၚက
အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးရယ္
ဘဝဆိုတာ
ဂြဒ္ေမာနင္းေပါင္မုန္႔စိမ္ထားတဲ့ ႏို႔တစ္ခြက္ေပါ့
ေသျခင္းတရားဆိုတာေတာ့
သတၱဝါတိုင္းရရွိမယ့္ အခ်ိန္ပို လုပ္အားခပဲ။
လန္႔ႏိုးခဲ့တဲ့ အိပ္မက္အတြက္
ေဒါသထြက္ေနလို႔လည္းအပို
ရွယ္လီကိုရြတ္ဆို
ဘိုႏိုကိုဂုဏ္ျပဳ
မသမာမႈမွန္သမွ်
လက္တကမ္းက ရင္ဆိုင္ထားလိုက္မယ္။
ဒီကေန႔ည မိုးေကာင္းကင္မွာ
မိုးသာတိမ္လိပ္ေတြ ကင္းစင္ပါရဲ႕လား
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ေသြးထဲမွာေရာ
ပိုးမႊားေတြ သန္႔စင္ပါရဲ႕လား
သံသရာ ခ်ားရဟတ္ထဲမွာ
ေငြၾကယ္ကေလးေတြ ပြင့္ခဲ့လို႔
ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ မက္ေမာမိျပန္တယ္
တကယ္ဆိုရင္
တို႔ေသြးသားဟာ
အမွန္တရားနဲ႔သာ တည္ေဆာက္သင့္ေပရဲ႕။
ေၾသာ္…
အေနာ္ရထာလမ္းမႀကီးက
ေျခသံေတြကို ထမ္းထားဆဲ
ေခြ်းတစိုစို လူတန္းႀကီးေတြနဲ႔
ခုံးေက်ာ္တံတားႀကီးေတြေအာက္
ဘဝေတြ စီးဆင္းေနေလရဲ႕။
ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မသိ
ဘဝေတြ စီးဆင္းေနေလရဲ႕။
စစ္ႀကီးအတြင္းတုန္းက
ရန္ကုန္ညမွာ
ဗုံးခိုက်င္းေတြ တူးခဲ့တယ္။
စစ္ႀကီးအတြင္းတုန္းက
ရန္ကုန္ညကို
ၿဗိတိသွ်စစ္သားေတြ ဆုတ္ခြာခဲ့ၾကတယ္။
စစ္ႀကီးအတြင္းတုန္းက
‘ကင္ေပတိုင္’ ႐ုံးခန္းဟာ
‘ေရႊဂုံတိုင္’ မီးပိြဳင့္နားမွာ ရွိခဲ့တယ္။
စစ္ႀကီးအတြင္းတုန္းက
လူေတြ ကပ္ဆိုက္ခဲ့ၾကတယ္
စစ္ႀကီးၿပီးျပန္ေတာ့
ရန္ကုန္ညမွာ
အင္းစိန္တိုက္ပြဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔
ရန္ကုန္ညမွာ
‘မိုေရွဒါယန္း’ အိပ္စက္ခဲ့
‘ခ်ဴအင္လိုင္း’ အိပ္စက္ခဲ့
‘ခ်ာဗလစ္ေယာင္ခ်ိဳင္ယု’လည္း အိပ္စက္ခဲ့။
ခုေတာ့ ရန္ကုန္ညဟာ
ၿပီးခဲ့တဲ့စစ္ႀကီးကို ေမ့လို႔
ႀကဳံခဲ့တဲ့ ဒုကၡေတြကိုေမ့လို႔
‘အေဖာ္’ကို ဟိုတယ္ေပၚမွာ ေဝငွလို႔
လူငယ္ေတြ ၾကယ္လို ကခုန္လို႔
မေရရာတဲ့ ေဆာ့(ဖ္)ဝဲေတြနဲ႔
ရန္ကုန္ညဟာ သက္ဝင္လႈပ္ရွားလို႔။
ဟဲလို… ရန္ကုန္ညေရ
သင္နဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ေပြ႕ဖက္ၿပီး
သင္နဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အိပ္စက္ခဲ့ရတာ
အကုန္အက် မ်ားလြန္းလွေပမယ့္
အခုထိ မၿငီးေငြ႕ႏိုင္တာ ဘဝေပါ့
ဂိတ္ထိုးလိုက္တဲ့ ေအာက္ဆိုက္ကားေလးေပၚ
အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္ၿပီး တက္လိုက္တယ္။
ခုံးေက်ာ္တံတားႀကီးေတြေအာက္
ဘဝေတြ စီးဆင္းသြားရွာၿပီ။
မိုဃ္းေဇာ္
႐ုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၆
ေရႊအျမဳေတစာေပဆု (၂၀၀၇)
ေၾကးစား၊ ၂၀၀၉၊ မတ္လ၊ Majestic publishing
No comments:
Post a Comment